Κάποτε και μάλιστα όχι πολύ παλιά, η ντομάτα στην Ελλάδα ήταν εντελώς άγνωστη
Μπορεί σήμερα να μην μπορούμε να φανταστούμε την κουζίνα μας χωρίς ορισμένα προϊόντα, όπως ντομάτες, πατάτες ή καλαμπόκι, αλλά κάποτε το μαγειρικό τοπίο στην Ελλάδα ήταν τελείως διαφορετικό. Σύμφωνα με τη «Μηχανή του Χρόνου», τα λαχανικά αυτά ήρθαν στη χώρα μας το 19ο αιώνα, ενώ ξεκίνησαν να καλλιεργούνται επίσημα στις αρχές του 20ου και μάλιστα ήταν πανάκριβα. Ας δούμε την ιστορία τους.
Ντομάτα
Στην Ελλάδα, η ντομάτα παρέμενε άγνωστη μέχρι και το 1838, όποτε και έφτασε με τους μάγειρες του βασιλιά Όθωνα, λέει η «Μηχανή του Χρόνου». Ωστόσο, πέρασαν αρκετές δεκαετίες μέχρι τις αρχές το 20ου αιώνα που η ντομάτα ξεκίνησε επίσημα να καλλιεργείται στη χώρα, δημιουργώντας κι άλλες ποικιλίες, όπως το ντοματάκι Σαντορίνης. Αργότερα, άρχισε να αποκτά κι άλλες μορφές, όπως λιαστή ή μέσα σε σάλτσες και φαγητά. Το 1920 ξεκίνησε και η κονσερβοποίηση της ντομάτας, αρχικά σε γυαλί και έπειτα σε καουτάκια από κασσίτερο.
Πατάτα
Η πατάτα έφτασε στα Επτάνησα περίπου το 1800 και αποτέλεσε μια οικονομική λύση για τις διατροφικές ανάγκες του πληθυσμού. Πρώτα, σύμφωνα με τη «Μηχανή του Χρόνου» ο γερουσιαστής του Ναυπλίου και έμπορος, Γεώργιος Αντωνόπουλος είχε προτείνει την καλλιέργεια της πατάτας στο βουλευτικό σώμα για τις θρεπτικές και επισιτιστικές της ιδιότητες. Λίγο μετά ο Ιωάννης Καποδίστριας, ενώ διατελούσε πρωθυπουργός της χώρας, ζήτησε την εισαγωγή της από Λίβερπουλ και Επτάνησα για καλλιέργεια στην Αίγινα. Για να κερδίσει τη δυσπιστία των χωρικών και να τους πείσει να το καλλιεργήσουν, ζήτησε από φρουρούς να φυλάνε τις πατάτες για να μην τις κλέψουν, ώστε να τους πείσει ότι είναι πολύτιμες . Οι χωρικοί… “τσίμπησαν” και τις έκλεψαν αν και η εν λόγω ιστορία δεν έχει επιβεβαιωθεί.
Καλαμπόκι
Το καλαμπόκι ονομάστηκε από τους Έλληνες «αραβόσιτος», δηλαδή το σιτάρι των Αράβων. Ήρθε στη χώρα, ενώ βρισκόταν υπό την Οθωμανική κυριαρχία και καλλιεργήθηκε, αρχικά, στη δυτική και βόρεια Ελλάδα. Το ψωμί θεωρούταν επί πολλά χρόνια προϊόν δεύτερης κατηγορίας και υποτιμούταν η διατροφική του αξία, αλλά στα χρόνια της πείνας και της λιμοκτονίας, η μπομπότα έσωσε ζωές.