Ο ρόλος της ταυρίνης και των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων.
Μια νέα επιστημονική μελέτη υποστηρίζει ότι η αυξημένη κατανάλωση άπαχων και λιπαρών ψαριών μπορεί να επιβραδύνει την εξέλιξη της αναπηρίας σε άτομα με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣΚΠ). Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι αντιφλεγμονώδεις και νευροπροστατευτικές ιδιότητες των θρεπτικών συστατικών που περιέχονται στα ψάρια ενδέχεται να διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαχείριση της νόσου.
Η έρευνα που δημοσιεύθηκε στο Journal of Neurology Neurosurgery & Psychiatry, αποτελεί μελέτη παρατήρησης και δεν μπορεί να αποδείξει άμεση σχέση αιτίου-αποτελέσματος. Ωστόσο, οι επιστήμονες τονίζουν την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα, ώστε να επιβεβαιωθούν τα ευρήματα και να αποσαφηνιστούν οι βιολογικοί μηχανισμοί που τα διέπουν.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η πιθανή συμβολή τόσο των ωμέγα-3 λιπαρών οξέων, που βρίσκονται κυρίως στα λιπαρά ψάρια, όσο και της ταυρίνης, ενός αμινοξέος που περιέχεται σε μεγάλες ποσότητες στα ψάρια και τα θαλασσινά.
Η ταυρίνη αποτελεί το πιο άφθονο ελεύθερο αμινοξύ στον εγκέφαλο και διαθέτει ισχυρές αντιοξειδωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, γεγονός που την καθιστά έναν πιθανό θεραπευτικό παράγοντα για νευρολογικές διαταραχές. Οι ερευνητές επισημαίνουν ότι η θετική επίδραση της κατανάλωσης ψαριών δεν περιορίζεται μόνο στα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα, αλλά μπορεί να οφείλεται και σε άλλους θρεπτικούς παράγοντες, όπως η ταυρίνη, γεγονός που καθιστά τα ευρήματα ιδιαίτερα σημαντικά.
Για τη διερεύνηση της σχέσης μεταξύ διατροφής και εξέλιξης της ΣΚΠ, οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 2.719 νεοδιαγνωσθέντες ασθενείς που συμμετείχαν στη σουηδική μελέτη Epidemiologic Investigation of Multiple Sclerosis (EIMS).
Οι συμμετέχοντες κατέγραψαν τη συχνότητα κατανάλωσης άπαχων και λιπαρών ψαριών, ενώ η εξέλιξη της νόσου τους παρακολουθήθηκε για διάστημα έως και 15 ετών μέσω του σουηδικού μητρώου ΣΚΠ. Η ανάλυση των δεδομένων έδειξε ότι όσοι κατανάλωναν περισσότερα ψάρια κατά τη διάγνωση είχαν 44% χαμηλότερο κίνδυνο επιβεβαιωμένης επιδείνωσης της αναπηρίας, 45% χαμηλότερο κίνδυνο εξέλιξης της νόσου σε EDSS 3 (στάδιο όπου η αναπηρία επηρεάζει σημαντικά την κινητικότητα) και 43% χαμηλότερο κίνδυνο εξέλιξης σε EDSS 4. Επιπλέον, η ανάλυση τάσεων έδειξε ότι όσο περισσότερα ψάρια κατανάλωναν οι ασθενείς, τόσο χαμηλότερος ήταν ο κίνδυνος επιδείνωσης της αναπηρίας.
Σε μια μεταγενέστερη φάση της μελέτης, το 2021, 1.719 συμμετέχοντες απάντησαν σε ερωτηματολόγιο σχετικά με τις αλλαγές στις διατροφικές τους συνήθειες. Από αυτούς, 412 άτομα είχαν τροποποιήσει την κατανάλωση ψαριών, με 288 να την έχουν αυξήσει και 124 να την έχουν μειώσει.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όσοι αύξησαν την πρόσληψη ψαριών είχαν 20% χαμηλότερο κίνδυνο επιβεβαιωμένης επιδείνωσης της αναπηρίας. Μάλιστα, τα άτομα που αύξησαν δραστικά την κατανάλωση από πολύ χαμηλή σε υψηλή παρουσίασαν 59% χαμηλότερο κίνδυνο επιδείνωσης της νόσου.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα ευρήματα αυτά παρέμεναν σταθερά ακόμη και όταν ελήφθησαν υπόψη άλλοι παράγοντες, όπως η σωματική δραστηριότητα, το βάρος, το κάπνισμα, η κατανάλωση αλκοόλ και η έκθεση στον ήλιο.
Ακολουθήστε το Cibum 
