Κινέζοι ερευνητές προχώρησαν στην ανάπτυξη μεθόδου για μαζική παραγωγή κεφτέδων από καλλιεργούμενο κρέας, με περισσότερη πρωτεΐνη και λιγότερο λίπος.
Το κρέας που καλλιεργείται στο εργαστήριο θεωρείται μια βιώσιμη εναλλακτική λύση για την προμήθεια ζωικών κρεάτων με πολύ πιο βιώσιμο τρόπο. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η καλλιέργεια κρέατος στο εργαστήριο απαιτεί πολύ λίγη χρήση γης συγκριτικά, και μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που σχετίζονται με την παραδοσιακή εκτροφή ζώων.
Τον Δεκέμβριο του 2020, η Υπηρεσία Τροφίμων της Σιγκαπούρης ενέκρινε τα πρώτα καλλιεργημένα προϊόντα κρέατος προς πώληση, και αναμένονται παρόμοιες εγκρίσεις σε περισσότερες χώρες. Για να παραδώσουν καλλιεργημένο κρέας, οι ερευνητές πρέπει να αναπτύξουν μέσα στο εργαστήριο κύτταρα που προέρχονται από τα ζώα, σε μεγάλες ποσότητες. Το πιο σημαντικό, το καλλιεργημένο κρέας πρέπει να μοιάζει με πραγματικό κρέας, σε υφή και σε γεύση.
Πώς το έκαναν αυτό οι ερευνητές;
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Tsinghua και του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Nanjing στην Κίνα καλλιέργησαν μυϊκά κύτταρα και λιποκύτταρα ξεχωριστά στο εργαστήριο, πριν τα βάλουν μαζί σε ένα 3D-printed καλούπι. Στη συνέχεια χρησιμοποίησαν ένα ένζυμο για να δημιουργήσουν κεφτεδάκια σε κλίμακα εκατοστών.
Τα κύτταρα αναπτύχθηκαν σε έναν βρώσιμο 3D μικρο-φορέα κατασκευασμένο από πορώδη ζελατίνη. Ο μικρο-φορέας χρησιμεύει επίσης ως ικρίωμα για την επέκταση των κυττάρων, για την οποία οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι συνέβη με επιταχυνόμενο ρυθμό. Σε σύγκριση με προηγούμενες μελέτες, όπου οι ρυθμοί επέκτασης ήταν 10 φορές σε μια περίοδο επτά ημερών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο μικρο-φορέας τους έδωσε μια επέκταση 20 φορές για την ίδια χρονική περίοδο.
Οι ερευνητές συνέκριναν επίσης το θρεπτικό περιεχόμενο του καλλιεργημένου κρέατος με το shizitou, ένα κλασικό κινέζικο πιάτο με κεφτεδάκια που διατίθεται στην αγορά. Η ανάλυσή τους έδειξε ότι τα καλλιεργημένα κεφτεδάκια περιείχαν 70% πρωτεΐνη, 4% λίπος, 6% υδατάνθρακες και βασικά μέταλλα όπως ψευδάργυρο, ασβέστιο και σίδηρο. Το αντίστοιχο πιάτο που αγοράστηκε από κατάστημα, είχε μόνο το ένα πέμπτο της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνες, ενώ η περιεκτικότητα σε λιπαρά ήταν τρεις φορές πιο υψηλή, αν και περιείχε λιγότερες θερμίδες.
Παραγωγή μεγάλης κλίμακας
Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι ερευνητές, διευκολύνουν επίσης την κατασκευή αυτών των προϊόντων σε μεγαλύτερη κλίμακα. Οι δύο τύποι κυττάρων που χρησιμοποιούνται στη διαδικασία μπορούν να καλλιεργηθούν σε ξεχωριστούς βιοαντιδραστήρες σε κλίμακα, πριν συνδυαστούν με το ειδικό ένζυμο και στη συνέχεια να μορφοποιηθούν.
Σε σύγκριση με το βόειο κρέας που καλλιεργήθηκε στο εργαστήριο, που έπρεπε να αναζητήσει έναν συγκεκριμένο τρόπο για να αντικαταστήσει επαρκώς το πρωτότυπο προϊόν, τα κεφτεδάκια ή τα λουκάνικα είναι συνήθως σχετικά πιο απλά στην επίτευξή τους. Το Interesting Egineering αναφέρει πως μόλις το 2019 η ερευνητική ομάδα στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Nanjing παρήγαγε το πρώτο καλλιεργημένο χοιρινό κρέας και ένα χρόνο αργότερα, η ομάδα ήταν σε θέση να παράγει 50 γραμμάρια του κρέατος μέσα σε 20 ημέρες.
Τώρα, μέσα σε λίγα χρόνια, οι ερευνητές κατάφεραν να φτιάξουν προϊόντα κρέατος που μοιάζουν με το πραγματικό και εργάζονται για την μαζική παραγωγή τους.
Ακολουθήστε το Cibum 
