Η αντικατάσταση της ζάχαρης με τεχνητά και φυσικά γλυκαντικά στα τρόφιμα δεν αυξάνει την όρεξη, σύμφωνα με μια σημαντική νέα μελέτη.
Μελέτες που έχουν γίνει μέχρι σήμερα -χωρίς ισχυρά στοιχεία- έχουν δείξει ότι η χρήση γλυκαντικών στη θέση της ζάχαρης στα τρόφιμα μπορεί να είναι αμφιλεγόμενη λόγω αντικρουόμενων αναφορών σχετικά με τη δυνατότητά τους να αυξήσουν την όρεξη.
Ωστόσο, ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Leeds σε συνεργασία με το Ερευνητικό Κέντρο Rhône-Alpes για την ανθρώπινη διατροφή, λένε ότι η νέα μελέτη τους, η οποία πληροί το χρυσό πρότυπο απόδειξης στην επιστημονική έρευνα, παρέχει πολύ ισχυρές ενδείξεις ότι τα γλυκαντικά και τα ενισχυτικά γλυκύτητας δεν επηρεάζουν αρνητικά την όρεξη και είναι ευεργετικά για τη μείωση της πρόσληψης ζάχαρης.
Μέχρι τώρα, σχεδόν όλες οι μελέτες σχετικά με τις επιδράσεις των γλυκαντικών και των ενισχυτικών γλυκύτητας στην όρεξη και τη γλυκαιμία έχουν διεξαχθεί χρησιμοποιώντας ροφήματα. Λίγες μελέτες περιλαμβάνουν εθελοντές με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία και λίγες έχουν συμπεριλάβει εθελοντές και των δύο φύλων. Επίσης οι περισσότερες μελέτες έχουν συγκρίνει μόνο ένα γλυκαντικό, κυρίως ασπαρτάμη, με έναν μάρτυρα και πολύ λίγες μελέτες έχουν εξετάσει την επίδραση της επαναλαμβανόμενης ημερήσιας πρόσληψης ενός γνωστού γλυκαντικού ή ενισχυτικού γλυκύτητας στην κανονική διατροφή.
Η μελέτη, η οποία είναι η πρώτη του είδους της, εξέτασε τις επιπτώσεις της κατανάλωσης μπισκότων που περιέχουν είτε ζάχαρη είτε δύο τύπους γλυκαντικών τροφίμων: φυσικό υποκατάστατο ζάχαρης Stevia ή τεχνητό γλυκαντικό Neotame σε 53 ενήλικες άνδρες και γυναίκες με υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία. Οι συμμετέχοντες έλαβαν οδηγίες να φτάσουν στο εργαστήριο μετά από μια ολονύκτια νηστεία, ελήφθη δείγμα αίματος για να καθοριστούν τα αρχικά επίπεδα γλυκόζης, ινσουλίνης και ορμονών που σχετίζονται με την όρεξη. Τους ζητήθηκε επίσης να αξιολογήσουν την όρεξή τους και τις προτιμήσεις τους για φαγητό.
Η διπλή τυφλή τυχαιοποιημένη ελεγχόμενη μελέτη διαπίστωσε ότι η κατανάλωση τροφίμων που περιέχουν γλυκαντικές ουσίες προκάλεσε παρόμοια μείωση των αισθήσεων της όρεξης και των ορμονικών αποκρίσεων που σχετίζονται με την όρεξη με τα ζαχαρούχα τρόφιμα – και ταυτόχρονα παρέχει ορισμένα οφέλη, όπως η μείωση του σακχάρου στο αίμα, η οποία μπορεί να είναι ιδιαίτερα σημαντική σε άτομα που κινδυνεύουν να αναπτύξουν διαβήτη τύπου 2. Τα αποτελέσματα από τους δύο τύπους γλυκαντικών δεν έδειξαν διαφορές στην όρεξη ή τις ενδοκρινικές αντιδράσεις σε σύγκριση με τη ζάχαρη, αλλά τα επίπεδα ινσουλίνης που μετρήθηκαν σε διάστημα δύο ωρών μετά το φαγητό μειώθηκαν, όπως και τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα.
