Υποτίμηση, κακοποίηση και ανασφάλεια αισθάνονται οι γυναίκες που εργάζονται και επισκέπτονται φεστιβάλ μπύρας και αλκοόλ παγκοσμίως.
Αυτός ο κόσμος δεν είναι ασφαλής για μια γυναίκα. Είτε βρίσκεται στο Ιράν, είτε στη Δυτική Ευρώπη, είτε στις ΗΠΑ, κάθε γυναίκα κινδυνεύει με κάποιο τρόπο και με διάφορες εκφάνσεις ψυχικής και σωματικής κακοποίησης να λαμβάνουν χώρα σε βάρος της. Αυτός ο κόσμος είναι επικίνδυνος για τις γυναίκες, είτε πάνε για δουλειά είτε πάνε να διασκεδάσουν ή απλά να επιβιώσουν, πολλές φορές δεν ξέρουν σε τι κατάσταση θα γυρίσουν σπίτι- αν γυρίσουν.
Όπως κάθε φεστιβάλ μπύρας, οι χώροι που σερβίρουν αλκοόλ αποτελούν εστία για εγκλήματα κατά των γυναικών. Σε ένα ρεπορτάζ στον ιστότοπο Metro UK, γυναίκες μίλησαν για τις φορές που έχουν δεχτεί κάποιας μορφής κακοποίηση σε κάποιο φεστιβάλ μπύρας ή γενικότερα κάποιο μέρος με αλκοόλ. Σε μια σοκαριστική μαρτυρία της επικεφαλούς ζυθοποιού της Coalition Brewing, η οποία συνέβη σε μια εκδήλωση του κλάδου της λέει: «Μου έπιασαν το ποτό και με βίασε ένας άγνωστος. Πέρασα τις διαδικασίες, αλλά χωρίς μνήμη ή μάρτυρες, ο μόνος τρόπος δράσης ήταν ένα προφίλ DNA». Μετά από μια «απίστευτα επεμβατική και δυσάρεστη ιατροδικαστική εξέταση», το DNA δεν ταίριαζε με τίποτα στη βάση δεδομένων της Αστυνομίας σε εθνικό επίπεδο, και έτσι δεν μπορούσε να σημειωθεί περαιτέρω πρόοδος με την υπόθεση.
Σύμφωνα με έρευνα του 2021 του UN Women UK YouGov, το 71% όλων των γυναικών στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουν παρενοχληθεί σεξουαλικά σε δημόσιο χώρο – και πάνω από τις μισές (55%) δεν θεώρησαν ότι το περιστατικό ήταν «αρκετά σοβαρό για να το αναφέρουν».
Εκτός από αυτό, σύμφωνα με έρευνα της YouGov της Μεγάλης Βρετανίας του 2021, το 81% των γυναικών εξακολουθούν να επιθυμούν βελτιωμένη ασφάλεια στα μπαρ και τα κλαμπ, σε σύγκριση με το 70% των ανδρών. Και ενώ οι στατιστικές δείχνουν ότι οι περισσότερες γυναίκες θέλουν βελτιωμένα μέτρα ασφαλείας σε χώρους που σερβίρουν ποτό σχεδόν κανείς δεν ακούει, αφήνοντας τα φεστιβάλ μπύρας γεμάτα με σεξισμό και υποτιμητική συμπεριφορά. Προγράμματα, όπως το «Ask For Angela» στη Μεγάλη Βρετανία, έχουν εφαρμοστεί με σκοπό να παρέχουν περισσότερη ασφάλεια και αστυνόμευση στις γυναίκες, αλλά τα αποτελέσματα δεν απέδωσαν όπως θα ήθελαν.
Ο σεξισμός σε ένα φεστιβάλ μπύρας ή σε ένα μέρος που σερβίρουν αλκοόλ δεν έχει μόνο μια μορφή, αλλά πολλές. Μπορεί να είναι ένα σχόλιο τύπου «γλυκιά μου», μια ένδειξη έκπληξης για το τι ή πόσο πίνει, το «γδύσιμο» από πάνω μέχρι κάτω για το τι φοράει. Έπειτα, τα χειρότερα έρχονται με ένα άγγιγμα, “χούφτωμα” και κάποια πατριαρχική έκφραση της ιδεολογίας «το σώμα των γυναικών ανήκει στον άνδρα», που μπορεί να τραυματίσει ανεπανόρθωτα μια γυναίκα.
