Τα εσπεριδοειδή είναι από τις πιο διαδεδομένες κηπευτικές καλλιέργειες στον κόσμο. Σημαντικές οικονομικές απώλειες συμβαίνουν μετά τη συγκομιδή λόγω της υποβάθμισης της ποιότητας των καρπών, που προκαλούνται κυρίως από μυκητιάσεις. Ο μύκητας Penicillium digitatum, που προκαλεί την πράσινη μούχλα των εσπεριδοειδών (GM), είναι το πιο σημαντικό παθογόνο μετά τη συγκομιδή των εσπεριδοειδών παγκοσμίως και, ιδιαίτερα, στις περιοχές με μεσογειακό κλίμα. Είναι ένα παθογόνο που μολύνει τον καρπό μέσω μικροτραυμάτων φλοιού που προκαλούνται από έντομα, κλαδιά ή ανεπαρκή χειρισμό κατά τη συγκομιδή και τις εργασίες μετά τη συγκομιδή.
Τα συμβατικά συνθετικά κεριά, που συχνά τροποποιούνται με χημικά μυκητοκτόνα, χρησιμοποιούνται παραδοσιακά από τη βιομηχανία εσπεριδοειδών για τη μείωση της αποσύνθεσης μετά τη συγκομιδή και την παράταση της διάρκειας ζωής των φρούτων. Ωστόσο, η συνεχής εφαρμογή αυτών των θεραπειών έχει οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα, όπως ζητήματα υγείας και περιβάλλοντος που σχετίζονται με συμβατικά εμπορικά κεριά που περιέχουν αμμωνιακές ενώσεις ή συνθετικά μυκητοκτόνα που δημιουργούν χημικά υπολείμματα και οδηγούν στην ανάπτυξη ανθεκτικών στελεχών μυκήτων. Υπό αυτή την έννοια, οι κανονισμοί για την ασφάλεια των τροφίμων από πολλές χώρες περιορίζουν ολοένα και περισσότερο τη χρήση συνθετικών μυκητοκτόνων και συστατικών που χρησιμοποιούνται σε εμπορικές επικαλύψεις κεριού. Ομοίως, οι παραδοσιακές και νέες αγορές βιολογικών εσπεριδοειδών είναι ολοένα και πιο απαιτητικές για προϊόντα με χαμηλότερα ή μηδενικά επίπεδα φυτοφαρμάκων προκειμένου να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις ασφάλειας των καταναλωτών. Ως εκ τούτου, απαιτείται νέα έρευνα που δίνει προτεραιότητα στην ανάπτυξη ασφαλέστερων και φιλικών προς το περιβάλλον εναλλακτικών στρατηγικών για τον έλεγχο των ασθενειών μετά τη συγκομιδή και τη μείωση των απωλειών. Τέτοιες εναλλακτικές περιλαμβάνουν φυσικές βρώσιμες επικαλύψεις (ECs) με αντιμυκητιακές ιδιότητες.
Επιστήμονες* από Πανεπιστήμια της Αργεντινής και της Ισπανίας καθώς και από τη Γεωπονική σχολή του ΑΠΘ δημιούργησαν νέες, αντιμυκητιακές, βρώσιμες επικαλύψεις (ECs) με βάση την πηκτίνη με την προσθήκη φυσικών εκχυλισμάτων ή αιθέριων ελαίων (EOs) και αξιολόγησαν την ικανότητά τους να ελέγχουν την πράσινη μούχλα (GM), που προκαλείται από το Penicillium digitatum και να διατηρούν την ποιότητα μετά τη συγκομιδή στα πορρτοκάλια Valencia.
Τα Satureja montana , Cinnamomum zeylanicum (CN), Commiphora myrrha (MY) EOs, ευγενόλη (EU), γερανιόλη (GE), βανιλίνη και εκχύλισμα πρόπολης επιλέχθηκαν ως οι πιο αποτελεσματικοί αντιμυκητιασικοί παράγοντες κατά του P. digitatumσε. Οι βρώσιμες επικαλύψεις πηκτίνης-κεριού μέλισσας τροποποιημένες με αυτά τα αντιμυκητιακά εφαρμόστηκαν σε τεχνητά εμβολιασμένα πορτοκάλια για να αξιολογηθεί ο έλεγχος των γενετικά τροποποιημένων. Οι EC που περιέχουν GE, EU και MY EO μείωσαν τη συχνότητα εμφάνισης της νόσου έως και 58% μετά από 8 ημέρες επώασης στους 20 °C, ενώ η CN μείωσε αποτελεσματικά τη σοβαρότητα της νόσου. Επιπλέον, τα ECs που παρασκευάστηκαν με EU και GE ήταν τα πιο αποτελεσματικά σε τεχνητά εμβολιασμένα πορτοκάλια ψυχρής αποθήκευσης, με μειώσεις της επίπτωσης ΓΤ κατά 56 και 48% μετά από 4 εβδομάδες στους 5 °C.
Επιπλέον, τα EC που περιείχαν EU και MY μείωσαν την απώλεια βάρους και διατήρησαν την αισθητηριακή και φυσικοχημική ποιότητα μετά από 8 εβδομάδες στους 5 °C, ακολουθούμενες από 7 ημέρες στους 20 °C ενώ τα EC με EU βελτίωσαν τη γυαλάδα φρούτων.
Επομένως, η επίστρωση PEC-BW που περιέχει EU θα μπορούσε να είναι μια πολλά υποσχόμενη εμπορική επεξεργασία για τη μείωση της αποσύνθεσης και τη διατήρηση της ποιότητας μετά τη συγκομιδή των εσπεριδοειδών, παρέχοντας μια ασφαλή εναλλακτική λύση στα συμβατικά κεριά που έχουν τροποποιηθεί με συνθετικά χημικά μυκητοκτόνα.
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ
Πηγή: https://www.mdpi.com/
* Μαρία Βικτόρια Αλβάρες, Lluís Palou, Verònica Taberner, Asunción Fernández-Catalan, Μαρικρούζ Αρζέντε-Σάντις, Ελένη Πίττα και María Bernardita Pérez-Gago
Grupo de Investigación en Ingeniería en Alimentos, Departamento de Ingeniería Química y en Alimentos, Facultad de Ingeniería, Universidad Nacional de Mar del Plata, Consejo Nacional de Investigaciones Científicas y Técnicas y Técnicas (CONICET76 del Plata), Mar.2Centre de Tecnologia Postcollita (CTP), Institut Valencià d’Investigacions Agràries (IVIA), 46113 València, Ισπανία3Γεωπονική Σχολή, Σχολή Γεωπονίας, Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, 54124 Θεσσαλονίκη, Ελλάδα