Η εξατομικευμένη διατροφή μπορεί να βοηθήσει πολύ τα άτομα που ζουν με έλκη διαβητικών ποδιών (DFUs) να θεραπεύσουν και να αποτρέψουν την κακή διατροφή, σύμφωνα με νέες κατευθυντήριες γραμμές που δημοσιεύθηκαν στις ΗΠΑ.
«Το μέλλον σε αυτόν τον τομέα είναι πραγματικά λαμπρό, καθώς κατευθυντήριες γραμμές όπως αυτή μπορούν να μετακινήσουν τη βελόνα βοηθώντας τελικά να υπερ-εξατομικεύσουν τελικά ένα σχέδιο διατροφής για όλους», λέει στο Nutrition Insight ο Δρ David Armstrong, συν-συγγραφέας της καθοδήγησης, ιδρυτικός πρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Διατήρησης Άκρων και καθηγητής χειρουργικής στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας.
Οι κατευθυντήριες γραμμές φέρνουν τη σημασία της διατροφής στο κέντρο, συνιστώντας στους παρόχους υγειονομικής περίθαλψης που συνεργάζονται με διαβητικούς ασθενείς να αξιολογήσουν τον κίνδυνο κακής διατροφής και ανάπτυξης DDF. Με τις πληροφορίες που υπάρχουν, οι γιατροί θα πρέπει να βοηθήσουν τους ασθενείς να εφαρμόσουν ένα εξατομικευμένο σχέδιο διατροφικής φροντίδας, προσθέτει.
Η διατροφή είναι «θεμελιώδης» για την επούλωση
Υπογραμμίζοντας τη σημασία των διατροφικών παρεμβάσεων, οι κατευθυντήριες γραμμές δείχνουν ότι τα DFUs θα αναπτυχθούν σε ποσοστό έως και 34% των ασθενών με διαβήτη σε κάποιο σημείο της ζωής τους. Από αυτούς, περίπου το 15-25% θα χρειαστεί ακρωτηριασμό.
Έχει εντοπιστεί σε πάνω από τους μισούς ασθενείς με DFU μέτριος ή σοβαρός υποσιτισμός και ο υποσιτισμός σε DFU συσχετίζεται με αυξημένο ακρωτηριασμό των κάτω άκρων, τονίζει ο Armstrong.
«Η ανάπτυξη και εφαρμογή ενός εξατομικευμένου προγράμματος διατροφικής φροντίδας και η ανάγκη για τροποποιήσεις της διατροφής θα διασφαλίσουν τη βελτιστοποίηση της διατροφής των ασθενών και θα καλύψουν όλες τις βασικές ανάγκες για επούλωση πληγών».
“Η οδηγία ενισχύει τη διατροφική θεραπεία, η οποία είναι ένα σημείου που συχνά παραβλέπεται στην φροντίδας των πληγών, που μπορεί να βοηθήσει στην παροχή έγκαιρης και επιθετικής παρέμβασης”, προσθέτει.
Οι κατευθυντήριες γραμμές περιγράφουν ότι δεν υπάρχει διεθνώς συμφωνημένος τυποποιημένος ορισμός της κακής διατροφής. Ωστόσο, οι περισσότεροι διαβητικοί ασθενείς είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι, κάτι που εξ ορισμού είναι κακή διατροφή. Πολλοί ασθενείς είναι σαρκοπενικοί και οι ηλικιωμένοι ενήλικες θα πρέπει να θεωρούνται υποσιτισμένοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, προσθέτουν οι κατευθυντήριες γραμμές.
Τα εξατομικευμένα σχέδια διαμορφώνουν το μέλλον
Η σωστή διατροφή είναι απαραίτητη για την οικοδόμηση ιστών για όλα τα στάδια της επούλωσης πληγών, αλλά μερικές φορές η τυπική διατροφή δεν είναι αρκετή, σημειώνει ο Armstrong.
“Ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα διατροφικής φροντίδας μπορεί να περιλαμβάνει συμπληρώματα διατροφής από το στόμα και τακτικά check-in για να διασφαλιστεί ότι τα επίπεδα διατροφής τους είναι εκεί που πρέπει να βρίσκονται.”
Βασικά στοιχεία για την επούλωση
Ένα βασικό σημείο από τις κατευθυντήριες γραμμές είναι η σύσταση για να αθλούνται αυτά τα άτομα, ειδικά εάν ο ΔΜΣ τους είναι υψηλότερος από 30. Σε μια προσπάθεια να διασφαλιστεί η επούλωση, οι ασθενείς πρέπει να παραμείνουν ενυδατωμένοι, να έχουν επαρκείς θερμίδες, μακροθρεπτικά συστατικά και πρόσληψη πρωτεϊνών για να παρέχουν αμινοξέα για βελτιστοποιημένη επούλωση πληγών.
Τα αμινοξέα είναι ευεργετικά για τη διατροφή, καθώς χτίζουν και επιδιορθώνουν μυς, ιστούς του δέρματος, ορμόνες και ένζυμα. Βοηθούν επίσης στη ρύθμιση της ισορροπίας υγρών και στην προώθηση του θετικού ισοζυγίου αζώτου, όπως σημειώνουν οι κατευθυντήριες γραμμές. Οι υδατάνθρακες και τα λίπη μπορούν να βοηθήσουν στην υποστήριξη των φλεγμονωδών αντιδράσεων, της κυτταρικής δραστηριότητας, της αγγειογένεσης και της εναπόθεσης κολλαγόνου.
Συνιστάται επίσης στους ασθενείς να έχουν πρόσληψη 25 g φυτικών ινών ανά 2.000 θερμίδες που καταναλώνονται.
Σημαντικά λίπη που πρέπει να ληφθούν υπόψη είναι τα EPA, που έχουν αναδειχθεί για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού και την ακεραιότητα κυτταρικής μεμβράνης μαζί με τα DHA. Τα ωμέγα 3 μπορούν να επηρεάσουν τη μυϊκή μάζα και τη δύναμη του σώματος, βοηθώντας ηλικιωμένους ασθενείς με σαρκοπενία.
Οι βασικές βιταμίνες που επισημαίνονται περιλαμβάνουν την βιταμίνη C για το ρόλο της στην επισκευή των ιστών, καθώς και ο ψευδάργυρος για την αναπαραγωγή και την ανάπτυξη κυττάρων.