Τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη δοκιμή, χρονικά περιορισμένης διατροφής σε ενήλικες με μεταβολικό σύνδρομο.
Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, έχουν μεταβολικό σύνδρομο, ένα σύμπλεγμα καταστάσεων που αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο καρδιακής νόσου, εγκεφαλικού και διαβήτη τύπου 2. Αυτές οι καταστάσεις περιλαμβάνουν υψηλή αρτηριακή πίεση, αυξημένο σάκχαρο στο αίμα, υπερβολικό κοιλιακό λίπος και μη φυσιολογικά επίπεδα χοληστερόλης.
Σε μια νέα κλινική δοκιμή, που δημοσιεύτηκε, στο Annals of Internal Medicine, ερευνητές του Ινστιτούτου Salk και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Ντιέγκο διαπίστωσαν ότι η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού – γνωστή και ως διαλείπουσα νηστεία – θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά οφέλη για την υγεία σε ενήλικες με μεταβολικό σύνδρομο. Οι ασθενείς που έτρωγαν μέσα σε ένα σταθερό παράθυρο οκτώ έως δέκα ωρών κάθε μέρα για τρεις μήνες είδαν βελτιώσεις σε αρκετούς δείκτες της ρύθμισης του σακχάρου στο αίμα και της μεταβολικής λειτουργίας σε σύγκριση με εκείνους που δεν έκαναν διαλειμματική νηστεία.
Η μελέτη TIMET είναι η πρώτη που αξιολογεί τα οφέλη ενός προσαρμοσμένου χρονικά περιορισμένου προγράμματος διατροφής σε ασθενείς που λαμβάνουν φάρμακα για το μεταβολικό σύνδρομο. Σε σχέση με μία διατροφή μέτρησης θερμίδων για απώλεια βάρους ή άσκηση, οι ερευνητές λένε ότι η χρονικά περιορισμένη διατροφή προσφέρει μια πιο πρακτική προσέγγιση προσβάσιμη σε ένα ευρύτερο φάσμα ασθενών, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που ήδη λαμβάνουν φάρμακα.
«Σε αντίθεση με τα ακριβά φαρμακευτικά προϊόντα όπως το Ozempic, τα οποία απαιτούν χρήση δια βίου, η χρονικά περιορισμένη διατροφή είναι μια απλή αλλαγή στον τρόπο ζωής που δεν προκαλεί παρενέργειες και μπορεί να διατηρηθεί επ’ αόριστον», λέει η πρώτη συγγραφέας Emily Manoogian, επιστήμονας στο εργαστήριο του Panda στο Salk. Στη νέα μελέτη, τα χρονικά περιορισμένα διατροφικά πρωτόκολλα προσαρμόστηκαν στις διατροφικές συνήθειες, τα προγράμματα ύπνου/αφύπνισης και τις προσωπικές δεσμεύσεις κάθε συμμετέχοντα. Το προκύπτον σχήμα τους έβαλε να μειώσουν το διατροφικό τους παράθυρο σε ένα σταθερό οκτώ έως δέκα ώρες την ημέρα, ξεκινώντας τουλάχιστον μία ώρα μετά το ξύπνημα και τελειώνοντας τουλάχιστον τρεις ώρες πριν κοιμηθούν. Ο Manoogian λέει ότι αυτή η εξατομικευμένη προσέγγιση έκανε πιο εύκολη την ολοκλήρωση της παρέμβασης για τους ασθενείς, σε σύγκριση με άλλες μελέτες διαλείπουσας νηστείας, οι οποίες συνήθως εκχωρούν το ίδιο αυστηρό χρονικό διάστημα σε όλους τους συμμετέχοντες.
Στη μελέτη, 108 ενήλικες με μεταβολικό σύνδρομο ταξινομήθηκαν τυχαία είτε στην ομάδα περιορισμένης κατανάλωσης τροφής είτε στην ομάδα ελέγχου. Και οι δύο ομάδες συνέχισαν να λαμβάνουν θεραπείες τυπικής φροντίδας και υποβλήθηκαν σε διατροφικές συμβουλές σχετικά με τη μεσογειακή διατροφή. Οι συμμετέχοντες κατέγραψαν επίσης τα γεύματά τους χρησιμοποιώντας την εφαρμογή για κινητά myCircadianClock , που αναπτύχθηκε στο Salk.
Πρόκειται για μία ακομαμελέτη που υποστηρίζει την υιοθέτηση διατροφής περιορισμένου χρόνου ως μια πρακτική παρέμβαση χαμηλού κόστους για τη βελτίωση της καρδιομεταβολικής υγείας. Τα ελπιδοφόρα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα μπορούσαν να εξετάσουν το ενδεχόμενο να προτείνουν την παρέμβαση στον τρόπο ζωής σε ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο ως συμπλήρωμα στις υπάρχουσες θεραπείες, αν και απαιτούνται πρόσθετες μακροχρόνιες μελέτες για να καθοριστεί εάν η χρονικά περιορισμένη διατροφή μπορεί να διατηρήσει αυτά τα οφέλη και τελικά να μειώσει τον κίνδυνο χρόνια ασθένεια.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Ακολουθήστε το Cibum 
