Η Mekila, γνωστή ως «η ελληνική τεκίλα», είναι ένα ποτό που φτιάχνεται στην Αμοργό χάρη στις πολλές φραγκοσυκιές που φύονται στο νησί.
Ο Αντώνης Βεκρής, Αμοργιανός στην καταγωγή και εμπνευστής της ιδέας, είναι δικαίως περήφανος που δημιούργησε ένα ελληνικό προϊόν, το οποίο μπορεί να ανταγωνιστεί το δημοφιλές ποτό τεκίλα.
Εξάλλου, τα φραγκόσυκα προέρχονται από τον κάκτο, O puntia littoralis, όπως ακριβώς η τεκίλα φτιάχνεται από το χυμό ενός άλλου τύπου κάκτου, της αγαύης.
Στην πραγματικότητα, όπως και το Μεξικανό «αδερφάκι» της, η mekila είναι διαθέσιμη σε καθαρό και χρυσό χρώμα. Τώρα το ποιο από τα δύο είναι το καλύτερο, είναι θέμα γούστου.
Ως αποσταγματοποιός, ο Αντώνης Βεκρής γνώριζε ότι η τεκίλα παρασκευάζεται από τον κάκτο που ονομάζεται αγαύη. Τα άφθονα άγρια φραγκόσυκα του έδωσαν την ιδέα να φτιάξει ένα αλκοολούχο ποτό από τα φρούτα του κάκτου που έβλεπε γύρω του. Βέβαια, όταν είπε στους συντοπίτες του ότι θα αρχίσει να φτιάχνει μια Αμοργιανή τεκίλα, εκείνοι γέλασαν.
Ωστόσο, γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος και παρά το γεγονός ότι χρειάστηκαν χρόνια για να υλοποιηθεί η ιδέα του εξαιτίας της αθάνατης ελληνικής γραφειοκρατίας, ο ίδιος πέτυχε το στόχο του.
Ένα έργο που πήρε χρόνια για να υλοποιηθεί
Το να φτιάξεις ένα αλκοολούχο ποτό από ένα φρούτο που οι περισσότεροι φοβούνται καν να πλησιάσουν δεν είναι εύκολη υπόθεση, ενώ η γραφειοκρατία κάνει τη διαδικασία ακόμα πιο δύσκολη.
Ο Βεκρής πήγε στο Γενικό Εργαστήριο του Κράτους, που εποπτεύει τους οινοπνευματοποιούς, για να ζητήσει άδεια να αποστάξει φραγκόσυκα και αν έκανε καλό απόσταγμα, να δημιουργήσει ένα νέο ποτό που θα ονομάζεται «Μεκίλα».
Εξασφάλισε άδεια να παράξει 10 λίτρα και να τα πάει εκεί για ανάλυση. Αν το ποτό ήταν καλό, θα του έδιναν άδεια να παράγει και να το διανέμει.
Οι αναλύσεις έδειξαν ότι το εκχύλισμα φραγκόσυκου ήταν της υψηλότερης ποιότητας, κάτι που ώθησε τον Βεκρή στο να δημιουργήσει ένα αποστακτήριο για να αποστάζει νόμιμα φραγκόσυκα, ελπίζοντας ότι θα μπορούσε να διανείμει το ποτό στα καταστήματα.
Από το 2008 έως το 2012 πάλευε με την ελληνική γραφειοκρατία, προκειμένου να πάρει άδεια να αποστάξει τα φραγκόσυκα και να φτιάξει τη Mekila.
Ο λόγος της καθυστέρησης, όπως τον ενημέρωσαν οι υπεύθυνοι του Γενικού Εργαστηρίου του Κράτους, ήταν ότι δεν υπήρχε ούτε νόμος ούτε κανονισμός για την απόσταξη φραγκόσυκου, αφού κανένα αποστακτήριο δεν είχε ζητήσει ποτέ μέχρι τότε τέτοια άδεια.
Η ελληνική τεκίλα είναι η Μεκίλα
Ο Βεκρής ίδρυσε τελικά το δικό του αποστακτήριο στην Αμοργό και άρχισε να παράγει οινοπνευματώδη ποτά από τα άγρια φραγκόσυκα του νησιού με την ονομασία Μεκίλα όπου το συνθετικό «με» να αντιπροσωπεύει τη λέξη «μέλι» αφού το ποτό περιέχει μέλι.
