Το ενδεχόμενο να πούμε το… νερό νεράκι, λόγω σημαντικής αύξησης της τιμής παροχής του ως συνέπειας της ενεργειακής κρίσης επισημαίνει μελέτη του ΚΕΠΕ (τη συνέταξαν ο ερευνητής του ΚΕΠΕ Νικόλαος Ροδουσάκης και ο επίκουρος καθηγητής του Παντείου Γιώργος Σώκλης) υπό τον τίτλο «Οι δύο όψεις της ενεργειακής κρίσης στην ελληνική οικονομία».
Η μελέτη, στο δεύτερο μέρος της που δημοσιεύτηκε χθες, εξετάζει τη διασύνδεση των επιμέρους κλάδων της οικονομίας με τον κλάδο της ενέργειας – για την ακρίβεια εξετάζει τις «προς τα μπρος διασυνδέσεις» που μετρούν τον βαθμό στον οποίο ένας κλάδος εξαρτάται από άλλους στην πώληση εισροών και τις «προς τα πίσω διασυνδέσεις» που μετρούν αντίστροφα την εξάρτηση κάθε κλάδου από τους άλλους για την αγορά εισροών.
Ο υψηλότερος δείκτης προς τα πίσω διασύνδεσης με τον τομέα της ενέργειας είναι 0,246 μονάδες ενεργειακού προϊόντος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος και αφορά τον τομέα «Συλλογή, επεξεργασία και παροχή νερού», ενώ ο χαμηλότερος δείκτης διασύνδεσης με τον ενεργειακό τομέα είναι 0,008 μονάδες ενεργειακού προϊόντος ανά μονάδα παραγόμενου προϊόντος και αφορά τον τομέα «Διαχείριση ακίνητης περιουσίας».
Αυτός ο τεχνικά στρυφνός δείκτης προειδοποιεί πολύ απλά ότι μια παρατεταμένη περίοδος αυξημένων τιμών στα ενεργειακά προϊόντα μπορεί να εκθέσει το κατ’ εξοχήν δημόσια αγαθό, το νερό, σε μεγάλες αυξήσεις στο κόστος παραγωγής και παροχής του. Το γεγονός ότι ο κλάδος συλλογής, επεξεργασίας και παροχής νερού παραμένει προς το παρόν υπό δημόσιο έλεγχο, μέσω της ΕΥΔΑΠ, της ΕΥΑΘ και των περιφερειακών εταιρειών ύδρευσης που ελέγχονται από δήμους και δημοτικές επιχειρήσεις, καθιστά λογικά ευκολότερη την άσκηση κρατικών πολιτικών άμβλυνσης των όποιων επιπτώσεων.
Αλλά αυτό δεν είναι καθόλου δεδομένο, πλέον, τουλάχιστον για την υδροδότηση της Αττικής, μετά την κυβερνητική μεθόδευση αποκλεισμού της ΕΥΔΑΠ από το έργο ΣΔΙΤ ύψους 300 εκατ. ευρώ για τη λειτουργία και συντήρηση του εξωτερικού υδροδοτικού συστήματος της πρωτεύουσας. Δηλαδή για το δίκτυο αγωγών που φέρνουν το νερό από τον Εύηνο, τον Μόρνο και την Υλίκη στην Αττική. Ως γνωστόν, το έργο διεκδικούν οι όμιλοι «Ακτωρ Παραχωρήσεις-Ηλέκτωρ», «Ιντρακάτ-Τέρνα» και «Μηχανική», καθώς ο «φυσικός ανάδοχος» του έργου δεν μπόρεσε καν να εκδηλώσει ενδιαφέρον, αφού το αρμόδιο υπουργείο δεν κατέθεσε την απαιτούμενη νομοθετική ρύθμιση που θα του το επέτρεπε (βλέπε «Εφ.Συν.», 21/1/2022, «Απέκλεισαν την ΕΥΔΑΠ από το… νερό»).
Ακολουθήστε το Cibum 
