Η ΕΕ εισάγει περίπου 4.070 τόνους κάθε χρόνο ή περίπου 81 με 200 εκατομμύρια κυρίως άγριους βατράχους. Οι οικολογικές οργανώσεις σημαίνουν συναγερμό για καταστροφή των οικοσυστημάτων.
Με τη λέξη βατραχοπόδαρα, οι Έλληνες σκεφτόμαστε το παραδοσιακό πιάτο στα Γιάννενα, το οποίο αν και σήμα κατατεθέν για την περιοχή, αντιμετωπίζεται με ανάμεικτα συναισθήματα από τον κόσμο.
Τα βατραχοπόδαρα συνδέονται, επίσης, με τη γαλλική κουζίνα, όπου τρώγονται τηγανητά και καρυκευμένα με σκόρδο και σερβίρονται σε πολλά εστιατόρια. Υπολογίζεται πως η ετήσια κατανάλωση στη Γαλλία φτάνει τους 4.000 τόνους. Τρώγονται, επίσης, στην νότια Κίνα, τουλάχιστον από τον πρώτο αιώνα μ.Χ.
Όμως, ενώ Έλληνες, Γάλλοι και Κινέζοι θεωρούν τα βατραχοπόδαρα μέρος της παράδοσής τους, η δημοτικότητά τους προκαλεί τη σταδιακή εξαφάνιση των βατράχων, ιδιαίτερα στις χώρες Τουρκία, Αλβανία, Βιετνάμ και Ινδονησία.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι αυτές οι χώρες εξάγουν επί του παρόντος το μεγαλύτερο μέρος των βατράχων που προορίζονται για βρώση, ακόμα και αν στα Γιάννενα πολλά εκ των βατραχιών ψαρεύονται από τη λίμνη Παμβώτιδα, και ιδιαίτερα η Ινδονησία, η οποία αντιπροσωπεύει το 74% των ευρωπαϊκών εισαγωγών.
Ντόμινο θανάτου για τα είδη των βατράχων
Δημοσίευμα του Guardian προ ενός έτους, το οποίο παρέχει δηλώσεις της Σάντρα Άλθερ, συνιδρύτρια της οικολογικής οργάνωσης Pro Wildlife, αναφέρει ότι αρχικά, οι εξαγωγές γίνονταν κυρίως από το Μπαγκλαντές και την Ινδονησία στην Ευρώπη, ειδικά τη δεκαετία του ’90, αλλά όταν και οι υπόλοιπες χώρες που προαναφέρθηκαν ξεκίνησαν να εξάγουν βατράχια, προκλήθηκε ντόμινο θανάτου για την προστασία του είδους- που θεωρείται απειλούμενο.
Τουλάχιστον 1.200 είδη αμφιβίων (17% του συνόλου) διακινούνται στη διεθνή αγορά, ανέφερε στον Guardian η Τζένιφερ Λούεντκ, διευθύντρια της IUCN, ενώ σύμφωνα με στοιχεία της Pro Wildlife, το 70% του εισαγόμενου κρέατος βατράχου πηγαίνει στο Βέλγιο, το οποίο, στη συνέχεια, στέλνει το μεγαλύτερο μέρος των εισαγωγών του στη Γαλλία.
Γαλλία και ΕΕ στους μεγαλύτερους εισαγωγείς- Ανεπαρκείς οι κρατικές πολιτικές
Ως ο μεγαλύτερος εισαγωγέας βατραχοπόδαρων στον κόσμο, η ΕΕ εισάγει περίπου 4.070 τόνους κάθε χρόνο ή περίπου 81 με 200 εκατομμύρια κυρίως άγριους βατράχους.
Στην Γαλλία, τα βρώσιμα είδη βατράχων προστατεύονται εδώ και δεκαετίες και η αλιεία τους ρυθμίζεται αυστηρά, αναφέρει ρεπορτάζ της Deutche Welle. Στη Βουργουνδία-Φρανς-Κοντέ, η αλιεία και θανάτωση βατράχων επιτρέπεται υπό συγκεκριμένες συνθήκες, μεταξύ Φεβρουαρίου και Απριλίου, όταν έρχονται στις λίμνες για να αναπαραχθούν.
Αντίστοιχα στην Ευρώπη, υπάρχει μια οδηγία για τους οικοτόπους, η οποία απαγορεύει τη σύλληψη αυτοχθόνων άγριων βατράχων στις 27 χώρες μέλη της ΕΕ, αλλά καμία από αυτές δεν επιβάλλει περιορισμούς στις εισαγωγές, καθιστώντας μη αποτελεσματικά τα μέχρι τώρα μέτρα για την προστασία του βατράχου.
Αν και στη Γαλλία υπάρχουν φάρμες βατράχων, όπως στην περίπτωση του ιχθυοπώλη Πατρίκ Φρανσουά στο χωριό Πιερελάτ της νότιας Γαλλίας, κοντά στην Προβηγκία -που υιοθετεί εδώ και 13 χρόνια μια πιο οικολογική προσέγγιση- και άλλους εκτροφείς, η ετήσια παραγωγή βατραχοπόδαρων φτάνει μόνο τους 10 τόνους και εκτιμάται πως ο αριθμός θα μπορούσε να αυξηθεί σημαντικά στο μέλλον, αλλά δεν φτάνει για να καλύψει τη ζήτηση. Για αυτό και εισάγονται τόσα πολλά βατράχια στην χώρα, περίπου 3.000 τόνοι.
Σε κίνδυνο τα οικοσυστήματα
Οι βάτραχοι αποτελούν σημαντικό μέρος της τροφικής αλυσίδας, αφού τρώνε και τρώγονται από πολλά είδη. Θεωρούνται “φυσικά εντομοκτόνα”, αφού τρώνε έντομα που μπορούν να προκαλέσουν προβλήματα στη γεωργία και τη δημόσια υγεία.
Ωστόσο, με τον αριθμό των βατράχων να έχει μειωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες, είδη, όπως οι άγριοι βάτραχοι έχουν μετατραπεί σε δυσεύρετο είδος. Ταυτόχρονα, η αγορά φαίνεται να προτιμά τα βατράχια με τα μακρύτερα πόδια, που έχουν φτάσει να απειλούνται περισσότερο από όλα.
Ακόμα και σε περιοχές με πλούσια οικοσυστήματα, το εκτεταμένο κυνήγι βατράχων μπορεί να εξαφανίσει ολόκληρα είδη πριν αυτά καταγραφούν από τους επιστήμονες, γι’ αυτό και πρέπει επειγόντως να ληφθούν νέα και αποτελεσματικότερα μέτρα για την προστασία των ζώων.
Χαρακτηριστικά, στην Τουρκία, ο μεγαλύτερος βάτραχος νερού που τρώγεται, που ονομάζεται από τους ειδικούς Pelophylax caralitanus, σχεδόν απειλείται, σύμφωνα με την την Κόκκινη Λίστα Απειλούμενων Ειδών της IUCN, ενώ προβλέπεται ότι θα μπορούσε να αφανιστεί πλήρως ως το 2032.
Εδώ και χρόνια, οι οικολογικές οργανώσεις ζητούν από τις χώρες της Ε.Ε. να περιορίσουν τις εισαγωγές βατραχοπόδαρων, διασφαλίζοντας παράλληλα ιχνηλασιμότητα των εμπορευόμενων βατράχων, καθώς και προτάσεις από την ΕΕ για την καταγραφή των βατράχων ως απειλούμενων ειδών για τη Σύμβαση για το Διεθνές Εμπόριο Απειλούμενων με Εξαφάνιση Ειδών (CITES).
Ακολουθήστε το Cibum 