Η επικεφαλής συγγραφέας Catherine Gibbons, αναπληρώτρια καθηγήτρια στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leeds, δήλωσε: «Η μείωση της κατανάλωσης ζάχαρης έχει γίνει βασικός στόχος δημόσιας υγείας στον αγώνα για τη μείωση του αυξανόμενου βάρους των μεταβολικών ασθενειών που σχετίζονται με την παχυσαρκία, όπως ο διαβήτης τύπου 2. Ο απλός περιορισμός της ζάχαρης από τρόφιμα χωρίς υποκατάσταση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τη γεύση της ή να αυξήσει την επιθυμία για γλυκό, με αποτέλεσμα δυσκολίες στην υιοθέτηση μίας δίαιτας χαμηλής σε ζάχαρη. Η αντικατάσταση των σακχάρων με γλυκαντικές ουσίες και ενισχυτικά γλυκύτητας στα προϊόντα διατροφής είναι μία από τις πιο ευρέως χρησιμοποιούμενες στρατηγικές διατροφής και παρασκευής τροφίμων για τη μείωση της πρόσληψης ζάχαρης και τη βελτίωση του διατροφικού προφίλ των εμπορικών τροφίμων και ποτών».
Ο κύριος ερευνητής Graham Finlayson, καθηγητής Ψυχοβιολογίας στη Σχολή Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου του Leeds, δήλωσε: «Η χρήση γλυκαντικών και ενισχυτικών γλυκύτητας έχει λάβει πολλή αρνητική προσοχή, συμπεριλαμβανομένων δημοσιεύσεων υψηλού προφίλ που συνδέουν την κατανάλωσή τους με μειωμένη γλυκαιμική απόκριση, τοξικολογική βλάβη στο DNA και αυξημένο κίνδυνο καρδιακής προσβολής και εγκεφαλικού επεισοδίου. Αυτές οι αναφορές συμβάλλουν στην τρέχουσα σύγχυση σχετικά με την ασφάλεια των γλυκαντικών και των ενισχυτικών γλυκύτητας στο ευρύ κοινό και ιδιαίτερα στα άτομα που κινδυνεύουν από μεταβολικά νοσήματα. Η μελέτη μας παρέχει κρίσιμα στοιχεία που υποστηρίζουν την καθημερινή χρήση γλυκαντικών και ενισχυτικών γλυκύτητας για τον έλεγχο του σωματικού βάρους και του σακχάρου στο αίμα».
Η συντονίστρια του προγράμματος SWEET, καθηγήτρια Anne Raben, από το Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης της Δανίας, δήλωσε: «Τα ευρήματα δείχνουν ότι τα γλυκαντικά είναι ένα χρήσιμο εργαλείο για τη μείωση της πρόσληψης προστιθέμενης ζάχαρης χωρίς να οδηγούν σε αντισταθμιστική αύξηση της όρεξης ή της ενεργειακής πρόσληψης, υποστηρίζοντας έτσι τη χρησιμότητα των γλυκαντικών για τη διαχείριση της όρεξης, της ενέργειας και του βάρους».
Για να διαβάσετε τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.
Αναφορά: Catherine Gibbons, Kristine Beaulieu, Eva Almiron-Roig, Santiago Navas-Carretero, J. Alfredo Martínez, Beverley O’Hara, Dominic O’Connor, Julie-Anne Nazare, Alain Le Bail, Cécile Rannou, Charlotte Hardman, Moon Wilton, Louise Kjølbæk, Corey Scott, Χαρίκλεια Μοσχογιάννη, Anne Raben, Joanne A. Harrold, Jason C.G. Halford, Graham Finlayson. Οξείες και δύο εβδομάδων επιδράσεις της νεοτάμης, της στέβιας, του ρεβαουδιοζίτη Μ και των μπισκότων με σακχαρόζη στη μεταγευματική όρεξη και την ενδοκρινική απόκριση σε ενήλικες με υπερβολικό βάρος/παχυσαρκία – μια τυχαιοποιημένη δοκιμή διασταύρωσης από την κοινοπραξία SWEET. eBioMedicine, 2024; 105005 DOI: 10.1016/j.ebiom.2024.105005
Ακολουθήστε το Cibum 
