Το πραγματικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μίας επιχείρησης τροφίμων, είναι η διατήρηση και η σταθερότητα των εργαζομένων
Σε μεγάλες αλλά και μικρές βιομηχανίες τροφίμων, οι παραιτήσεις εργαζομένων είναι συνηθισμένες. Αυτό κοστίζει στις εταιρείες χρήμα και πολύτιμο χρόνο.
Εν μέσω συνεχών ελλείψεων σε εργατικό δυναμικό στην αλυσίδα εφοδιασμού, οι επιχειρήσεις πρέπει να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους, ώστε να επιτύχουν την διατήρηση των παλαιών, αλλά και πρόσληψη αποτελεσματικών νέων εργαζομένων.
Κάποιες εταιρείες επιλέγουν να αυξήσουν τους μισθούς και να προσφέρουν προκλητικά κίνητρα για να προσελκύσουν νέες προσλήψεις εν μέσω συνεχών ελλείψεων σε εργατικό δυναμικό. Ωστόσο, αυτές οι τακτικές δεν είναι αποτελεσματικές καθώς οι εργαζόμενοι δεν φαίνεται πως πείθονται.
Τα κίνητρα δεν είναι αρκετά
Οι επιχειρήσεις που επιθυμούν να προσλάβουν υπαλλήλους στην εφοδιαστική αλυσίδα δεν χρειάζεται να δελεάζουν με φανταχτερά μπόνους τους υποψηφίους για να τους κερδίσουν. Αντίθετα, πρέπει να αφήσουν κατά μέρος τα προνόμια γρήγορης πρόσληψης και να προσφέρουν μακροπρόθεσμα οφέλη.
Μια πρόσφατη έρευνα σε 16.000 νέες προσλήψεις στην αλυσίδα εφοδιασμού διαπίστωσε ότι η αμοιβή δεν ήταν καν στους πέντε κορυφαίους λόγους για την εναλλαγή εργαζομένων πρώτης γραμμής. Στην πραγματικότητα, η αμοιβή κατετάγη νούμερο επτά στις 14 κατηγορίες. Η κορυφαία προτεραιότητα για τους ωρομίσθιους εργαζομένους ήταν να μπουν σε ένα σίγουρο μονοπάτι για την επαγγελματική εξέλιξή τους.
Οι άλλοι τέσσερις κύριοι λόγοι άρνησης και αποχώρησης, ήταν η θέση να μην ανταποκρίνεται στις προσδοκίες, τα ανεπαρκή μέτρα ασφαλείας, ο αναποτελεσματικός προσανατολισμός και η εκπαίδευση.
Αυτά τα ευρήματα δίνουν μια σαφή εικόνα ότι οι εργαζόμενοι στην εφοδιαστική αλυσίδα δεν θέλουν απλώς δουλειά, θέλουν καριέρα ή προοπτική.
Εάν οι εταιρείες θέλουν να προσλάβουν και να διατηρήσουν με επιτυχία εργαζομένους στην αλυσίδα εφοδιασμού, η οπτική τους πρέπει να μετατοπιστεί από το να θεωρούν αυτό το εργατικό δυναμικό σαν εμπόρευμα να το βλέπουν σαν έναν πολύτιμο μακροπρόθεσμο συνεργάτη.
Η συνεχής επικοινωνία είναι το κλειδί
Είναι σημαντικό να κατανοήσουν οι εταιρείες τι είναι αυτό που κάνει τους υπαλλήλους να παραιτούνται. Ωστόσο, στους περισσότερους μεγάλους οργανισμούς υπάρχει χάσμα μεταξύ των ηγετικών στελεχών και των υπαλλήλων πρώτης γραμμής.
Η τεχνολογία γεφυρώνει αυτό το χάσμα. Για παράδειγμα, μια πλατφόρμα που προσφέρει σε πραγματικό χρόνο ανώνυμα σχόλια στο HR, αντί για πραγματοποίηση ερευνών, προσφέρει πληθώρα δεδομένων για τον εντοπισμό τάσεων και προτύπων. Με αυτόν τον τρόπο, η διοίκηση είναι σε θέση να πιάνει τον παλμό του εργατικού δυναμικού της και να είναι σε θέση να εντοπίσει πού πρέπει να γίνουν αλλαγές, ώστε οι εργαζόμενοί της να είναι πιο ικανοποιημένοι.
Επιπλέον, οι λύσεις διατήρησης δίνουν στο ανθρώπινο δυναμικό τα εργαλεία που χρειάζονται για να οδηγήσουν τη βελτίωση εκεί που θα είναι πιο αποτελεσματική. Κατανοώντας πώς η ανατροφοδότηση σχετίζεται με τη διατήρηση και κλείνοντας τον κύκλο με προτεινόμενες ενέργειες, οι επιχειρήσεις μπορούν να δημιουργήσουν μια πορεία προς την επιτυχία.
Η κομβική μετατόπιση: Από δουλειά σε καριέρα
Το κλειδί για τη διατήρηση επικεντρώνεται επίσης στην παροχή ενός ξεκάθαρου δρόμου για επαγγελματική ανάπτυξη και επαγγελματική εξέλιξη.
Οι εργαζόμενοι στην εφοδιαστική αλυσίδα θέλουν να γνωρίζουν ότι τους εκτιμούν – ένα μήνυμα που παρερμηνεύεται όταν οι εργαζόμενοι αντικαθίστανται συνεχώς. Για να μην αναφέρουμε ότι το κόστος πρόσληψης, ενσωμάτωσης και εκπαίδευσης μιας νέας πρόσληψης μπορεί να κοστίσει χιλιάδες ευρώ, ανά εργαζόμενο.
Με το κόστος που εξοικονομείται από τη διατήρηση των εργαζομένων μακροπρόθεσμα, οι εταιρείες μπορούν να επενδύσουν στην κατάρτιση, την επαγγελματική ανάπτυξη και την καινοτομία που παρέχει σαφείς δρόμους για εξέλιξη σταδιοδρομίας.
Το πραγματικό ανταγωνιστικό πλεονέκτημα μία επιχείρησης τροφίμων, έγκειται στις προσλήψεις με βάση τη διατήρηση και σταθερότητα των εργαζομένων. Η ικανότητα μιας εταιρείας να διατηρεί το ταλέντο της ξεκινά με σαφή επικοινωνία, διαφάνεια και ευκαιρίες. Η ανατροφοδότηση σε πραγματικό χρόνο που επιτρέπει στους οργανισμούς να προσδιορίσουν γιατί αποχωρούν οι εργαζόμενοι είναι το πρώτο βήμα. Μέσω της κατανόησης των παραγόντων, η διοίκηση μπορεί να υποστηρίξει την αλλαγή και να ενισχύσει μια κουλτούρα με επίκεντρο τους ανθρώπους και την ανάπτυξή τους, ώστε να βγει κερδισμένη σε αυτή τη δύσκολη εποχή.