Οργή για την «άδικη» απόφαση της Εκκλησίας.
Η Εκκλησία της Αγγλίας έχει αποφασίσει ότι το μη αλκοολούχο κρασί και το ψωμί χωρίς γλουτένη δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια της Θείας Κοινωνίας. Οι οδηγίες αναφέρουν ότι το ψωμί πρέπει να παρασκευάζεται από αλεύρι σίτου και το κρασί πρέπει να είναι ζυμωμένος χυμός σταφυλιού για να είναι αγιασμένο.
Οι αποφάσεις που περιγράφονται λεπτομερώς σε έγγραφα που δόθηκαν στη δημοσιότητα πριν από τη σύγκληση της Γενικής Συνόδου της Εκκλησίας τη Δευτέρα αναγνώρισαν την «αδικία» που αντιμετωπίζουν όσοι δεν μπορούν να καταναλώσουν αλεύρι σίτου ή αλκοόλ.
Η Θεία Κοινωνία, κεντρικό μυστήριο της χριστιανικής πίστης, περιλαμβάνει την προσφορά ψωμιού και κρασιού στο εκκλησίασμα, που συμβολίζουν το σώμα και το αίμα του Χριστού.
Ενώ το αλεύρι σίτου μπορεί να υποστεί επεξεργασία για τη μείωση της γλουτένης και το αλκοόλ μπορεί να αφαιρεθεί μετά τη ζύμωση, ίχνη θα παραμένουν πάντα. Η Εκκλησία απαγορεύει ρητά υποκατάστατα όπως το αλεύρι ρυζιού ή πατάτας, διατηρώντας την παραδοσιακή σύνθεση του μυστηρίου.
Το διοικητικό όργανο της Εκκλησίας δέχθηκε πυρά από το μέλος της Συνόδου Alice Kemp, η οποία ρώτησε: «Μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο να επιτραπεί η νόμιμη χρήση στοιχείων χωρίς γλουτένη και χωρίς αλκοόλ στη Θεία Ευχαριστία, ώστε να αρθεί η αδικία αυτού του αποκλεισμού; Τόσο οι ιερείς όσο και οι εκκλησιαζόμενοι που δεν μπορούν να καταναλώσουν γλουτένη ή/και αλκοόλ αναγκάζονται να λάβουν μόνο σε ένα είδος ή μπορεί να τους απαγορευτεί να λάβουν και τα δύο στοιχεία, εάν δεν μπορούν να καταναλώσουν τόσο γλουτένη όσο και αλκοόλ»
Ο Michael Ipgrave, επίσκοπος του Lichfield και πρόεδρος της Λειτουργικής Επιτροπής της Εκκλησίας, δήλωσε ότι μια τέτοια κίνηση θα έπρεπε να ανατρέψει δύο πάγιες θέσεις της Εκκλησίας της Αγγλίας. «Πρώτον, ότι το ψωμί από σιτάρι και ο ζυμωμένος χυμός του σταφυλιού είναι τα στοιχεία που πρέπει να καθαγιάζονται στην αγία κοινωνία και δεύτερον, ότι η λήψη της αγίας κοινωνίας σε ένα είδος σε περίπτωση ανάγκης δεν αποτελεί «αποκλεισμό» αλλά πλήρη συμμετοχή στο μυστήριο, όπως συχνά εφαρμόζεται στην κοινωνία των ασθενών ή των παιδιών».
«Πράγματι, ακόμη και οι πιστοί που δεν μπορούν να λάβουν σωματικά το μυστήριο πρέπει να είναι βέβαιοι ότι μετέχουν δια της πίστης του σώματος και του αίματος του Χριστού και των ωφελημάτων που μας μεταφέρει μέσω αυτών», πρόσθεσε.