Επιμέλεια Νικόλας Εμμανουήλ
Από τις 360 ημέρες του χρόνου, σύμφωνα με την ορθόδοξη χριστιανική παράδοση, οι 180 – 200 ημέρες είναι μέρες νηστείας κατά τις οποίες απαγορεύεται να φάει κανείς κρέας, γαλακτοκομικά, ψάρι, αυγά και κατά περίπτωση και το ελαιόλαδο.
Είναι οι 40 ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα, 48 ημέρες πριν από το Πάσχα (Σαρακοστή), μια μεταβλητή περίοδο από 8 έως 42 ημέρες, γνωστή ως Νηστεία των Αποστόλων ή Νηστεία Πέτρου και Παύλου, συνολικά 15 ημέρες τον Αύγουστο πριν την Κοίμηση της Θεοτόκου, αλλά και κάθε Τετάρτη και Παρασκευή όλο το χρόνο. Ωστόσο, θαλασσινά, όπως γαρίδες, καλαμάρια, σουπιές, χταπόδι, αστακός, καβούρι, και τα σαλιγκάρια επιτρέπονται όλες τις ημέρες νηστείας.
Με άλλα λόγια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι σαν η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία, να ενσωματώνει μια περιοδική χορτοφαγική διατροφή (συμπεριλαμβανομένων λαχανικών, οσπρίων, ξηρών καρπών, φρούτων, ελιών, ψωμιού, σαλιγκαριών και θαλασσινών).
Συνοπτικά, η διατροφή της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας περιλαμβάνει ετησίως: πρώτον, χαμηλή διατροφική πρόσληψη ζωικής πρωτεΐνης, ολικού λίπους, κορεσμένων λιπαρών οξέων (SFAs) και τρανς λιπαρών οξέων, κυρίως μέσω περιορισμένης κατανάλωσης κρέατος και δεύτερον, πολύ υψηλή διαιτητική πρόσληψη φυτικές πρωτεΐνες, φυτικές ίνες, βιταμίνες και αντιοξειδωτικές ουσίες, μονοακόρεστα λιπαρά οξέα (MUFAs) και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (PUFAs) από δημητριακά ολικής αλέσεως, φρούτα, λαχανικά, όσπρια, θαλασσινά, ξηρούς καρπούς, ταχίνι και ελαιόλαδο.
Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση, στόχος δεν είναι η νίκη του ανθρώπου επί του σώματος, αλλά η νίκη επί των παθών. Αυτό που είναι σημαντικό δεν είναι ένα υγιές σώμα, αλλά ένα αγιασμένο σώμα. Όσον αφορά την κατανάλωση κρέατος, ο κύριος λόγος για τον αποκλεισμό του σχετίζεται με τα πνευματικά επιτεύγματα της νηστείας, όπως η κυριαρχία του εαυτού και η κατάκτηση των παθών της σάρκας και πιο συγκεκριμένα, με τον περιορισμό της ερωτικής επιθυμίας της σάρκας.
Το κρέας αναγνωρίζεται ως το πιο λιπαρό από όλα τα τρόφιμα που ενεργοποιούν τα ανθρώπινα πάθη και έτσι, η κατανάλωσή του κατά τη διάρκεια της νηστείας θα αποτελούσε εμπόδιο για τον αυτοέλεγχο του σώματος και την αποχή από την ερωτική επιθυμία.
Μάλιστα, στην Αγία Γραφή και στην Ορθόδοξη Χριστιανική Παράδοση, η πολυφαγία δεν είναι μόνο η «μητέρα» της πορνείας ή η «θύρα των παθών», αλλά επιπλέον αποδυναμώνει την ανθρώπινη βούληση, μειώνοντας έτσι την αντίσταση σε κάθε είδους ευχαρίστηση και διαφθορά. Σύμφωνα με τον Μέγα Βασίλειο, «η απόλαυση της άφθονης και λιπαρής τροφής δημιουργεί αναθυμιάσεις στην ψυχή, που σαν πυκνό σύννεφο καπνού εμποδίζουν το νου να δει τις λάμψεις του Αγίου Πνεύματος» και «αν θέλεις να ενισχύσεις το νου σου, χρειάζεται να δαμάσεις τη σάρκα σου με τη νηστεία». Εν τω μεταξύ, πολλές άλλες χριστιανικές Εκκλησίες και Θρησκείες προειδοποιούν ομοίως για την υπερβολική κατανάλωση κρέατος, μεταξύ των οποίων η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, η Αγγλικανική Εκκλησία και ο Ιουδαϊσμός.
