Τι έδειξαν τα ευρήματα μελέτης θεραπείας για την αδηφαγική διαταραχή.
Επιστήμονες από το Ινστιτούτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών (IoPPN) του King’s College του Λονδίνου διερεύνησαν μια νέα θεραπεία για τη αδηφαγική διαταραχή.
Η νέα θεραπεία συνδυάζει μια ήπια τεχνική διέγερσης του εγκεφάλου που ονομάζεται διακρανιακή διέγερση συνεχούς ρεύματος (tDCS) με ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα που στοχεύει στα μη χρήσιμα μοτίβα προσοχής γύρω από το φαγητό.
Τα ευρήματα, που δημοσιεύονται στο BJPsychOpen, δείχνουν ότι αυτό θα μπορούσε να είναι μια ευπρόσδεκτη λύση για τη θεραπεία της διαταραχής.
Τι είναι η αδηφαγική διαταραχή;
Η αδηφαγική διαταραχή (BED) είναι μια σοβαρή ψυχική ασθένεια που μπορεί να επηρεάσει οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως ηλικίας, φύλου, εθνικότητας ή καταγωγής. Τα άτομα με τη διαταραχή έχουν επαναλαμβανόμενα επεισόδια απώλειας του ελέγχου της πρόσληψης τροφής, καταναλώνοντας πολλά τρόφιμα σε σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι να χορτάσουν σε δυσάρεστη κατάσταση. Η BED συνήθως συνοδεύεται από άγχος και χαμηλή διάθεση και συνδέεται με παχυσαρκία και μεταβολικές επιπλοκές.
Οι ψυχολογικές θεραπείες συνιστώνται για τη θεραπεία της BED και περίπου το 50% όσων λαμβάνουν θεραπεία επιτυγχάνουν πλήρη και διαρκή αποκατάσταση.
Η έρευνα έχει δείξει ότι οι διαδικασίες αυτορρύθμισης στον εγκέφαλο παίζουν καθοριστικό ρόλο στη διατήρηση του κύκλου της αδηφαγίας και καινοτόμες προσεγγίσεις όπως η tDCS και η εκπαίδευση τροποποίησης της προσοχής (ABMT) στοχεύουν στη στόχευση αυτών των διαδικασιών.
Το TDCS αλλάζει τη λειτουργία στις προμετωπιαίες περιοχές του εγκεφάλου εφαρμόζοντας μια ήπια ηλεκτρική διέγερση σε προσεκτικά επιλεγμένες περιοχές του εγκεφάλου μέσω ηλεκτροδίων που τοποθετούνται στο τριχωτό της κεφαλής. Η ABMT βελτιώνει τον αυτορρυθμιστικό έλεγχο διορθώνοντας τις μη χρήσιμες προκαταλήψεις απέναντι στα ερεθίσματα τροφής και εκπαιδεύοντας τα άτομα με BED να αλλάξουν τον τρόπο με τον οποίο παρακολουθούν τα ερεθίσματα τροφής υψηλής θερμιδικής αξίας.
Η δοκιμή TANDEM
Έχουν ήδη αναπτυχθεί νέες συσκευές tDCS που επιτρέπουν την αυτοχορήγηση στο σπίτι. Η δοκιμή TANDEM διερεύνησε κατά πόσον η ταυτόχρονη χορήγηση tDCS στο σπίτι με ABMT είναι εφικτή, αποδεκτή και δυνητικά αποτελεσματική για τη θεραπεία της BED.
Οι ερευνητές αξιολόγησαν 82 συμμετέχοντες που ήταν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι και πληρούσαν τα κριτήρια για τη διάγνωση BED. Έπειτα κατανεμήθηκαν σε μία από τις τέσσερις ομάδες που έλαβαν είτε:
- 10 συνεδρίες αυτο-χορηγούμενου tDCS στο σπίτι κατά τη διάρκεια της ABMT
- 10 συνεδρίες εικονικής tDCS με ακουστικό που δεν παρείχε ηλεκτρική διέγερση κατά τη διάρκεια της ABMT,
- 10 συνεδρίες μόνο με ABMT,
- Καμία θεραπεία (παρέμειναν σε λίστα αναμονής για 8 εβδομάδες).
Τα ελπιδοφόρα ευρήματα
Οι αλλαγές στη συμπεριφορά της αδηφαγίας ήταν πιο έντονες σε εκείνους που έλαβαν πραγματικό tDCS με ABMT. Σε αυτή την ομάδα τα επεισόδια αδηφαγίας μειώθηκαν από περίπου 20 φορές το μήνα κατά μέσο όρο κατά την έναρξη σε 6 φορές το μήνα κατά την παρακολούθηση έξι εβδομάδες αργότερα.
Οι συμμετέχοντες στην ομάδα του πραγματικού tDCS με ABMT ανέφεραν επίσης ότι έχασαν περίπου 3,5 έως 4 κιλά μεταξύ της αρχικής κατάστασης και της παρακολούθησης έξι εβδομάδων. Συγκριτικά, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα εκείνοι που έλαβαν ABMT με εικονικό tDCS ανέφεραν ότι έχασαν περίπου 1,5 έως 2 kg κατά μέσο όρο και εκείνοι που έλαβαν ABMT ανέφεραν μόνο αμελητέα αλλαγή στο βάρος τους. Στην ομάδα ελέγχου χωρίς θεραπεία δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη διατροφική συμπεριφορά ή στην απώλεια βάρους.
Η ομάδα που έλαβε πραγματικό tDCS με ABMT ανέφερε επίσης σημαντική βελτίωση της διάθεσής της μεταξύ της αρχικής και της τελικής αξιολόγησης. Δεν αναφέρθηκε παρόμοια αλλαγή στη διάθεση σε όσους έλαβαν εικονικό tDCS με ABMT ή σε όσους έλαβαν μόνο ABMT, ενώ δεν υπήρξε καμία αλλαγή στη διάθεση στην ομάδα ελέγχου χωρίς θεραπεία.
Η παρούσα έρευνα υποστηρίχθηκε από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας για την Υγεία και τη Φροντίδα (NIHR) του Κέντρου Βιοϊατρικής Έρευνας Maudsley (BRC).
Ακολουθήστε το Cibum 
