Όσα γνωρίζουμε για το Αφρικανικό σκαθάρι που απειλεί τα μελίσσια σε όλο τον κόσμο.
Το μικρό σκαθάρι της κυψέλης (Aethina tumida), είναι ενδημικό στην υποσαχάρια Αφρική, όπου αποτελεί περιστασιακό παράσιτο σε αποικίες αφρικανικών υποειδών της δυτικής μέλισσας, Apis mellifera Linnaeus.
Ωστόσο, το σκαθάρι έχει βρεθεί και εκτός της φυσικής του περιοχής όπου μπορεί να προκαλέσει σημαντικές ζημιές σε αποικίες ευρωπαϊκών υποειδών μελισσών. Έχει εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο, στην Αμερική, την Ωκεανία, την Ασία και, πριν από περίπου μια δεκαετία, στην Ευρώπη, μέσω της νότιας Ιταλίας.
Στην περιοχή εξάπλωσής του, το μικρό σκαθάρι της κυψέλης εμφανίζεται τακτικά σε αποικίες μελισσών, αλλά δεν προκαλεί ζημιές σε ισχυρές, υγιείς αποικίες. Στις ΗΠΑ και την Αυστραλία όμως, οι ζημιές από το μικρό σκαθάρι της κυψέλης στις ευρωπαϊκές αποικίες ακολουθούν ένα χαρακτηριστικό μοτίβο:
- Εισβολή ενηλίκων σε αποικίες
- Συσσώρευση πληθυσμών μικρών σκαθαριών κυψέλης
- Aναπαραγωγή των μικρών σκαθαριών της κυψέλης
- Σημαντικές ζημιές στο γόνο, τη γύρη και τις αποθήκες μελιού από τη σίτιση προνυμφών μικρών σκαθαριών κυψέλης.
- Μαζική έξοδος προνυμφών από την αποικία
- Νύμφωση στο έδαφος
- Έξοδος ως ενηλίκων και επακόλουθη επαναμόλυνση των αποικιών
Όταν το μικρό σκαθάρι της κυψέλης είναι παρόν σε μελισσοκομεία, μπορεί να αποδυναμώσει ή να προκαλέσει τον θάνατο ολόκληρων μελισσοσμηνών. Αυτό το σκαθάρι τρέφεται με προνύμφες, μέλι και ψωμί μελισσών (ένα φυσικά ζυμωμένο μείγμα από σφαιρίδια γύρης, μέλι και γαλακτικές ζυμώσεις που χρησιμοποιείται για τη διατροφή των προνυμφών των μελισσών).
Στρατηγικές αντιμετώπισης
Η έγκαιρη ανίχνευση είναι απαραίτητη για την πρόληψη της εγκατάστασης του παρασίτου. Η τακτική οπτική επιθεώρηση των μελισσοσμηνών εξασφαλίζει την άμεση λήψη μέτρων. Σε περίπτωση οποιασδήποτε υποψίας, πρέπει να ειδοποιείται το συντομότερο δυνατό η αρμόδια Διεύθυνση Προστασίας Πληθυσμών (DDPP) ή ο κτηνίατρος που παρακολουθεί τις κυψέλες.
Τον Ιούλιο του 2022, εντοπίστηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία στο νησί Ρεϋνιόν στον Ινδικό Ωκεανό. Λόγω της ταχείας εξάπλωσής του, το μικρό σκαθάρι της κυψέλης μελετάται όλο και περισσότερο, τόσο για την οικονομική, όσο και για τη βιολογική του σημασία.
Η προτεινόμενη στρατηγική εκρίζωσης, η οποία συνίστατο στην καταστροφή των κυψελών που είχαν προσβληθεί από το σκαθάρι και στην απαγόρευση της μετακίνησης των κυψελών σε ακτίνα 10 χιλιομέτρων από τα σημεία ανίχνευσης, απέτυχε να εξαλείψει το έντομο από το νησί.
Μπορείτε να βρείτε τη τελευταία μελέτη για το σκαθάρι εδώ.