Ελπιδοφόρα νέα έρχονται στην προσπάθεια ανάπτυξης φαρμάκων για τη θεραπεία της παχυσαρκίας: Επιστήμονες του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια έχουν εντοπίσει 14 γονίδια που μπορούν να προκαλέσουν και τρία που μπορούν να αποτρέψουν την αύξηση του σωματικού βάρους. Τα ευρήματα ανοίγουν το δρόμο σε θεραπείες για την καταπολέμηση ενός προβλήματος υγείας, που επηρεάζει εκατομμύρια ανθρώπους σε ολόκληρο τον κόσμο.
“Γνωρίζουμε εκατοντάδες γονιδιακές παραλλαγές που είναι “πιο πιθανό να εμφανιστούν” σε άτομα που πάσχουν από παχυσαρκία και άλλες ασθένειες. Αλλά ο όρος «πιο πιθανό να εμφανιστεί» δεν σημαίνει ότι προκαλεί την ασθένεια. Αυτή η αβεβαιότητα αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για την εκμετάλλευση της δύναμης της γονιδιωματικής του πληθυσμού με σκοπό τη θεραπεία της παχυσαρκίας. Για να ξεπεράσουμε αυτό το εμπόδιο, δοκιμάσαμε ταυτόχρονα εκατοντάδες γονίδια για να προσδιορίσουμε το αίτιο της παχυσαρκίας. Ο πρώτος γύρος πειραμάτων, μας αποκάλυψε περισσότερα από δώδεκα γονίδια που προκαλούν και τρία γονίδια που προλαμβάνουν την παχυσαρκία», δήλωσε η Eyleen O’Rourke του Τμήματος Κυτταρικής Βιολογίας της Ιατρικής Σχολής και του Κέντρου Καρδιαγγειακής Έρευνας Robert M. Berne. “Αναμένουμε ότι η προσέγγισή μας και τα νέα γονίδια που αποκαλύψαμε θα επιταχύνουν την ανάπτυξη θεραπειών για να μειώσουν το την παχυσαρκία”.
Η παχυσαρκία και τα γονίδιά μας
Η νέα έρευνα του O’Rourke βοηθά να ρίξουμε φως στις πολύπλοκες διασταυρούμενες αιτίες της παχυσαρκίας, της διατροφής και του DNA μας. Η παχυσαρκία έχει γίνει επιδημία, οδηγούμενη σε μεγάλο βαθμό από δίαιτες υψηλής θερμιδικής αξίας φορτωμένες με ζάχαρη και άλλα τρόφιμα. Ο σύγχρονος τρόπος καθιστικής ζωής παίζει επίσης μεγάλο ρόλο. Αλλά και τα γονίδιά μας παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο, ρυθμίζοντας την αποθήκευση λίπους και επηρεάζοντας το πόσο καλά το σώμα μας καίει τα τρόφιμα ως καύσιμο για ενέργεια. Έτσι, αν μπορέσουμε να αναγνωρίσουμε τα γονίδια που μετατρέπουν την υπερβολική τροφή σε λίπος, θα μπορούσαμε να επιδιώξουμε να τα αδρανοποιήσουμε με φάρμακα και να αποσυνδέσουμε την υπερβολική κατανάλωση τροφών από την παχυσαρκία.
Οι επιστήμονες των genomics, έχουν εντοπίσει εκατοντάδες γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία – πράγμα που σημαίνει ότι αυτά είναι πιο συνηθισμένα σε άτομα που είναι παχύσαρκα, από ότι σε άτομα με υγιές βάρος. Η πρόκληση είναι να καθοριστεί ποια γονίδια παίζουν ρόλο αιτίου, προωθώντας άμεσα ή υποβοηθώντας στην πρόληψη της αύξησης του σωματικού βάρους.
Για να γίνει το ξεκαθάρισμα αυτό, ο O’Rourke και η ομάδα του στράφηκαν στα ταπεινά σκουλήκια, γνωστά ως C. elegans. Αυτά τα μικροσκοπικά σκουλήκια αρέσκονται στο να ζουν σε σάπια βλάστηση και να .. κάνουν πάρτυ με τα μικρόβια! Ωστόσο, μοιράζονται περισσότερο από το 70% των γονιδίων μας και, όπως και οι άνθρωποι, γίνονται παχύσαρκα όταν τρέφονται με υπερβολικές ποσότητες ζάχαρης.
Τα σκουλήκια έχουν παράξει μεγάλα οφέλη για την επιστήμη. Έχουν χρησιμοποιηθεί για να αποκρυπτογραφήσουν το πώς λειτουργούν τα κοινά φάρμακα, συμπεριλαμβανομένου του αντικαταθλιπτικού Prozac και της μετφορμίνης για τη σταθεροποίηση της γλυκόζης.
Σε νέα εργασία που μόλις δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό PLOS Genetics, ο O’Rourke και οι συνεργάτες του, χρησιμοποίησαν τα σκουλήκια για να ελέγξουν 293 γονίδια που σχετίζονται με την παχυσαρκία στους ανθρώπους, με στόχο να καθορίσουν ποια από τα γονίδια στην πραγματικότητα προκαλούσαν ή προλάμβαναν την παχυσαρκία. Το έκαναν αυτό αναπτύσσοντας ένα μοντέλο σκουληκιών παχυσαρκίας, με κάποια να ακολουθούν μια κανονική δίαιτα, και κάποια άλλα μια δίαιτα υψηλή σε φρουκτόζη.
Αυτό το μοντέλο παχυσαρκίας, σε συνδυασμό με άλλα εργαλεία, τους επέτρεψε να εντοπίσουν 14 γονίδια που προκαλούν παχυσαρκία και τρία που βοηθούν στην πρόληψή της. Με ενθουσιασμό διαπίστωσαν ότι ο αποκλεισμός της δράσης των τριών γονιδίων που εμπόδιζε τα σκουλήκια να γίνουν παχύσαρκα, τα οδήγησε επίσης να ζήσουν περισσότερο και να έχουν καλύτερη νευρο-κινητική λειτουργία. Αυτά είναι ακριβώς τα οφέλη που οι προγραμματιστές φαρμάκων ελπίζουν να λάβουν από φάρμακα κατά της παχυσαρκίας.
Πρέπει να γίνει περισσότερη δουλειά, φυσικά. Αλλά οι ερευνητές λένε ότι οι δείκτες είναι ενθαρρυντικοί. Για παράδειγμα, ο αποκλεισμός της επίδρασης ενός από τα γονίδια σε εργαστηριακά ποντίκια απέτρεψε την αύξηση του σωματικού βάρους, βελτίωσε την ευαισθησία στην ινσουλίνη και μείωσε τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Αυτά τα αποτελέσματα δείχνουν πως θ υπάρξουν καλά αποτελέσματα και στους ανθρώπους, λένε οι ερευνητές.
“Οι θεραπείες κατά της παχυσαρκίας είναι απαραίτητες και επείγουσες, για να μειωθεί το βάρος της παχυσαρκίας στους ασθενείς, αλλά και στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης”, δήλωσε ο O’Rourke.
Ακολουθήστε το Cibum 
