Βρώσιμα εσώρουχα: Brassant – Το νέο σουτιέν από… κρουασάν

Θυμάστε την μεγάλη ατάκα του Ελληνικού κινηματογράφου δια στόματος Γιώργου Κωνσταντίνου; “Δεν θέλω να το μάθω… να το φάω θέλω…” είχε πει για το προφιτερόλ…

Τώρα, μετά τις εμπνευσμένες δημιουργίες της Αμερικανίδας σχεδιάστριας μόδας Nicole McLaughlin, το μεγάλο ερώτημα έχει παραποιηθεί…. : “δεν θέλω να το βάλω…να το φάω θέλω...” ή και αντίθετα: “δεν θέλω να το φάω να το βάλω θέλω…”

Όποιο και εάν είναι το ερώτημα, η έκπληξη είναι αναπόφευκτη για εμάς τους αδαείς. Γιατί πως άραγε μπορεί να φορεθεί ένα σουτιέν από κρουασάν; και που; και από πάνω τι μπλούζα να βάλεις οέο; και για πόσο; και επίσης γιατί να το φορέσουμε; Μήπως κρατάει πιο καλά το στήθος; ή μήπως είναι πιο προκλητικό από τα συμβατικά; Βέβαια σίγουρα είναι πιο ελκυστικό γαστρονομικά σε σύγκριση με ένα απλό μαύρο σουτιέν από μετάξι… και σίγουρα μυρίζει και πιο ωραία. Και επίσης σίγουρα η δημιουργία της Νicole McLaughlin είναι συμβολική αφού φημίζεται για τις βιώσιμες και οικολογικές fasion δημιουργίες της, μεταξύ των οποίων εκτός από το Brassant (το όνομα του κρουασανοσουτιέν) είναι κασκόλ από φρατζόλες και από δημητριακά σε διάφορες γεύσεις και χρώματα…

Όπως είπε η McLaughlin, που έχει κατακλύσει τον κόσμο των social media με τα ιδιαίτερα και περίεργα σχέδια της, δίνοντας νέα ζωή σε πλήθος αντικειμένων που θα κατέληγαν στα σκουπίδια, το Brassant γεννήθηκε μέσα από μια στιγμή καθαρού αυθορμητισμού. H Nicole έχει μεταμορφώσει παλιές μπάλες βόλεϊ σε παντόφλες, τσάντες φωτογραφικής μηχανής σε bralettes και παντελόνια από τσίχλες ή από σάντουιτς τα οποία αποτελούν και υλικό για σουτιέν ή μπλούζες. Αυτή η απροσδόκητη “μετάφραση” των υλικών της επιτρέπει να αναδείξει μοναδικά το μήνυμα της βιωσιμότητας – ένα βασικό στοιχείο για την επιτυχία της στην αλλαγή της αντίληψης γύρω από τα απόβλητα και τον βιώσιμο σχεδιασμό.

Η McLaughlin αναφέρει την προστασία του περιβάλλοντος ως τον λόγο για τη δημοτικότητα των βρώσιμων εσωρούχων. Οι άλλες δημιουργίες της – από παντελόνια φτιαγμένα από τσάντες Aesop μέχρι παντόφλες από φλις τσέπες Patagonia, ετικέτες Levi’s και ματωμένα ποδοσφαιράκια Adidas – δεν είναι λιγότερο εντυπωσιακά στην όψη. «Η δουλειά μου βασίζεται στη διασκεδαστική εξερεύνηση υλικών και στις δυνατότητές τους», λέει η McLaughlin. «Παίζω με τις προκαταλήψεις των ανθρώπων για το τι μπορούν να είναι καθημερινά αντικείμενα ή τι μπορούν να κάνουν. Τα κομμάτια μου κοροϊδεύουν τη μόδα και τη σοβαρότητα της βιομηχανίας» είπε η ευρηματική σχεδιάστρια μιλώντας στη Βρετανική Vogue.

Πηγή: Vogue.co.uk