Πως επηρεάζει το φινίρισμα του ατσαλιού την ανάπτυξη της λιστέρια – Νέα μελέτη
Ερευνητές συνέκριναν 8 επιφάνειες ανοξείδωτου χάλυβα (ανοξείδωτο ατσάλι, inox), υλικού που χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία επεξεργασίας τροφίμων, για το σχηματισμό βιομεμβρανών της Listeria monocytogenes. Η έρευνα κλήθηκε να απαντήσει στο αν το φινίρισμα που υπάρχει στο ατσάλι μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη του βακτηρίου.
Η λιστέρια αποτελεί παθογόνο μικροοργανισμό που προκαλεί λιστερίωση προσβάλλοντας φαγητά έτοιμα προς κατανάλωση, όπως κρέατα, γαλακτοκομικά, θαλασσινά και φρέσκα φρούτα και λαχανικά. Προηγούμενες μελέτες υποδεικνύουν ότι τα στελέχη της L. monocytogenes μπορούν να εισαχθούν σε εγκαταστάσεις επεξεργασίας τροφίμων μέσω πρώτων υλών με διασταυρούμενη μόλυνση. Τα παραδείγματα μόλυνσης τροφίμων από λιστέρια και ανακλήσεων προϊόντων είναι πολλά, με το 2022 να αποτελεί χρονιά ρεκόρ για αντίστοιχες μολύνσεις από το βακτήριο στις ΗΠΑ, καθιστώντας την ανάγκη για την εξάλειψή της στους χώρους επεξεργασίας τροφίμων επιτακτική.
Η νέα έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Journal of Food Protection επικεντρώθηκε στο ανοξείδωτο ατσάλι, ένα υλικό που αποτελεί κατάλληλο αβιοτικό υπόστρωμα για την ανάπτυξη της λιστέρια στις επιφάνειες που χρησιμοποιούνται για την επεξεργασία τροφίμων. Ο στόχος των ερευνητών ήταν να ελέγξουν το αν υπάρχουν συγκεκριμένα φινιρίσματα ατσαλιού με σημαντικά χαμηλότερη βακτηριακή προσκόλληση. Αφού ελέχθηκαν 8 φινιρίσματα ως προς την τραχύτητά τους, πραγματοποιήθηκε καλλιέργεια από βιομεμβράνες λιστέρια για 4, 8, 24 και >24 ώρες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν πως οι τιμές τραχύτητας των υλικών δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την πρόβλεψη του βαθμού προσκόλλησης της L. monocytogenes σε επιφάνειες από ανοξείδωτο ατσάλι. Πιο συγκεκριμένα, υπήρξε διαφορά στην προσκόλληση του βακτηρίου μόνο στις 8 ώρες καλλιέργειας, ενώ δε βρέθηκε καμία συσχέτιση μεταξύ των δεδομένων τραχύτητας και της προσκόλλησης για τους 4 διαφορετικούς χρόνους επώασης.