Αναδρομή στο 1998 που η Αμερικανίδα παρουσιάστρια δικάστηκε για ψευδείς και δυσφημιστικούς ισχυρισμούς.
Στις 28 Φεβρουαρίου 1998, η Oprah Winfrey βγαίνει από το δικαστικό Μέγαρο του Amarillo του Τέξας πανηγυρίζοντας με τη φράση “Η ελευθερία του λόγου όχι μόνο ζει, αλλά και τα σπάει”. Το δικαστήριο μόλις είχε αποφανθεί υπέρ της όσον αφορά την κατηγορία της απαξίωσης του βόειου κρέατος, από τη βιομηχανία βοοειδών.
Λίγο καιρό νωρίτερα, σε ένα επεισόδιο του The Oprah Winfrey Show στις 16 Απρίλιου του 1996, με τίτλο «Επικίνδυνο φαγητό», η αμερικανίδα παρουσιάστρια είχε φιλοξενήσει τον ακτιβιστή για τα δικαιώματα των ζώων και τότε διευθυντή της Εκστρατείας της Humane Society’s Eating with a Conscience, Howard Lyman. Η συζήτηση τους επικεντρώθηκε στη νόσο των τρελών αγελάδων, μια περίοδο που η αμερικανική βιομηχανία βοοειδών ήταν ήδη στο επίκεντρο εν μέσω αυξανόμενων ανησυχιών για τη νόσο των τρελών αγελάδων στην Αγγλία. Όταν ο Lyman εξέφρασε την πρόβλεψη του για το ενδεχόμενο μόλυνσης των αμερικανικών βόειων κρεάτων από σπογγώδη εγκεφαλοπάθεια, η παρουσιάστρια δήλωσε ότι η συζήτηση “με εμπόδισε να φάω άλλο μπιφτέκι”. Μετά την προβολή του επεισοδίου, οι τιμές του βοείου κρέατος έπεσαν κατακόρυφα σε ένα ιστορικό χαμηλό των τελευταίων 10 ετών, με αποτέλεσμα πολλοί από τους κτηνοτρόφους να κατηγορούν τη Winfrey.
Αξίζει να σημειωθεί πως η Oprah Winfrey έχει θεωρηθεί ως «Βασίλισσα όλων των Μέσων» με αρκετά χρόνια να θεωρείται η γυναίκα με την μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως. Αποτέλεσε την πλουσιότερη Αφροαμερικανίδα του 20ου αιώνα και κάποτε τη μοναδική έγχρωμη δισεκατομμυριούχο στον κόσμο. Το The Oprah Winfrey Show, προβαλλόταν για 25 χρόνια, από το 1986 έως το 2011.
Οι προστριβές συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση, ώσπου το Δεκέμβριο του 1997, τόσο η παρουσιάστρια του talk show Oprah Winfrey, όσο και ο καλεσμένος της πρώην κτηνοτρόφος Howard Lyman, βρέθηκαν στο επίκεντρο μήνυσης από ομάδα στελεχών της κτηνοτροφικής βιομηχανίας με επικεφαλής τον Paul Engler, ιδιοκτήτη της Cactus Feeders, Inc. Οι δυο τους κατηγορήθηκαν για ψευδή απαξίωση ενός ευπαθούς προϊόντος διατροφής, απαξίωση επιχειρηματικού κοινού δικαίου, δυσφήμιση και αμέλεια, που επέφεραν απώλειες 10,3 εκατομμυρίων δολαρίων. Σύμφωνα ωστόσο με τη νομοθεσία του Τέξας για την απαξίωση τροφίμων, οι κατηγορίες ευσταθούν μόνο εφόσον τα άτομα που ευθύνονται για τις ζημιές, γνώριζαν ή όφειλαν να γνωρίζουν πως οι πληροφορίες είναι ψευδείς.
Μέχρι και τη δικαίωση της το Φεβρουάριο του 1998, της είχε απαγορευθεί από το δικαστήριο να συζητήσει τη δίκη στην τηλεόραση, ωστόσο η ίδια έφερε ολόκληρη την εκπομπή της στο Τέξας κατά τη διάρκεια της δίκης.
Παρά την αποτυχία του Texas Beef Group ενάντια στη Winfrey, οι ίδιοι θεώρησαν την υπόθεση ως μια καλή ευκαιρία να μεταδώσουν το μήνυμά τους για την ασφάλεια του βοείου κρέατος των ΗΠΑ στο κοινό.
Εκ τότε προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιου είδους δικαστικές διαμάχες, πολλοί δημοσιογράφοι και εκδότες αποφεύγουν τις αναφορές τους σε θέματα ασφάλειας τροφίμων ή τις προσεγγίζουν με αρκετά προσεκτικό τρόπο. Άλλοι μικρότεροι εκδότες ορισμένες φορές αναγκάστηκαν να ξαναγράψουν ή να παραλείψουν υλικό από βιβλία και να ακυρώσουν εντελώς ορισμένα βιβλία, αφού έλαβαν απειλητικές επιστολές και εξώδικα από εταιρικούς δικηγόρους. Tότε εμφανίστηκε και το λεγόμενο SLAPP -αρχικά των λέξεων Strategic Lawsuit Against Public Participation– και σε ελεύθερη μετάφραση παραπέμπουν σε Ποινικές Στρατηγικές για να αποθαρρύνουν την ενασχόληση με τα κοινά. Ο σκοπός του SLAPP είναι απλός: να «κόψουν τον βήχα» και εν τέλει να λογοκρίνουν φωνές που ασκούν δημόσια κριτική.
Ακολουθήστε το Cibum 
