Ο Αντώνης Τσακαλίδης Γενικός Διευθυντής των εργαστηρίων Τsakalidis Analysis & Testing, μίλησε στο cibum για τα προβλήματα και τις “επιθέσεις” που δέχεται ο κλάδος των εργαστηρίων αναλύσεων, για τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στην αρχή της πορείας του, για την οικογένειά του αλλά και για το “βαρύ” χρέος του να παραμείνει το ιστορικό εργαστήριο που δημιούργησε ο πατέρας του στην κορυφή.
Της Ελένης Τσαγκά
Εν αρχή, αν έπρεπε να χαρακτηρίσω με μία λέξη την προσωπικότητα του Γενικού διευθυντή των εργαστηρίων Tsakalidis Analysis&Testing, μετά από δύο ώρες συζήτησης μαζί του, θα επέλεγα την λέξη εξέλιξη…
Μιλάει για τα παιδιά του και πλημμυρίζει από υπερηφάνεια, συγκινείται όταν αναπολεί τον πατέρα του, νιώθει ευγνωμοσύνη στην σκέψη της 95χρονης Μανιάτισσας οδοντιάτρου μητέρας του, σκοτεινιάζει το βλέμμα του όταν θυμάται τις δυσκολίες που έχει περάσει, χαμογελάει πλατιά στην θύμηση της γνωριμίας με την γυναίκα του και τονίζει χωρίς να το καταλαβαίνει, απολύτως ασυνείδητα ένα από τα βασικά χαρακτηριστικά του: Την αυθόρμητη, μοναδική και συνεχή καλοπροαίρετη διάθεση του, για όλους και για όλα.
Πράγματι ο Αντώνης Τσακαλίδης όταν τον πίεσα να μου πει για τα κακώς κείμενα του κλάδου στην Ελλάδα, δεν είχε να πει κάτι. Με ένα «δεν βαριέσαι, λεπτομέρειες, δεν αξίζει να ασχολούμαστε… παντού τα ίδια γίνονται», το προσπέρασε λέγοντας πως πάντα υπάρχει το «αλάθητο» φίλτρο της ελεύθερης αγοράς που αξιολογεί τους καλούς επαγγελματίες και τελικά, ο καθένας παίρνει τη θέση που του αξίζει.
και η Τεχνική Διευθύντρια Γιούλη Δρίλλια.
Τα συναισθήματα που ένιωσα πως… ένιωσε ο ιδιοκτήτης και Γενικός διευθυντής των ιστορικών εργαστηρίων Tsakalidis Analysis & Testing, Αντώνης Τσακαλίδης στην δίωρη συνάντησή μας ήταν ποικίλα. Συγκίνηση, υπερηφάνεια, χαρά, νοσταλγία, αλλά κανένας θυμός, καμία κατηγορία για κανέναν και για τίποτα. Ούτε καν για όσους δεν έμειναν να τον στηρίξουν, όταν στην τρυφερή ηλικία των 20 ετών αναγκάστηκε λόγω του θανάτου του πατέρα του να αναλάβει μόνος του το εργαστήριο. Η ευθύνη ήταν μεγάλη καθώς έπρεπε να παραμείνει μεταξύ των πρώτων στον τομέα του και στην κατηγορία του. Τότε είχε ήδη ολοκληρώσει τις σπουδές του στο Φυσικό του ΕΚΠΑ και ήταν τελειόφοιτος του τμήματος Χημικών στο Paris Sud.
Τότε το εργαστήριο ήταν το μεγαλύτερο οινολογικό εργαστήριο της εποχής, με τεράστιο πελατολόγιο από το 1940 που ξεκίνησε στην Γούναρη στον Πειραιά με αναλύσεις λαδιού, κρασιού και νερού, με πελάτες χονδρέμπορους, οινοποιούς και λαδέμπορους και 11 αντιπροσώπους σε όλη την Ελλάδα…. Τότε… Μάλιστα το εργαστήριο ήταν ένα από τα κτίσματα που καταστράφηκε ολοσχερώς από τον μεγάλο βομβαρδισμό του Λιμανιού τον Απρίλη του 1941…
Αν και η μαθητεία δίπλα στον πατέρα του τα καλοκαίρια τον είχε προετοιμάσει αρκετά, μόνο η μητέρα του τον στήριξε τότε, το ‘85. Για το οδοντιατρείο της, έβαζε ραντεβού μόνο απόγευμα και το πρωί, έκανε την γραμματέα του γιου της και αθέατα και το… coaching του νεαρού επιχειρηματία. Και εκείνος όμως δεν το έβαζε κάτω. Δουλεύοντας ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Παρίσι, δουλεύοντας τελείωσε και την σχολή οινολογίας στην Αθήνα, δουλεύοντας εκπλήρωσε και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, στο χημείο καυσίμων του Ναυστάθμου. “… με άπειρες κοπάνες για να κατεβαίνω να δουλεύω τα απογεύματα στο εργαστήριο. Θυμάμαι ένα επαγγελματικό ραντεβού, να αλλάζω τη στολή του ναύτη μέσα στο αυτοκίνητο και μετά πίσω στο Ναύσταθμο για σκοπιά...”.
