Τι συμβαίνει όταν τα παιδιά εγκαταλείπουν το πιάτο τους γι αυτό των γονιών τους.
Υπάρχουν συγκεκριμένες προτάσεις σχετικά με τις διατροφικές οδηγίες που ακολουθούν οι γονείς για τα μικρά παιδιά τους: Έκθεση στα λαχανικά, όχι οθόνες και όλοι γύρω από το τραπέζι, τρώγοντας μαζί. Αυτό λειτουργεί ως επί το πλείστον για τους περισσότερους, μέχρι που το δίχρονο παιδί αποφασίζει να εγκαταλείψει εντελώς το πιάτο του για του γονιού του.
Η Amy Palanjian, συγγραφέας του βιβλίου μαγειρικής Dinnertime SOS και δημιουργός του εξαιρετικά δημοφιλούς λογαριασμού Yummy Toddler Food στο Instagram, ενημερώνει πως ακόμα και αν το φαγητό του παιδιού μοιάζει ακριβώς με του γονιού απλά σε διαφορετικό πιάτο, είναι λογικό να θέλει να κλέψει από το άλλο πιάτο.
Τα παιδιά όχι μόνο λατρεύουν να μοντελοποιούν τη συμπεριφορά των ανθρώπων που αγαπούν και εμπιστεύονται, αλλά “δεν καταλαβαίνουν τα όρια”. Ενώ μπορεί κάποιους να τους προβληματίσει, αυτό είναι απλώς ένα από τα σημάδια που δείχνουν ότι τα παιδιά σας σας αγαπούν πραγματικά.
Υπάρχουν, βέβαια, κάποια πράγματα που μπορείτε να δοκιμάσετε αν έχετε φτάσει στα όριά σας. Η Palanjian προτείνει να χρησιμοποιείτε τα ίδια πιάτα τόσο για τα παιδιά όσο και για τους ενήλικες, ώστε τα δικά σας να μην είναι διαφορετικά και συναρπαστικά. Τα πιάτα σαλάτας είναι ένα καλό μέρος για να ξεκινήσετε και να αφήνετε τα παιδιά να προσθέτουν τα δικά τους φαγητά στα πιάτα τους από τα πιάτα σερβιρίσματος, ώστε να νιώθουν κάποια εξουσία και έλεγχο πάνω στο γεύμα τους.
Συνιστά επίσης να τους δώσετε κάποιο είδος νεωτεριστικού αντικειμένου, όπως ένα μικροσκοπικό παιδικό κουτάλι που χρησιμοποιούν μόνο στο τραπέζι ή ένα μεγάλο πιρούνι σερβιρίσματος. «Δεν χρειάζεται να πάτε να αγοράσετε κάτι, απλά βρείτε κάτι ασυνήθιστο», προσθέτει. «Τις προάλλες, ο γιος μου δεν ήθελε να φάει, οπότε έβαλα ένα ξυλάκι δίπλα στο πιάτο του και άρχισε να καρφώνει το φαγητό του επειδή είχε πλάκα, και τελικά έφαγε λίγο».
Η Palanjian επισημαίνει ότι ενώ είναι αλήθεια ότι οι μελέτες δείχνουν ότι το να τρώνε μαζί τα γεύματα οι γονείς με τα παιδιά τους, έχει οφέλη για όλη την οικογένεια, μερικές φορές χάνουν το ευρύτερο πλαίσιο. «Δεν υπάρχει τίποτα εγγενώς μαγικό στο δείπνο», αναφέρει. «Μπορούμε να ταΐσουμε τα παιδιά και στη συνέχεια να τρώμε πιο ήρεμα εμείς οι ίδιοι μετά τον ύπνο και να εξακολουθούμε να ασχολούμαστε ουσιαστικά μαζί τους καθώς τρώνε. Μπορούμε να φάμε μαζί πρωινό ή απογευματινό σνακ, αν αυτό λειτουργεί καλύτερα για το πρόγραμμά μας».
Το σημαντικό μέρος του να κάθεστε μαζί ως οικογένεια για να μοιραστείτε ένα γεύμα, όπως το αντιλαμβάνεται η ίδια, είναι το κομμάτι της ενασχόλησης με το παιδί σας, καθώς και η μοντελοποίηση μιας σειράς τροφίμων και του τρόπου κατανάλωσής τους. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να το κάνετε αυτό.
Μπορείτε να δοκιμάσετε να τρώτε μαζί μόνο μία φορά την εβδομάδα για ένα διάστημα και να δείτε αν αυτό διευκολύνει τα πράγματα. «Τα σποραδικά ή περιστασιακά γεύματα μαζί μπορούν ακόμα να αθροίσουν σε πολλά οφέλη», λέει η Palanjian. «Γι’ αυτό χαλαρώστε την πίεση, ειδικά αν η υλικοτεχνική υποδομή του μαγειρέματος, της διατροφής των παιδιών και της διατροφής του εαυτού σας την ίδια στιγμή σας αγχώνει. Είναι τόσα πολλά που πρέπει να διαχειριστείτε, και τα παιδιά θα επωφεληθούν επίσης από έναν γονέα που δεν πνίγεται κάτω από το βάρος όλων αυτών».
Ακολουθήστε το Cibum 
