Πώς η επιστήμη μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση της καλής διαβίωσης των ζώων.
Σε άρθρο του ο Tom Smulders επιστήμονας Neuroscience στο Πανεπιστήμιο του Newcastle, υποστηρίζει πως υπάρχουν ζώα που… τους αρέσει πιο πολύ η βιομηχανική κτηνοτροφία και πως η καλή διαβίωση των ζώων δεν είναι τελικά κάτι απλό.
Όπως τονίζει για χιλιάδες χρόνια, οι αγρότες εκτρέφουν επιλεκτικά ζώα για τη γεωργία. Αυτή η διαδικασία εξημέρωσης έχει δημιουργήσει φυλές που μπορούν να ανεχθούν συνθήκες όπως γεμάτα κλουβιά και αχυρώνες, επιτρέποντας την άνοδο της βιομηχανικής γεωργίας. Από την άλλη πλευρά, οι καταναλωτές απαιτούν ολοένα και καλύτερα πρότυπα καλής διαβίωσης για τα εκτρεφόμενα ζώα, αλλά η στροφή σε μια λιγότερο έντονη μορφή εκτροφής δεν είναι απλή.
«Οι άνθρωποι υποθέτουν ότι τη στιγμή που βγάζετε ένα κοτόπουλο από το κλουβί, θα έχετε ένα χαρούμενο κοτόπουλο», λέει ο Smulders και συνεχίζει «Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι αυτά τα κοτόπουλα, δεν έχουν εκτραφεί για να αντιμετωπίζουν πραγματικά αυτά τα μεγάλα περιβάλλοντα, και μέχρι να μάθουμε πώς να σχεδιάσουμε καλύτερα το περιβάλλον χωρίς κλουβιά για βέλτιστη ευημερία, τέτοια περιβάλλοντα μπορούν να τους δημιουργήσουν μια πολύ αγχωτική κατάσταση». Αυτό υπογραμμίζει την τεράστια επίδραση που είχε η εξημέρωση στα ζώα. «Μπορούμε να δούμε αυτόν τον αντίκτυπο στο γεγονός ότι τα εξημερωμένα ζώα φοβούνται λιγότερο τους ανθρώπους και έχουν αμβλύτερη αντίδραση στο στρες, σε σύγκριση με τους άγριους συγγενείς τους», εξηγεί ο Smulders.
Επειδή ο εντοπισμός των καταλληλότερων περιβαλλόντων για τις κότες παραμένει πρόκληση ως μέλος του χρηματοδοτούμενου από την ΕΕ έργου CHICKENSTRESS, ο Smulders προσπάθησε να εντοπίσει πιθανούς τρόπους μείωσης του άγχους στα νέα συστήματα στέγασης. Το έργο συνδύασε έρευνες για την καλή διαβίωση των ζώων με γνώσεις για τη νευροβιολογία του στρες. Διαπίστωσαν ότι με τον εμπλουτισμό του περιβάλλοντος των όρνιθων σε κλουβιά – μεταξύ άλλων με βιντεοπαιχνίδια – θα μπορούσε να ενισχυθεί η ευημερία. Και ενώ ορισμένοι ερευνητές δεν έχουν ακόμη ολοκληρώσει την εργασία τους, έχουν παρουσιαστεί μερικά ενδιαφέροντα ευρήματα. Μια πρόταση είναι ότι το να αφήνουμε λίγο φως στις εγκαταστάσεις επώασης και εκκόλαψης – οι οποίες τείνουν να είναι συνεχώς σκοτεινές – θα μπορούσε να έχει θετικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη του εγκεφάλου σε πρώιμο στάδιο. Ένα άλλο έργο αφορούσε την ενθάρρυνση της πλοήγησης των ζώων σε πολυεπίπεδα συστήματα στέγασης. Σε ράμπες τοποθετήθηκαν κινούμενα φώτα LED, τα οποία ενθάρρυναν τους περίεργους νεαρούς νεοσσούς να τους ακολουθήσουν. Ένας άλλος ερευνητής διαπίστωσε ότι όσο περισσότερο εμπλουτίζεται ένα κλουβί με αντικείμενα με τα οποία μπορούν να αλληλεπιδράσουν τα πουλιά, τόσο περισσότερο μειώνονταν τα επίπεδα της ορμόνης του στρες
Σύμφωνα με το CORDIS o Smulders είπε επίσης «Κατά την προσωπική μου άποψη, αν έχετε την άποψη ότι η καλή διαβίωση των ζώων αφορά την υποκειμενική εμπειρία του ζώου και εάν η υποκειμενική εμπειρία του ζώου είναι θετική για οποιονδήποτε λόγο, τότε δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πρέπει τουλάχιστον να προσπαθήσουμε να παράγουμε ένα ζώο που «δεν το πειράζει να το φάνε».
Οι γνώσεις του εγκεφάλου θα μπορούσαν να βοηθήσουν στη μείωση του άγχους στις κότες .
Πηγή: Cordis
Ακολουθήστε το Cibum 