Στην πραγματικότητα παράγει τρία ποτά: τη λευκή μεκίλα, που είναι στην αρχική της μορφή, την κίτρινη μεκίλα, η οποία έχει λίγο μέλι για να αρέσει σε περισσότερους ανθρώπους και ένα παλαιωμένο λικέρ, ένα απόσταγμα 100% παλαιωμένο σε δρύινα βαρέλια για τρία χρόνια, το οποίο αποκαλεί «μέλι φραγκόσυκο».
Η Mekila έχει κερδίσει ένα χρυσό μετάλλιο για την ποιότητα και την εξωτική της γεύση και το φραγκόσυκο έχει, επίσης, το δικό του χρυσό μετάλλιο.
Ο παρασκευαστής πιστεύει ότι το ποτό του είναι καλύτερο από το μεξικανικό αντίστοιχο ποτό επειδή παράγεται από άγριο φρούτο, όχι από κάκτο. Επιπλέον, παράγεται από μια μικρή ελληνική ποτοποιία με μεγάλη προσοχή και σε μικρές παρτίδες για να διατηρεί την ποιότητα και τη γεύση της.
Οι θεραπευτικές ιδιότητες του φραγκόσυκου
Μπορεί εκ πρώτης να μας ξαφνιάζει, αλλά το φραγκόσυκο από μόνο του μειώνει την ένταση των συμπτωμάτων μέθης.
Πρόκειται για ένα καλοκαιρινό φρούτο, με ζουμερή σάρκα και μοναδική γεύση. Απαντάται κυρίως στην Πελοπόννησο και στα ελληνικά νησιά. Η καταγωγή του είναι από την Κεντρική Αμερική, αλλά Ισπανοί ναυτικοί το έφεραν στην Ευρώπη τον 15ο και τον 16ο αιώνα.
Ο κυλινδρικός καρπός του ποικίλλει από κιτρινοπράσινο έως πορτοκαλί χρώμα όταν είναι ώριμος και τρώγεται ωμός, μαγειρεμένος ή γίνεται χυμός και μαρμελάδα. Η συγκομιδή και ο καθαρισμός μπορεί να απαιτούν χρόνο και προσπάθεια, αλλά η γεύση και η θρεπτική αξία αντισταθμίζουν τον κόπο που καταβάλλεται για αυτό.
Ένα φλιτζάνι ξεφλουδισμένο φραγκόσυκο (περίπου 150 γραμμάρια) παρέχει 61 θερμίδες και μας δίνει 14 γραμμάρια υδατάνθρακες, ένα γραμμάριο πρωτεΐνης και 0,8 γραμμάρια λίπους.
Επίσης, είναι πλούσιο σε φυτικές ίνες, τόσο αδιάλυτες όσο και διαλυτές (με τη μορφή πηκτίνης). Μια μερίδα φραγκόσυκο καλύπτει το 14% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης φυτικών ινών για τους άνδρες και το 21% για τις γυναίκες.
Εκτός από τις φυτικές ίνες που βοηθούν στην καλή λειτουργία του πεπτικού συστήματος, βοηθούν στην πρόληψη ορισμένων χρόνιων ασθενειών.
Είναι πλούσιο σε βιταμίνη C, καθώς ένα φλιτζάνι παρέχει το 35% της συνιστώμενης ημερήσιας δόσης βιταμίνης C, η οποία έχει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση και παίζει σημαντικό ρόλο σε πολλές λειτουργίες του ανθρώπινου σώματος.
Όσον αφορά τα μέταλλα, το φραγκόσυκο έχει καλή περιεκτικότητα σε ασβέστιο, μαγνήσιο, κάλιο και χαλκό. Μελέτες δείχνουν επίσης ότι η κατανάλωσή του μπορεί να μειώσει τα επίπεδα γλυκόζης σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 2.
Ωστόσο, μπορεί να δημιουργήσει ορισμένες παρενέργειες, επομένως, άτομα που πάσχουν από γαστρεντερικές διαταραχές, όπως το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου και τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, όπως αναφέρει το The Greek Reporter.
Ακολουθήστε το Cibum 
