Της Μαίρης Παναγιωταρά
Μεγάλη μπουκιά φάε… απ’ την κρέπα μου, μην είναι….
Όπου και αν πήγα, όπου και αν έψαξα για εφήμερους έρωτες, για άλλη πιο δυνατή, πιο λαμπερή, πιο life style αγάπη, πάντα πίσω γυρίζω… στην πρώτη μου μεγάλη αδυναμία, στο πρώτο μου σκίρτημα, στον μέντορα και καθοδηγητή, που με βρήκε μικρή και άβγαλτη, με πήρε απ’ το χέρι και μεταλαμπάδευσε όλη την γνώση και την σοφία του, που ποτέ δεν με πρόδωσε και πάντα συγχωρεί τα δικά μου τσιλιμπουρδίσματα. Και όλα αυτά με ταπεινότητα και με απόλυτη ανιδιοτέλεια, χωρίς να ζητάει τίποτα χωρίς να διακόπτει για διαφημίσεις, χωρίς να μου λέει πιο αλεύρι να βάλω ή ποιο βούτυρο να επιλέξω. Χωρίς να παρεμβάλλονται στην επικοινωνία μας διάφορα παραθυράκια, να αποδεχθώ cookies, να συμμετέχω σε κάποιον διαγωνισμό, να γραφτώ στην ομάδα ή να λαμβάνω ειδοποιήσεις…. Και όπως έχω αναφέρει πολλάκις, έχω απόλυτη εμπιστοσύνη και ακολουθώ πιστά τα κιτάπια του άφταστου, απαράμιλλου, ασύγκριτου, εξαιρετικού, κατανοητού και σίγουρου ως προς το αποτέλεσμα Νικόλαου Τσελεμεντέ.
Η πανεύκολη συνταγή μας βρίσκεται στην σελίδα 119, του βιβλίου του 1966 και, αναφέρεται ως συνταγή για «κρεπ ή πανκέκ» γεμιστές (με ότι θες…)
Η φιλοσοφία της συνταγής είναι πολύ απλή και γρήγορη. Θεωρώ ότι είναι η πιο εύκολη κρέπα, μακράν καλύτερη σε σύγκριση με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο παρασκευής.
Δεν έχετε παρά να θυμάστε τις αναλογίες 1-1-1-2. Κάτι σαν κωδικός σε επικοινωνία ασυρμάτου VHF.
- 1 φλ. Αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 1 φλ γάλα (ότι γάλα θέλετε, με όσα λιπαρά θέλετε)
- 1 φλ νερό
- 2 αυγά
- Επίσης χρειάζεται 1κ.γ. μπέκιν και 1κ.γ. αλάτι.
Αυτά τα ολίγα ανακατεύετε σε ένα μπολ, βάζετε ένα αντικολλητικό τηγάνι σε δυνατή φωτιά και μόλις κάψει, ρίχνετε μέσα μία δόση, περίπου ένα μικρό φλιτζάνι του καφέ, (δηλαδή ίσα- ίσα να καλύψει την επιφάνεια του τηγανιού). Την ψήνετε και από τις δύο πλευρές και είναι έτοιμη να δεχθεί την γέμιση που θέλετε. Εάν δε, επιθυμείτε τυρί και ζαμπόν προσθέστε το στην κρέπα, ενώ βρίσκεται ακόμα μέσα στο τηγάνι, μόλις ψηθεί η μία πλευρά για να λιώσει το τυρί και να δέσει με την κρέπα και μετά τυλίξτε την. Είναι απίθανη.
Εξυπηρετεί: μπορείτε να φτιάξετε το μείγμα, να χρησιμοποιήσετε όση ποσότητα θέλετε και μετά να το βάλετε στο ψυγείο και να το ξαναχρησιμοποιήσετε την επομένη. Μπορεί να διατηρηθεί μέχρι και τρείς ημέρες.
Ο φίλος μας ο Τσελεμεντές την συνταγή την προτείνει για αλμυρή γέμιση (κρέας, μπεσαμέλ, ζαμπόν, και εγώ θα πω μανιτάρια, πιπεριές, ντομάτα, κτλ) αλλά επειδή στα παιδιά αρέσουν τελικά τα γλυκά του κουταλιού… η μερέντα δηλαδή, για να μην την τρώνε ξεροσφύρι μπορούν να γεμίζουν κρεπούλες για πρωινό. Επίσης ταιριάζει πολύ με μέλι, μαρμελάδα γενικά με ότι τραβάει η όρεξή μας. Είναι γρήγορη, σίγουρη, εύκολη και νόστιμη. Σας την συνιστώ ανεπιφύλακτα.