Βιργινία Κιμπουροπούλου
O Salt Bae ή αλλιώς Nusret Gökçe, είναι ένας παγκοσμίου φήμης σεφ, ο οποίος έχει γίνει viral για τον τρόπο που αλατίζει και καρυκεύει τα φαγητά του (εξ ου και το όνομα Salt Bae). Τελευταία, ωστόσο, έχει απασχολήσει τα media παγκοσμίως για θέματα που δεν αφορούν τις μαγειρικές του ικανότητες, αλλά τις υπερβολικά υψηλές τιμές των πιάτων του και το άσχημο εργασιακό καθεστώς που επιβάλλει στους εργαζομένους του.
Ο πασίγνωστος σεφ, ιδιοκτήτης του Nurs-Et Steakhouse στο Μαϊάμι – και άλλων – έχει πολλές φορές κατακριθεί για τα υπέρογκα ποσά που χρεώνει για ένα γεύμα στα εστιατόριά του, τα οποία πολλές φορές δεν αντιστοιχούν σε αντίστοιχη ποιότητα φαγητού. Στο εστιατόριο Stakehouse ιδιοκτησίας του στο Λονδίνο, μια μπριζόλα tomahawk κοστίζει ως και 1450 αγγλικές λίρες, ενώ πολλοί πελάτες παραπονούμενοι για την ποιότητα, έχουν ισχυριστεί πως έχουν σερβιριστεί «παγωμένα πατατάκια και κέτσαπ Heinz» σε μαγαζιά του. Οι εξωφρενικά υψηλές τιμές, επίσης, δεν σημαίνουν αντίστοιχα υψηλούς μισθούς για το προσωπικό. Στο Stakehouse του στο Λονδίνο, ο σεφ αμείβει το προσωπικό με το χαμηλό ποσό των 12 λιρών (14,43€) την ώρα.
Το γύρο του διαδικτύου, πρόσφατα, έκανε η είδηση ότι ο Salt Bae κατηγορήθηκε από δεκάδες εργαζομένους του στο Nurs-Et Steakhouse στο Μαϊάμι, ότι εκμεταλλευόταν την επιπλέον χρέωση 18% των υπηρεσιών, η οποία ήταν υποχρεωτική για τους πελάτες και δεν χρησιμοποιούταν από τον σεφ εξολοκλήρου για το προσωπικό. Φαίνεται πως προσπάθησε να βρει «παραθυράκι» στο νόμο, θεωρώντας αυτή την έξτρα χρέωση ως tip και όχι υποχρέωσή του να αμείψει το προσωπικό αυτά τα δεδουλευμένα του.
Η υπόθεση κατέληξε, φυσικά, στο δικαστήριο. Το Εφετείο των Ηνωμένων Πολιτειών για το 11ο Circuit επικύρωσε την απόφαση ενός ομοσπονδιακού δικαστή του Μαϊάμι υπέρ των εργαζομένων. Η απόφαση ανέφερε: «Εάν οι υποχρεωτικές χρεώσεις υπηρεσιών είναι φιλοδωρήματα, ο ομοσπονδιακός νόμος θα απαγόρευε στα εστιατόρια να χρησιμοποιούν τα τέλη για να πληρώνουν ελάχιστους μισθούς και υπερωρίες στους υπαλλήλους. Αλλά, αν οι χρεώσεις δεν είναι φιλοδωρήματα, τα μαγαζιά πρέπει να τα καταβάλλουν στους εργαζομένους». Το δικαστήριο έκρινε ότι «το βασικό στοιχείο ενός φιλοδωρήματος είναι ο εθελοντικός χαρακτήρας του».
«Ο νόμος FLSA (Fair Labor Standards Act) δεν ορίζει ούτε «φιλοδώρημα» ούτε «χρέωση υπηρεσιών». Όμως, όπως σημειώνεται στους κανονισμούς του Υπουργείου Εργασίας (DOL), το κρίσιμο χαρακτηριστικό ενός «φιλοδωρήματος» είναι ότι «το αν θα δοθεί φιλοδώρημα και το ποσό του, είναι ζητήματα που καθορίζονται αποκλειστικά από τον πελάτη». Παραθέτοντας ένα παράδειγμα κανονισμού για το τι δεν συνιστά φιλοδώρημα, το δικαστήριο τόνισε: «Μια υποχρεωτική χρέωση για την υπηρεσία, όπως το 15% του ποσού του λογαριασμού, που επιβάλλεται σε έναν πελάτη από μια εργοδοτική επιχείρηση, δεν είναι φιλοδώρημα».
Σε αυτά τα σημεία αξίζει να αναφερθεί, ότι το καθεστώς χρέωσης και φιλοδωρήματος διαφέρει αρκετά στη χώρα μας σε σχέση με την Αμερική.
Πηγές: https://www.foodandwine.com/news/a-salt-bae-lawsuit-provides-a-valuable-reminder-about-tipping
Ακολουθήστε το Cibum 
