Οι ενήλικες με χαμηλά εισοδήματα τρώνε σημαντικά λιγότερα θαλασσινά σε σύγκριση με αυτούς με υψηλότερα εισοδήματα
Οι ενήλικες με χαμηλό εισόδημα καταναλώνουν κατά 18% λιγότερα θαλασσινά εβδομαδιαία σε σύγκριση με ανθρώπους με υψηλότερο εισόδημα και προσλαμβάνουν μικρότερο ποσοστό ω-3, σύμφωνα με έρευνα του Κέντρου για Ένα Βιώσιμο Μέλλον, “John Hopkins”.
Οι ενήλικες με χαμηλά εισοδήματα τρώνε σημαντικά λιγότερα θαλασσινά σε σύγκριση με αυτούς με υψηλότερα εισοδήματα. Στις ΗΠΑ, για παράδειγμα, το 90% των ανθρώπων καταναλώνει λιγότερα θαλασσινά από αυτό που ορίζουν οι κατευθυντήριες γραμμές. Αυτό οδηγεί και σε αντίστοιχα μικρότερη πρόσληψη σε Ωμέγα 3, ένα λιπαρό οξύ με οφέλη για την υγεία.
Μια έρευνα του Κέντρου για Ένα Βιώσιμο Μέλλον, John Hopkins, αποφάσισε να καταγράψει αυτές τις διαφορές ανάλογα με το εισόδημα στην κατανάλωση θαλασσινών, αλλά χρησιμοποιώντας και άλλα κριτήρια, όπως η εθνικότητα, η φυλή, αλλά και τα ίδια τα είδη των θαλασσινών, η ποιότητα και το εύρος τιμών τους. Κατά τη γνώμη τους, η κατανόηση των καταναλωτικών προτύπων θα μπορούσε να βοηθήσει τις προσπάθειες για την προώθηση μεγαλύτερης και πιο έξυπνης κατανάλωσης θαλασσινών, αναφέρει το Eurekalert.
Διαφορές στην κατανάλωση ανάλογα με το εισόδημα
Οι ερευνητές βρήκαν μια ισχυρή σχέση μεταξύ του εισοδήματος και της τιμής των θαλασσινών. Τα άτομα με χαμηλά εισοδήματα έτρωγαν 18% λιγότερα θαλασσινά κάθε εβδομάδα από εκείνους με υψηλά εισοδήματα. Η μελέτη διαπίστωσε, επίσης, ότι τα θαλασσινά με υψηλή περιεκτικότητα σε Ωμέγα 3 αντιστοιχούσαν στο 18% όλων των θαλασσινών στη διατροφή των ατόμων με χαμηλά εισοδήματα, το 28% για εκείνους με μεσαία εισοδήματα και 33% για υψηλόμισθους. Τα θαλασσινά με υψηλή περιεκτικότητα σε Ωμέγα 3, όπως ο σολομός, κοστίζουν επίσης περισσότερο στη λιανική από τα είδη με χαμηλά ωμέγα 3.
Τι ρόλο παίζει η εθνικότητα
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ευρήματα αναφορικά με τις διαφορές που παρουσιάζουν οι διαφορετικές εθνικότητες. Συγκριτικά με όλους τους υπόλοιπους, οι Ασιάτες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος ήταν οι μόνες ομάδες που κατανάλωναν κατά μέσο όρο τις συνιστώμενες ποσότητες θαλασσινών. Ωστόσο, η κατανάλωση θαλασσινών από άλλες φυλές και εθνότητες αυξήθηκε για τις ομάδες ανώτερου εισοδήματος. Μεταξύ αυτών των ομάδων, μόνο οι δίαιτες των μη Ισπανόφωνων Μαύρων με υψηλότερα εισοδήματα πλησιάζουν τις συνιστώμενες ποσότητες. Οι διαφορές μεταξύ των φυλών και εθνικοτήτων παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για να επιτευχθεί μια κοινή προσέγγιση, αλλά προσαρμοσμένη στις ιδιαιτερότητες του κάθε λαού.
Τα αποτελέσματα αποτυπώνουν, το δίχως άλλο, μια έντονη ταξική ανισότητα (αν μπορεί κανείς να τη χαρακτηρίσει έτσι) στην κατανάλωση θαλασσινών, γεγονός που καθιστά δύσκολη έως ακατόρθωτη την λήψη της συνιστώμενης ποσότητας θαλασσινών- 2 φορές την εβδομάδα- για το μέσο Αμερικανό.
Ποιες ποικιλίες ψαριών προτιμούν οι Αμερικάνοι
Σχεδόν 3.000 είδη κατηγοριοποιούνται ως θαλασσινά. Είδη χαμηλότερης τιμής με θρεπτικά συστατικά περιλαμβάνουν το σκουμπρί, τη ρέγγα, τα μύδια, το χταπόδι και το χέλι. Από αυτά τα πέντε είδη, μόνο τα μύδια καταναλώνονται με οποιοδήποτε βαθμό συχνότητας, που αποτελούν το 2% των θαλασσινών που καταναλώνουν ενήλικες με χαμηλά εισοδήματα και το 1% από ενήλικες με υψηλά εισοδήματα.
Οι ερευνητές σημειώνουν ότι πολλοί Αμερικανοί καταναλώνουν μόνο ένα περιορισμένο φάσμα ειδών που περιλαμβάνει κυρίως γαρίδες, σολομό, τόνο σε κονσέρβα, τιλάπια και μπακαλιάρο. Τέλος, διαπιστώθηκε πως καταναλώνουν, κυρίως, ψάρια εκτροφείου, γεγονός που επίσης επηρεάζει στην πρόσληψη θρεπτικών συστατικών.