Πώς όμως συνδέεται η κατανάλωση κρέατος με την αυξημένη σεξουαλική επιθυμία (λίμπιντο) και την πορνεία; Σύμφωνα με το The Rudder, από ιατρικής άποψης, η σχέση μεταξύ της κατανάλωσης κρέατος – κυρίως κόκκινου κρέατος – και της αύξησης της λίμπιντο θα μπορούσε να εξηγηθεί από την επίδραση του διατροφικού λίπους στην παραγωγή τεστοστερόνης (Τ), η οποία είναι καλά τεκμηριωμένη στην ιατρική βιβλιογραφία. Η τεστοστερόνη είναι η κύρια ανδρική σεξουαλική ορμόνη και ένα αναβολικό στεροειδές που βιοσυντίθεται από τη χοληστερόλη σε διάφορα στάδια, εκκρίνεται κυρίως από τους όρχεις των ανδρών και σχετίζεται, μεταξύ άλλων, με τη σεξουαλική δραστηριότητα.
Η έρευνα προτείνει ότι οι συγκεντρώσεις ολικής και ελεύθερης – μη δεσμευμένης σε πρωτεΐνη – Τ στον ορό μπορούν τουλάχιστον εν μέρει να τροποποιηθούν αλλάζοντας τη σύνθεση μιας δίαιτας. Ως εκ τούτου, οι δίαιτες που παρέχουν λιγότερο από το 25% της ενέργειας ως λίπος θα μπορούσαν να αναστείλουν την παραγωγή Τ, ιδιαίτερα σε σύγκριση με δίαιτες που παρέχουν το 40% της ενέργειας ως λίπος.
Ωστόσο, είναι ο τύπος λίπους που φαίνεται να επηρεάζει τις συγκεντρώσεις Τ στην κυκλοφορία. Μια μελέτη αποκάλυψε ότι η υψηλότερη διατροφική πρόσληψη SFAs έναντι PUFAs είχε τη μεγαλύτερη επίδραση στην παραγωγή Τ, αλλά μια άλλη ανθρώπινη μελέτη διαπίστωσε ότι η αυξημένη πρόσληψη ολικού λίπους, SFAs και MUFAs αύξησε τα επίπεδα Τ ορού, ενώ η αυξημένη αναλογία διαιτητικών πρόσληψη PUFA σε SFA κατασταλμένη παραγωγή Τ.
Το γεγονός ότι οι διατροφικές πηγές SFA δεν είναι μόνο το κόκκινο κρέας, όπως μοσχάρι, αρνί, χοιρινό, αλλά και τα γαλακτοκομικά προϊόντα – κρέμα, βούτυρο, τυρί, γάλα – και τα αυγά, καθώς και το γεγονός ότι τα θαλασσινά είναι πλούσια σε PUFAs, θα μπορούσε επίσης να εξηγήσει γιατί κρέας, γαλακτοκομικά προϊόντα και αυγά δεν επιτρέπονται, αλλά επιτρέπονται τα θαλασσινά κατά τη διάρκεια της νηστείας.
Πρέπει να υπογραμμιστεί ότι ο αποκλεισμός του κρέατος από τη νηστεία θα μπορούσε επίσης να μειώσει την παραγωγή Τ μέσω του μηχανισμού της υπερβολικής κατανάλωσης επιτρεπόμενων τροφών (π.χ. υδατάνθρακες) κατά τη διάρκεια της νηστείας, το οποίο θα μπορούσε να οδηγήσει σε θετικό ενεργειακό ισοζύγιο και αύξηση βάρους (υπέρβαρο /ευσαρκία).
Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, εκτός από την πολυφαγία και την αποχή από την κατανάλωση κρέατος, η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία συμβουλεύει ακόμα την αποφυγή άλλων δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να αυξήσουν τα επίπεδα Τ ορού κατά τις ημέρες της νηστείας και επομένως, να οδηγήσουν σε αύξηση της λίμπιντο, όπως η σεξουαλική επαφή, παρακολούθηση ή ανάγνωση πορνογραφικού υλικού ή ακρόαση πορνογραφικών τραγουδιών.
Είναι γεγονός ότι οι μοναχοί που ζουν σε μοναστήρια και απέχουν υποχρεωτικά από την κατανάλωση κρέατος, μερικές φορές χρησιμοποιούν προϊόντα σόγιας, τα οποία περιέχουν τα φυτοοιστρογόνα ισοφλαβόνες για να ανακουφίσουν τη λίμπιντο. Λαμβάνοντας υπόψη την επίδραση της άφθονης και λιπαρής τροφής στο μυαλό, η αρνητική επίδραση της διατροφής στη διάρκεια και την ποιότητα του ύπνου είναι καλά αναγνωρισμένη.
Ακολουθήστε το Cibum 
