Η κτηνοτροφία επωμίζεται το κόστος των ακραίων καιρικών φαινομένων – Οι ημέρες ακραίας ζέστης προβλέπεται να είναι πολύ πιο συχνές και οι απώλειες παραγωγής γάλακτος αναμένεται να αυξηθούν περίπου 30% έως το 2050
Μια νέα μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Illinois Urbana-Champaign διερευνά πώς το θερμικό στρες επηρεάζει την παραγωγή γαλακτοκομικών, διαπιστώνοντας ότι η υψηλή ζέστη και η υγρασία οδηγούν σε μείωση 1% της ετήσιας απόδοσης γάλακτος. Οι μικρές εκμεταλλεύσεις πλήττονται περισσότερο από τις μεγάλες εκμεταλλεύσεις, οι οποίες μπορεί να είναι σε θέση να μετριάσουν ορισμένες από τις επιπτώσεις μέσω στρατηγικών διαχείρισης.
“Οι αγελάδες είναι θηλαστικά όπως εμείς και βιώνουν θερμικό στρες όπως και εμείς. Όταν οι αγελάδες εκτίθενται σε υπερβολική ζέστη, μπορεί να έχει μια σειρά από αρνητικές σωματικές επιπτώσεις. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος μόλυνσης, ανησυχίας και μειωμένης όρεξης, που οδηγεί σε μείωση tης απόδοσης γάλακτος.
Οι ερευνητές, ανέλυσαν δεδομένα παραγωγής γάλακτος από εννέα μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Περιέλαβαν πάνω από 56 εκατομμύρια αρχεία παραγωγής σε επίπεδο αγελάδας από 18.000 γαλακτοκομικές φάρμες από το 2012 έως το 2016. Προσάρμοσαν τα δεδομένα γάλακτος για την περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και λιπαρά για να εκτιμήσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια την ποιότητα του γάλακτος, η οποία καθορίζει την τιμή.
“Προηγούμενες μελέτες είχαν επικεντρωθεί στην απόδοση σε υγρό γάλα. Αλλά στο σύστημα μάρκετινγκ γαλακτοκομικών προϊόντων μας, το γάλα πωλείται με συστατικά. Όταν υπολογίζετε τα έσοδα, δεν είναι μόνο πόσα γαλόνια γάλακτος, αλλά αν είναι γάλα υψηλής ποιότητας με υψηλή περιεκτικότητα σε πρωτεΐνες και λιπαρά”, δήλωσαν οι συγγραφείς της μελέτης.
Οι ερευνητές συνδύασαν δεδομένα παραγωγής προσαρμοσμένα στην ποιότητα με ημερήσια δεδομένα καιρού για τη θερμοκρασία και την υγρασία. Υπολόγισαν μετρήσεις του δείκτη θερμοκρασίας-υγρασίας, οι οποίες αντικατοπτρίζουν με μεγαλύτερη ακρίβεια το θερμικό στρες που βιώνει μια αγελάδα, καθώς η υψηλή ζέστη και η υγρασία καθιστούν πιο δύσκολο για την αγελάδα να κρυώσει μέσω της εφίδρωσης.
Διαπίστωσαν ότι, κατά μέσο όρο, το 1% της ετήσιας απόδοσης γάλακτος χάνεται από το θερμικό στρες. Αυτό μπορεί να μην ακούγεται πολύ, αλλά ανέρχεται σε περίπου 1,4 δισεκατομμύρια λίβρες γάλακτος (προσαρμοσμένο ως προς το ενεργειακό περιεχόμενο) σε διάστημα πέντε ετών για τα 18.000 κοπάδια που περιλαμβάνονται στη μελέτη. Με βάση τις μέσες τιμές γάλακτος, αυτό ισοδυναμεί με περίπου 245 εκατομμύρια δολάρια σε χαμένα έσοδα.
Οι περισσότερες απώλειες οφείλονται σε ημέρες χαμηλού και μέτριου στρες, επειδή αυτές είναι πιο συνηθισμένες. Ωστόσο, η απώλεια απόδοσης ανά αγελάδα λόγω μιας ημέρας ακραίου στρες είναι υπερδιπλάσια από εκείνη μιας ημέρας μέτριου στρες.
Η θερμική καταπόνηση επηρεάζει δυσανάλογα τις μικρότερες εκμεταλλεύσεις, έδειξε η μελέτη. Τα κοπάδια με λιγότερες από 100 αγελάδες έχασαν κατά μέσο όρο το 1,6% της ετήσιας απόδοσης και ενώ παρείχαν λιγότερο από το 20% της συνολικής παραγωγής στο δείγμα, που αντιπροσωεύει το 27% των συνολικών ζημιών.
Οι παραγωγοί μπορούν να εφαρμόσουν διάφορες μορφές στρατηγικών μετριασμού, όπως ανοιχτές πλευρές αχυρώνα, ανεμιστήρες και ψεκαστήρες. Τα μεγαλύτερα αγροκτήματα είναι καλύτερα σε θέση να το κάνουν, αλλά δεν είναι δυνατό να προστατευτεί πλήρως από το θερμικό στρες.
Οι ερευνητές προβλέπουν επίσης πιθανές απώλειες μέχρι το 2050, χρησιμοποιώντας τις μέσες προβλέψεις από 22 διαφορετικά κλιματικά μοντέλα. Σύμφωνα με τα περισσότερα σενάρια, οι ημέρες ακραίας ζέστης προβλέπεται να είναι πολύ πιο συχνές και οι απώλειες παραγωγής γάλακτος αναμένεται να αυξηθούν περίπου 30% έως το 2050.
Εάν οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής θεωρούν την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων ως προτεραιότητα, οι μικρές εκμεταλλεύσεις θα χρειαστούν μεγαλύτερη υποστήριξη για να παραμείνουν ανταγωνιστικές στο μέλλον.
Η εργασία “Ευπάθεια των γαλακτοκομικών εκμεταλλεύσεων των ΗΠΑ στην υπερβολική ζέστη”, δημοσιεύεται στο Food Policy [DOI: 10.1016/j.foodpol.2025.102821 ]. Η χρηματοδότηση παρασχέθηκε από ένα Κέντρο Επιχορήγησης για την Οικονομία της Αειφορίας.
Ακολουθήστε το Cibum 
