Πλαστικά επικάλυψης καλλιεργειών: Η ρύπανση απειλεί το έδαφος όπου καλλιεργούνται φράουλες

Το γεωργικό πλαστικό που χρησιμοποιείται για την ενίσχυση της ανάπτυξης της φράουλας αφήνει πίσω του μεγάλες ποσότητες μακροπλαστικών στο έδαφος.

Ερευνητές από το Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια, ανακάλυψαν ότι οι πλαστικές μεμβράνες επικάλυψης που χρησιμοποιούνται για την υποστήριξη της ανάπτυξης των φραουλών στην Καλιφόρνια αφήνει μεγάλες ποσότητες πλαστικών στο έδαφος. Αυτά τα σωματίδια έχει αποδειχθεί ότι επηρεάζουν αρνητικά την ποιότητα του εδάφους, θέτοντας αμφιβολίες για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της χρήσης τους. Τα ευρήματα της έρευνας είναι πιθανό να ισχύουν παγκοσμίως για τη χρήση πλαστικών στη γεωργική παραγωγή.

Οι πλαστικές μεμβράνες επικάλυψης χρησιμοποιούνται ευρέως στη γεωργία, όπου παρέχουν μια σειρά από οφέλη. Τοποθετούνται γύρω από τη βάση του φυτού, το οποίο μπορεί να βοηθήσει στον έλεγχο των ζιζανίων και των παθογόνων παραγόντων, αυξάνουν τη θερμοκρασία του εδάφους και του αέρα, και  ελαχιστοποιούν τη διάβρωση του εδάφους. Οι μεμβράνες καλύπτουν τις καλλιέργειες και στη συνέχεια αφαιρούνται όταν ολοκληρωθεί η παραγωγή. Ωστόσο, ακόμη και η προσεκτική διαχείριση της γης από τους αγρότες, δεν διασφαλίζει την αφαίρεση όλου του πλαστικού επειδή τα θραύσματα αφήνονται πίσω και προσκολλώνται στο έδαφος κατά την αφαίρεση. Μετά από δεκαετίες ετήσιας εφαρμογής και αφαίρεσης της πλαστικής μεμβράνης, οι ερευνητές παρατήρησαν τη συσσώρευση πλαστικών θραυσμάτων στα εδάφη των αγροκτημάτων, ακόμη και σε πραγματικά καλά διαχειριζόμενα χωράφια.

Οι ερευνητές που παρουσίασαν την εργασία τους στο συνέδριο γεωχημείας Goldschmidt στη Λυών, είπαν πως μια τεράστια ποσότητα μακροπλαστικών – σωματίδια με διάμετρο μεγαλύτερο από 5 χιλιοστά – που προκύπτουν από τις πλαστικές μεμβράνες επικάλυψης καλλιεργειών μπορούν να παραμείνουν στο έδαφος για δεκαετίες ή και περισσότερο. Προηγήθηκε συστηματική έρευνα σε χωράφια φράουλας μετά την αφαίρεση των μεμβρανών, όπου διαπιστώθηκε η παρουσία 213.500 μακροπλαστικών ανά εκτάριο. Στον αριθμό δεν περιλαμβάνονται τα σωματίδια που ενδεχομένως υπάρχουν κάτω από το έδαφος. Τα περισσότερα από τα σωματίδια είναι πολυαιθυλένιο (που ταυτοποιούνται με τη χρήση της υπέρυθρης φασματοσκοπίας μετασχηματισμού Fourier). Στα προκαταρκτικά ευρήματα, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι καθώς αυξάνονταν τα επίπεδα μακροπλαστικής ρύπανσης, η περιεκτικότητα σε υγρασία του εδάφους, η μικροβιακή αναπνοή και το διαθέσιμο άζωτο στα φυτά μειώθηκαν.

Οι ερευνητές τόνισαν πως υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις για τη χρήση επικαλύψεων από πολυαιθυλένιο, όπως βιοαποδομήσιμα πλαστικά ή φυσικές μεμβράνες, όπως το άχυρο, αλλά αυτές οι επιλογές έχουν οικονομικό κόστος.

Πηγή: phys.org