Σήμερα τα εργαστήρια Τσακαλίδης παραμένουν από τα μεγαλύτερα της χώρας, με περισσότερους από 40 εργαζόμενους και με πελάτες όχι μόνο από τα Βαλκάνια αλλά και από τη Μέση Ανατολή, τη Γαλλία, την Ισπανία και την Ιρλανδία και συνεχίζει να αναπτύσσεται παρά τις «επιθέσεις» που δέχεται ολόκληρος ο κλάδος από συγχωνεύσεις και εξαγορές από εταιρείες του εξωτερικού. Πρόσφατα μάλιστα τα Τsakalidis Analysis & Testing δέχθηκαν πρόταση εξαγοράς η οποία αν και ήταν πολύ δελεαστική απορρίφθηκε χωρίς δεύτερη σκέψη: “Η δουλειά μου είναι το σπίτι μου και το σπίτι σου δεν το πουλάς…”
Φιλόξενος και εξωστρεφής ο κ. Τσακαλίδης γέννημα θρέμμα Πειραιώτης, πασαλιμανιώτης που ξενιτεύτηκε στην… Κηφισιά για χάρη του έρωτά του. Της Ιφιγένειας, με την οποία έχουν αποκτήσει δύο παιδιά, τον Στράτο και την Ειρήνη.
Την Πολιτικό Μηχανικό Ιφιγένεια Ζέρβα την γνώρισε σε αγώνα στο ράλι Αιγαίου. Με μεγάλο χαμένο τον ίδιο και μεγάλη νικήτρια, το πλήρωμα της Ιφιγένειας. Επί της ουσίας όμως, σε εκείνον τον αγώνα νίκησε ο έρωτας. «Πάντα αυτός δεν είναι ο νικητής;» τονίζει ο Αντώνης Τσακαλίδης χαμογελώντας, ο οποίος υπερασπίζεται σθεναρά την επιστημονική κατάρτιση της νέας γενιάς. «Χωρίς αυτή κανείς και τίποτα δεν μπορεί να προχωρήσει» λέει.
Αυτό ενστερνίστηκαν και τα δυο παιδιά του και οι δύο Χημικοί Μηχανικοί στο Μετσόβιο. Ο κ. Τσακαλίδης μας περιγράφει τα κατορθώματα τους, διακρίσεις βραβεία, πρωτιές και το στόμα του στάζει μέλι… Αλλά λυγίζει όταν θυμάται τον θάνατο του πατέρα του στην αγκαλιά του, ένα ξημέρωμα τον Νοέμβριο του 1985. Από εκείνον άλλωστε κληρονόμησε το πείσμα και την μαχητικότητα, απαραίτητα εφόδια για να σταθεί όρθιος στις δυσκολίες του ελεύθερου επαγγέλματος, στα σκαμπανεβάσματα, στην κρίση του 2010, στην αλλαγή του τοπίου, στην τελευταία υγειονομική κρίση, στην προετοιμασία της δυναμικής απάντησης που πρέπει να δοθεί στην πρόσφατη επέλαση εταιρειών ξένων συμφερόντων, στον χώρο των εργαστηρίων αναλύσεων.
«Η ιστιοπλοΐα με έμαθε ότι δεν μπορείς να αλλάξεις τον άνεμο. Αλλάζεις τα πανιά σου για να πας εκεί που θέλεις» λέει ο επικεφαλής των εργαστηρίων Tsakalidis Analysis & Testing.
Αυτή την τακτική εφαρμόζει σε όλη την επαγγελματική του πορεία: Αρχικά από οινολογικό εργαστήριο σε εργαστήριο τροφίμων και περιβάλλοντος και το 2000 όταν ιδρύθηκε το ΕΣΥΔ κατέθεσε αμέσως αίτηση και το 2001 ήταν ανάμεσα στα πρώτα διαπιστευμένα εργαστήρια με αριθμό πιστοποιητικού Νο16 (αυτή τη στιγμή τα διαπιστευμένα είναι πάνω από 1000).
