Πως καλύπτονται οι ανάγκες των αστροναυτών σε πόσιμο νερό.
Η μεταφορά οτιδήποτε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό είναι δαπανηρή: Η αποστολή τεσσάρων λίτρων νερού, για παράδειγμα, κοστίζει 83.000 δολάρια. Κάθε ένας από τους τέσσερις αστροναύτες χρειάζεται 45 λίτρα νερού την ημέρα για πόση και άλλες χρήσεις.
Δεξαμενές με νερό δεν μπορούν να μεταφέρονται συνεχώς στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, οπότε ο σταθμός διαθέτει ένα πολύπλοκο σύστημα νερού που αποσπά και την τελευταία σταγόνα διαθέσιμου, πόσιμου υγρού από το περιβάλλον. Έτσι, οι αστροναύτες πίνουν ένα φιλτραρισμένο μείγμα που περιλαμβάνει ανακυκλωμένο νερό για ντους, παλιό ιδρώτα αστροναυτών και ούρα. Ο σταθμός διατηρεί επίσης περίπου 2 τόνους νερού σε απόθεμα σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.
Τα συστήματα νερού της NASA στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό συλλέγουν την υγρασία από την αναπνοή και τον ιδρώτα, τα ούρα των ανθρώπων και των ερευνητικών ζώων, καθώς και τις απορροές από τους νιπτήρες και τα ντους για να διατηρούν τον σταθμό ενυδατωμένο. «Η γεύση του είναι σαν εμφιαλωμένο νερό, αρκεί να μπορείς να ξεπεράσεις ψυχολογικά το γεγονός ότι πρόκειται για ανακυκλωμένα ούρα και συμπυκνώματα που βγαίνουν από τον αέρα», δήλωσε στο Bloomberg Businessweek ο Layne Carter, ο οποίος διαχειρίζεται το σύστημα νερού του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού από το Marshall Flight Center στην Αλαμπάμα.
Ωστόσο, δεν πίνουν όλοι οι αστροναύτες ανακυκλωμένα ούρα. Ο Διεθνής Διαστημικός Σταθμός χωρίζεται σε δύο τμήματα, ένα που διαχειρίζεται η Ρωσία και ένα που διαχειρίζονται οι Ηνωμένες Πολιτείες, και έχουν δύο διαφορετικά συστήματα νερού.
Το αμερικανικό σύστημα συλλέγει συμπυκνώματα, απορροή και ούρα για να δημιουργήσει περίπου 14 λίτρα πόσιμου νερού την ημέρα. Ωστόσο, οι Ρώσοι αστροναύτες πίνουν νερό επεξεργασμένο μόνο από τα νερά του ντους και το συμπύκνωμα, παραλείποντας τα ούρα. Περιστασιακά, οι αστροναύτες της NASA θα πάνε στη ρωσική πλευρά του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού και θα πάρουν τις ρωσικές προμήθειες ούρων για να τα επεξεργαστούν οι ίδιοι.
Επιπλέον, οι δύο πλευρές του Διεθνή Διαστημικού Σταθμού απολυμαίνουν το νερό τους με δύο διαφορετικούς τρόπους. Από το 1981, η NASA χρησιμοποιεί ιώδιο για την απολύμανση του νερού, μια διαδικασία που απαιτεί το νερό να φιλτράρεται, καθώς το πολύ ιώδιο μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον θυρεοειδή. Η Ρωσία χρησιμοποιεί άργυρο για την απολύμανση του νερού της από την εκτόξευση του σταθμού Mir από τη Σοβιετική Ένωση το 1986.
Ακολουθήστε το Cibum 