Και ο σεξισμός δεν κάνει διακρίσεις, δεν αρχίζει και σταματά σε αυτήν που έρχεται να διασκεδάσει σε μια εκδήλωση. Εξαπλώνεται και στην κάθε εργαζόμενη, σε όποια θέση κι αν βρίσκεται στον ανδροκρατούμενο χώρο της μπύρας και του αλκοόλ. Ειδικά αν σκεφτεί κανείς το ότι το 40% με 50% των γυναικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει αναφέρει κάποια μορφή σεξουαλικής παρενόχλησης στο χώρο εργασίας γενικότερα, μιλάμε για πολλές γυναίκες.
Αλλά… σιωπή.
Πόνος, ψυχική οδύνη, αιδώς, ανασφάλεια είναι μόνο λίγες από τις λέξεις που μπορούν να περιγράψουν το γολγοθά μιας γυναίκας που έχει βιώσει κακοποίηση, ενώ απλά έχει βγει να διασκεδάσει. Αρχίζει να σκέφτεται αν θα ξαναπάει ποτέ σε κάποιο φεστιβάλ, τι θα βάλει, αν θα υπάρξει κάποιος να την προστατεύσει. Είναι μια δοκιμασία που κάνει την κάθε γυναίκα να νιώθει εξαντλημένη, ευάλωτη, αγχωμένη και ανήσυχη. Αλλά και πάλι, σιωπή. Γιατί αυτή δεν είναι παρά μια κανονικότητα που εξυπηρετεί και βολεύει μερικούς.
Οι γυναίκες δεν θεωρούνται άνθρωποι στα φεστιβάλ μπύρας και αλκοόλ. Οι γυναίκες θεωρούνται αντικείμενα που πρέπει να χρησιμοποιηθούν ως μέσο για έναν σκοπό: για την ικανοποίηση των ανδρών.
Πέρα από το ότι οι πατριαρχικές κοινωνίες ενθαρρύνουν αυτή τη νόρμα, η αντικειμενοποίηση και η σεξουαλοποίηση των γυναικών στη διαφήμιση ή στις ετικέτες μπύρας έχει ενθαρρύνει τη σεξουαλική παρενόχληση ή την κανονικοποίηση και την αποδοχή της στα φεστιβάλ μπύρας μέχρι σήμερα. Όπως αναφέρει η Metro, το 2019, η ομάδα Campaign for Real Ale (CAMRA) απαγόρευσε τα σεξιστικά ονόματα και εικόνες μπύρας από φεστιβάλ μπύρας του Λονδίνου, το Great British Beer Festival.
Ζούμε στην κοινωνία των γυναικοκτονιών, των βιασμών, του trafficking και της ανισότητας. Και, δυστυχώς, ο σεξισμός και η ανάρμοστη συμπεριφορά είναι ενδημικά στα φεστιβάλ μπύρας και σε ολόκληρη τη βιομηχανία ως σύνολο για δεκαετίες. Σίγουρα, έχουν γίνει κάποια θετικά βήματα τα τελευταία 5-10 χρόνια με γυναίκες να εργάζονται ενεργά για αντεπιτεθούν στις σεξιστικές τακτικές μάρκετινγκ και να μιλούν όταν λαμβάνει χώρα παρενόχληση. Αλλά για να ακουστεί η φωνή τους, αυτή η φωνή που επί αιώνες των αιώνων φιμώνεται και περιορίζεται, πρέπει να γίνουν άλματα, όχι βήματα. Πρέπει να εκπαιδεύσουμε τους άντρες να μην είναι κακοποιητές. Οι γυναίκες πρέπει να βγαίνουν στα φεστιβάλ για να διασκεδάζουν, όχι για να βιάζονται ή να κακοποιούνται.