Ο Αντώνης Τσακαλίδης λέει ότι δεν μπορείς να πας μπροστά εάν δεν αφουγκράζεσαι την αγορά, γι’ αυτό και από το 2011 συστάθηκε και το τμήμα υλικών που έρχονται σε επαφή με τρόφιμα, ενώ το εργαστήριο συνεχίζει να εξοπλίζεται με τα πιο σύγχρονα μηχανήματα και εργαλεία ανάλυσης.
Σύμφωνα με τον Αντώνη Τσακαλίδη «είναι ένας δύσκολος και απαιτητικός τομέας, τα υλικά συσκευασίας είναι πολλά και συχνά πολύ σύνθετα, με συστατικά άγνωστα ακόμα και στους ίδιους τους κατασκευαστές τους και η νομοθεσία ακόμα εξελίσσεται. Εδώ οι επιστήμονές μας μπορώ να πω ότι έλαμψαν. Έχουν δημιουργήσει υπηρεσίες πραγματικά state-of-the-art με αποτέλεσμα να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες του εξωτερικού».
έκανε την γραμματέα του και αθέατα και το… coaching του νεαρού επιχειρηματία.
Από τη φύση της ο χώρος της ανάλυσης τροφίμων είναι μία «μοναχική» δουλειά. «Άλλα άλλο ο αναλυτής άλλο ο επιχειρηματίας, αν και οι δύο αυτοί ρόλοι πολύ συχνά ταυτίζονται. Χρειάζεται όμως εξωστρέφεια για να επιβιώσεις. Πρέπει να αφουγκράζεσαι την αγορά και να συνεργάζεσαι με πελάτες και με συναδέλφους» υποστηρίζει ο Γενικός Διευθυντής των εργαστηρίων Τσακαλίδης λέγοντας εμφατικά: «Όλοι στην ίδια θάλασσα ψαρεύουμε. Τον ανταγωνισμό τον υπολογίζω και τον μετράω αλλά δεν τον φοβάμαι. Στα 23 μου δεν τον φοβόμουν γιατί είχα άγνοια κινδύνου. Στα 60 μου δεν τον φοβάμαι γιατί ξέρω πλέον ότι ο μεγαλύτερος εχθρός είναι μέσα μας, ο κακός εαυτός. Στο χώρο μας έχουμε πολλούς και πολύ καλούς συναδέλφους με τους οποίους έχουμε άριστες σχέσεις και συνεργασία χωρίς φυσικά να λείπουν και τα ερίφια».
Στην παρατήρησή μας ότι την δουλειά των αναλυτών και των εργαστηρίων, δεν την γνωρίζει το ευρύ κοινό, η απάντηση του είναι αποστομωτική: «Δεν κάνουμε σινεμά. Δουλειά μας είναι να κάνουμε τα τρόφιμα των Ελλήνων ασφαλή και αυτό αρκεί». Ο επικεφαλής των εργαστηρίων Tsakalidis Analysis & Testing το μόνο που στηλιτεύει είναι ο ανεπαρκής έλεγχος της ελληνικής αγοράς τροφίμων και όπως λέει, το αίτημα για πιο συστηματικούς και οργανωμένους ελέγχους και πάγιο και συνεχές.
Όσον αφορά στη νέα γενιά αναλυτών ο κ. Τσακαλίδης πιστεύει πως στην χώρα μας υπάρχει πολύ καλό ανθρώπινο δυναμικό, έξυπνα μυαλά που έχουν τη δυνατότητα να γίνουν σπουδαίοι επιστήμονες. Ίσως όμως τους λείπει το πάθος, το οποίο ο ίδιος είχε και εξακολουθεί να διαθέτει σε περίσσεια και το διοχετεύει στην δουλειά του… “ιστοπλοϊκώς”:
«Το επιχειρείν μοιάζει πολύ με έναν αγώνα ιστιοπλοϊας, έχεις ένα καράβι να κουμαντάρεις και να μη το βουλιάξεις, ένα πλήρωμα να οργανώσεις και να εμπνεύσεις, πρέπει να προβλέψεις τις αλλαγές του καιρού και φυσικά μη μπορώντας να ελέγξεις τον άνεμο, πρέπει να ρυθμίσεις τα πανιά σου για να πας εκεί που θέλεις. Με μία διαφορά : δεν υπάρχει γραμμή τερματισμού».
Ακολουθήστε το Cibum 
