Μια ομάδα δικηγόρων και περιβαλλοντικών ΜΚΟ έθεσε σε ειδοποίηση 9 μεγάλα ονόματα της βιομηχανίας τροφίμων για την έλλειψη σχεδίου διαχείρισης της εκτεταμένης χρήσης πλαστικού τους.
Όπως είχαμε γράψει και στο παρελθόν για το φαινόμενο «Big Food», ουσιαστικά ολόκληρη η βιομηχανία τροφίμων βρίσκεται στα χέρια ελάχιστων εταιρειών. Αυτές, όμως, είναι και οι κύριες υπεύθυνες για τη μόλυνση του περιβάλλοντος από την αλόγιστη χρήση πλαστικού. Για να βάλουν ένα τέλος σε αυτό, μια ομάδα δικηγόρων και περιβαλλοντικών ΜΚΟ έθεσε σε ειδοποίηση 9 από αυτές εταιρείες για την έλλειψη σχεδίου διαχείρισης της εκτεταμένης χρήσης πλαστικού τους.
3 μήνες για να εφαρμόσουν αποτελεσματικά σχέδια διαχείρισης του πλαστικού
Τα σχέδια αυτά αφορούν στη διαχείριση των επιπτώσεων των πλαστικών απορριμμάτων που προκαλούνται από τα προϊόντα τους. Είναι υποχρεωτικά σύμφωνα με τη γαλλική νομοθεσία και ο συνασπισμός λέει ότι οι εταιρείες που εμπλέκονται είτε δεν έλαβαν καν τα κατάλληλα μέτρα είτε έχουν δημιουργήσει ανεπαρκή σχέδια.
Ο συνασπισμός περιλαμβάνει ClientEarth, Zero Waste France και ΜΚΟ Surfrider Foundation Europe. Με την ειδοποίηση, κάθε εμπλεκόμενη εταιρεία έχει 3 μήνες για να διορθώσει τις ελλείψεις της με κατάλληλη απάντηση, διαφορετικά θα βρεθεί αντιμέτωπη με νομικές συνέπειες.
Από τις εταιρείες που κατονομάζονται, η Lactalis, η McDonald’s France, η Nestlé France και η Picard Surgelés δεν κατάφεραν να καταρτίσουν σχέδιο φέτος, ενώ οι Auchan, Casino, Carrefour, Danone και Les Mousquetaires παρουσίασαν σχέδια που οι δικηγόροι θεωρούν ανεπαρκή.
Αναφορικά με το «Duty of Vigilance»
Το «Duty of Vigilance» (καθήκον επαγρύπνησης) είναι νόμος που εισήχθη στη Γαλλία το 2017 και απαιτούσε από κάθε εταιρεία με περισσότερους από 5.000 τοπικούς υπαλλήλους ή 10.000 διεθνώς να δημοσιεύει ένα ετήσιο σχέδιο που να εντοπίζει τους περιβαλλοντικούς και κοινωνικούς κινδύνους που απορρέουν από τις δραστηριότητές τους και από τις θυγατρικές, προμηθευτές τους. και υπεργολάβους.
Δικαστικές διαμάχες στο όνομα του περιβάλλοντος
Τα σχέδια αυτά, σύμφωνα με το συνασπισμό, πρέπει να περιλαμβάνουν μέτρα μετριασμού και πρόληψης προσαρμοσμένα στη σοβαρότητα των κινδύνων και έκθεση για την εφαρμογή των μέτρων της εταιρείας. Σύμφωνα με τη δικηγόρο του ClientEarth, Rosa Pritchard, ο νόμος αυτός απαιτεί από τις εταιρείες να αναφέρουν τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και μέτρα αντιμετώπισής τους.
Η νομική ειδοποίηση λαμβάνει χώρα σε μια χρονική περίοδο αυξανόμενων περιβαλλοντικών απειλών αναφορικά με την παγκόσμια πλαστική ρύπανση. Για αυτό και η νομοθεσία έχει γίνει αυστηρότερη. Ωστόσο, οι ακτιβιστές προειδοποιούν πως αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει μόνο την αρχή πολλών επιπλέον δικαστικών διαμαχών με εταιρείες που δεν συμμορφώνονται στα νέα δεδομένα, ειδικά αν λάβει κανείς στα υπόψιν του επιπλέον πολιτικές, όπως την Οδηγία για τα Πλαστικά Μίας Χρήσης, την Παγκόσμια Συνθήκη των Ηνωμένων Εθνών για την πλαστική ρύπανση και την εκτεταμένη νομοθεσία ευθύνης παραγωγού.
Ο μύθος της ανακύκλωσης
Η ανακύκλωση αντιμετωπίζει μόνο ένα μικρό κλάσμα των κινδύνων που σχετίζονται με τη χρήση πλαστικών και, δυστυχώς, παγκοσμίως μόνο περίπου το 9% του πλαστικού έχει ανακυκλωθεί επί του παρόντος. Οπότε η βιωσιμότητα της ανακύκλωσης δεν είναι ένα επαρκές μέσο για να αντιμετωπιστεί η κατάσταση, ειδικά αν πολλές εγκαταστάσεις ανακύκλωσης αναγκαστούν σύντομα να κλείσουν υπό την πίεση του αυξανόμενου κόστους ενέργεια, όπως αναφέρει η Plastic Recyclers Europe.
Επιπλέον, η μεγάλη πλειοψηφία των εταιρειών λανσάρει περισσότερο συσκευασίες ανακυκλωμένου πλαστικού ή απλά ανακυκλώνει, αλλά δεν σχεδιάζουν την απομάκρυνση από το πλαστικό.
Δεδομένης της αποτυχίας δημιουργίας επαρκών σχεδίων ή οποιωνδήποτε σχεδίων, ο συνασπισμός απαιτεί και οι εννέα εταιρείες να υποβάλουν μια πλήρη αξιολόγηση της χρήσης πλαστικού, που θα περιλαμβάνει όλες τις δραστηριότητές τους, καθώς και ένα σχέδιο «αποπλαστικοποίησης».
Σε απάντηση, ένας εκπρόσωπος της Lactalis, μιλώντας στην ιστοσελίδα PackagingInsights, ανέφερε απλά πως η εταιρεία χρησιμοποιεί λιγότερο πλαστικό σε σύγκριση με άλλες μεγάλες εταιρείες τροφίμων και πως συμμορφώνεται άριστα με όλες τις προαναφερθείσες νομοθεσίες.