Το εργαστήριο Ασφάλειας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Purdue, διεξήγαγε δύο μελέτες που δείχνουν πώς να εκπαιδευτούν πρακτικά τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος ενάντια στις τροφιμογενείς ασθένειες.
Οι τροφιμογενείς ασθένειες πλήττουν έναν στους δέκα ανθρώπους παγκοσμίως κάθε χρόνο. Καταναλωτές, όπως αυτοί με χαμηλά εισοδήματα αντιμετωπίζουν ακόμα μεγαλύτερες προκλήσεις, καθώς δεν διαθέτουν τα εργαλεία ή τα χρήματα να εξοπλιστούν ενάντια στις μολύνσεις από τροφιμογενείς ιούς. Η αυξημένη γνώση της ασφάλειας των τροφίμων θα μπορούσε να μειώσει αυτούς τους αριθμούς.
Οι πολιτισμικές διαφορές στην αντιμετώπιση των τροφίμων
Για το σκοπό αυτό, το εργαστήριο Ασφάλειας Τροφίμων του Πανεπιστημίου Purdue, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Yaohua Feng, διεξήγαγε δύο μελέτες που δείχνουν πώς να βελτιωθεί η ευαισθητοποίηση των καταναλωτών χαμηλού εισοδήματος, οι οποίοι διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να προσβληθούν από τροφιμογενείς ασθένειες συγκριτικά με άλλες ομάδες.
Οι μελέτες περιελάμβαναν 60 βασικούς παρασκευαστές τροφίμων για μικρά παιδιά, από οικογένειες χαμηλού εισοδήματος, που χωρίστηκαν ομοιόμορφα μεταξύ αγγλόφωνων και ισπανόφωνων νοικοκυριών. Οι διαφορές που εντοπίστηκαν μεταξύ των δύο ομάδων υπογράμμισαν τη σημασία της οικογένειας και του πολιτισμού στην προετοιμασία του φαγητού.
Εκπαιδεύοντας το μέσο χαμηλόμισθο νοικοκυριό στην ασφάλεια τροφίμων
Το έργο ξεκίνησε με εκτίμηση αναγκών. Μέλη της ερευνητικής ομάδας επισκέφθηκαν νοικοκυριά για να παρατηρήσουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν (κυρίως μητέρες και γιαγιάδες) στην καθημερινή προετοιμασία των γευμάτων τους και χρησιμοποίησαν τις πληροφορίες για να αναπτύξουν ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε δύο εβδομαδιαίες συνεδρίες εικονικών μαθημάτων διάρκειας μιας ώρας συν δύο κατ’ οίκον εργασίες. Η ομάδα βασίστηκε το υλικό των μαθημάτων της στις τέσσερις βασικές πρακτικές ασφάλειας τροφίμων: καθαριότητα, διαχωρισμός, μαγείρεμα και ψύξη.
Η πρώτη μελέτη , που δημοσιεύτηκε στο Foods, ένα περιοδικό του Multidisciplinary Digital Publishing Institute (MDPI), ανέφερε τα αποτελέσματα των ερευνών πριν και μετά το πρόγραμμα από τους συμμετέχοντες. Η δεύτερη μελέτη , που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Food Control, περιέγραψε μια προσέγγιση παράδοσης βασισμένη στον διάλογο που χρησιμοποιείται σπάνια σε εκπαιδευτικά προγράμματα για την ασφάλεια των τροφίμων και είναι πιο διαδραστική.
Η ασφάλεια τροφίμων σε τηλεκπαίδευση και τα ευρήματα
Το πρόγραμμα, που αρχικά αναπτύχθηκε για αυτοπροσώπως παράδοση, έπρεπε να προσαρμοστεί για το Zoom μετά την έναρξη της πανδημίας COVID-19. Αλλά πολλοί από τους συμμετέχοντες βρήκαν τη μορφή Zoom χρήσιμη, λόγω της ευκολίας στη χρήση που συνέβαλλε στην εκπλήρωση των καθηκόντων τους για τη φροντίδα των παιδιών στο σπίτι. Ας δούμε, εν τω μεταξύ, τι διαπιστώθηκε από τη μελέτη.
- Μεταξύ των ευρημάτων της, η μελέτη διαπίστωσε ότι ορισμένοι συμμετέχοντες δεν διατηρούν ορισμένα τρόφιμα στο ψυγείο, αφού έτσι τους έμαθαν οι γονείς τους. Οι λόγοι ποικίλουν ανάλογα τους πολιτισμούς και τις τεχνικές μαγειρέματος του καθενός, μέχρι και διαφορές στη γλωσσική διδασκαλία. Το πρόγραμμα διδάχθηκε στα ισπανικά σε ισπανόφωνους συμμετέχοντες, αλλά κάποια ισπανική ορολογία που χρησιμοποιείται μπορεί να διαφέρει από χώρα σε χώρα.
- Η μελέτη έδειξε, επίσης, ότι οι περισσότεροι αγγλόφωνοι συμμετέχοντες χρησιμοποιούσαν θερμόμετρο τροφίμων όταν μαγείρευαν κρέας, όπως το κοτόπουλο. Αυτό το έκαναν είτε για να εξασφαλίσουν ότι το κοτόπουλο θα φτάσει σε μια ασφαλή θερμοκρασία, άρα και να αποφύγουν τυχόν ασθένειες που προκύπτουν από το κακό ψήσιμο, είτε για να να αποτρέψουν το υπερβολικό ψήσιμο.
- Επιπλέον, η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι ορισμένοι συμμετέχοντες καθόριζαν τη θερμοκρασία του ψυγείου τους μέσω της αίσθησης και του αγγίγματος, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν είναι ασφαλές. Για να διασφαλιστεί η ασφαλής αποθήκευση των τροφίμων, συνιστάται η χρήση θερμόμετρου ψυγείου και βεβαιωθείτε ότι η θερμοκρασία του ψυγείο είναι από 4 βαθμούς Κελσίου και κάτω, ενώ η κατάψυξη κάτω από -17.