Εάν δεν μειώσουμε τα επίπεδα άνθρακα και δεν φροντίσουμε για την αναβίωση της θαλάσσιας χλωρίδας και πανίδας, κινδυνεύουμε να χάσουμε το 80-90% όλης της ωκεάνιας ζωής ως το 2045, αναφέρει αξιολόγηση από την επιστημονική ομάδα του Ιδρύματος GOES.
Eίναι γεγονός πως οι άνθρωποι έχουν παρέμβει τόσο σημαντικά στο κλίμα και τα οικοσυστήματα που δικαίως η παρούσα εποχή έχει πάρει το όνομα Ανθρωπόκαινος. Μόνο τα τελευταία 70 χρόνια, η θαλάσσια ζωή έχει μειωθεί στο 50%, με τη συρρίκνωση να αγγίζει το 1% σε ετήσια βάση.
Συγκεκριμένα για τη θάλασσα, ο άνθρωπος έχει συμβάλει σε αυτή την εξέλιξη τόσο με την υπερβολική αλιεία όσο και με την ίδια τη μόλυνση των θαλάσσιων υδάτων με χημικά και πλαστικά. Όσον αφορά στο πλαστικό, μικρές διασπάσεις του, τα λεγόμενα μικροπλαστικά, έχουν βρεθεί σε ψάρια, στο πόσιμο και θαλασσινό νερό, αλλά και στο ανθρώπινο αίμα.
Μια αξιολόγηση των μέχρι τώρα δεδομένων για το ζήτημα, από το Ίδρυμα GΟΕS, η οποία βρίσκεται σε ηλεκτρονική μορφή στο SSRN και δημοσιεύτηκε στο Environmental Science E-Journal τον Ιούνιο του 2021, επεχείρησε να διερευνήσει τους λόγους αυτής της πτώσης και τις επιπτώσεις της για το κλίμα και την ανθρωπότητα. Σύμφωνα με τους επιστήμονες το πλανγκτόν είναι ο ακρογωνιαίος λίθος για τη ρύθμιση του κλίματος, αλλά και του οικοσυστήματος, καθώς κάθε δεύτερη αναπνοή που παίρνουμε προέρχεται από τη θαλάσσια φωτοσύνθεση, μια διαδικασία που χρησιμοποιεί επίσης το 60-90% του διοξειδίου του άνθρακα. Οπότε τι συνιστά η απώλεια κατά 50% της θαλάσσιας ζωής για τον πλανήτη;
Σύμφωνα με τους ειδικούς του GOES, ιδιαίτερη ανησυχία από την άποψη της κλιματικής αλλαγής προκαλεί το επίπεδο ανθρακικού οξέος στους ωκεανούς, το οποίο έχει ρίξει το ωκεάνιο pH από 8,2 το 1940 σε 8,04 το 2020. Αυτό υποδεικνύει όχι μόνο ότι οι ωκεανοί γίνονται πιο όξινοι, αλλά και το ότι πλέον δεν υπάρχουν αρκετά φυτά για να επεξεργαστούν τον άνθρακα. Και η διαδικασία φαίνεται να επιταχύνεται, με αποτέλεσμα την απώλεια περισσότερων θαλάσσιων φυτών και ζώων, ειδικά εκείνων που έχουν ανθρακικά κελύφη και δομές σώματος (αραγονίτη). Βάσει των εκθέσεων που εξήγαγαν τα παραπάνω συμπεράσματα, η πρόβλεψη είναι, ότι σε 25 χρόνια (μέχρι το 2045), το pH θα πέσει στο 7,95 και υπολογίζουν ότι με αυτό θα χαθεί το 80% έως 90% του συνόλου της υπόλοιπης θαλάσσιας ζωής. Αυτά τα ποσοστά σημαίνουν ολική κατάρρευση του οικοσυστήματος και-φυσικά- της ανθρωπότητας.
Η ομάδα του GOES, λαμβάνοντας στοιχεία από την έκθεση BIOACID της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), πρέπει να γίνουν δραστικές αλλαγές ως το 2045 και να μη μειωθεί άλλο το επίπεδο της θαλάσσιας ζωής, προκειμένου το πλανγκτόν να είναι αρκετό για να διαχειριστεί το διοξείδιο του άνθρακα. Οι επιστήμονες κάνουν έκκληση για επείγουσα υιοθέτηση στρατηγικών, όχι μόνο για το μετριασμό του άνθρακα, αλλά και αναβίωσης της χλωρίδας και της πανίδας στους ωκεανούς. Διαφορετικά, θα φτάσουμε σε ένα σημείο καμπής: ένα πλανητικό όριο από το οποίο δεν θα υπάρχει επιστροφή.
Ακολουθήστε το Cibum 
