Ένα είδος αχινού απειλεί ψάρια, βιότοπους και θαλάσσια χλωρίδα.
Τη δημιουργία μιας βιώσιμης εθνικής αλιείας για αχινούς με μακριά αγκάθια (Centrostephanus rodgersii), για να μετριάσει τις περιβαλλοντικές πιέσεις, να δημιουργήσει θέσεις εργασίας και να συμβάλει σε μια βιώσιμη «οικονομία αποκατάστασης», προτείνει μια νέα έκθεση που δημοσίευσε η Αυστραλιανή Γερουσία με τίτλο «The Win-win under our oceans: Climate-related marine invasive species report». Η πρόταση έρχεται στο πλαίσιο της στρατηγικής προσέγγισης για τον μετριασμό των οικολογικών επιπτώσεων του αχινού με μακριά αγκάθια, και τη στιγμή που τα ιθαγενή θαλάσσια είδη της Νέας Νότιας Ουαλίας απειλούν τους θαλάσσιους βιότοπους βιοποικιλότητας κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής της Αυστραλίας.
O συνδυασμός ακραίων καιρικών φαινομένων και η αύξηση της θερμοκρασίας των υδάτων, η απουσία θηρευτών αχινών (βλ. αστακός βράχου) και η εκτεταμένη αύξηση μωβ αχινών, οδήγησε σε μια μεγάλης κλίμακας μετατόπιση από τις πυκνές περιοχές φυκιών σε υφάλους όπου κυριαρχούν οι αχινοί, γνωστοί ως «άγονοι αχινοί” (urchin barrens). Αποτέλεσμα της αύξησης της θερμοκρασίας των υδάτων κατά μήκος των ακτών της Αυστραλίας, είναι και η εκτεταμένη παρουσία του αχινού με τα μακρυά αγκάθια (Centrostephanus rodgersii).
Οι επιστήμονες του Ινστιτούτου Θαλασσίων και Ανταρκτικών Μελετών (IMAS) διεξήγαγαν έρευνα για τον αχινό αυτό και τις εκτάσεις “άγονων αχινών” κατά μήκος της ακτής της Τασμανίας για περισσότερα από 17 χρόνια. Όπως επισημαίνει το πανεπιστήμιο της Τασμανίας, ο αχινός μπορεί να έχει καταστροφικές επιπτώσεις στους υφάλους λόγω της υπερβολικής εμφάνισης τους που δημιουργεί εκτεταμένες εκτάσεις “άγονων αχινών”. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα αρνητικές επιπτώσεις σε φύκια και είδη που εξαρτώνται από τους υφάλους, όπως ο κολυός, ο αστακός και τα ψάρια.
Οι αχινοί στην Αυστραλία έχουν προκαλέσει ζημιές σε υφάλους και έχουν εισβάλει στα ύδατα της Βικτώριας και της Τασμανίας, μετατρέποντας τα κάποτε υγιή θαλάσσια περιβάλλοντα σε «άγονους αχινούς». Για την καταπολέμηση της καταστροφής των περιοχών με φύκια από αχινούς, προτάθηκε πέρυσι ένα σχέδιο για τη μετατροπή τους σε λίπασμα αγροκτημάτων, το οποίο θα ωφελήσει επίσης την αλιεία της Αυστραλίας.
Αυτοί οι αχινοί, που συχνά αναφέρονται ως «Centro», έχουν επεκταθεί πάνω από 650 χιλιόμετρα πέρα από τους παραδοσιακούς τους βιότοπους, φτάνοντας στην ανατολική Βικτώρια και νότια στην Τασμανία, και πρόσφατα εντοπίστηκαν στα νερά της Νέας Ζηλανδίας. Η έρευνα που επιφορτίστηκε με την ανάπτυξη μιας εθνικής προσέγγισης για την αντιμετώπιση των απειλών για τα θαλάσσια οικοσυστήματα στη νοτιοανατολική Αυστραλία ζήτησε μια επένδυση 55 εκατομμυρίων AU$ (περίπου 33 εκατομμύρια ευρώ) για πέντε χρόνια.
Σύμφωνα με το FoodIngredientsFirst, οι συστάσεις περιλαμβάνουν επίσης την προώθηση μιας οικονομικά και οικολογικά βιώσιμης αλιείας Centro, την προώθηση της απασχόλησης στη συγκομιδή και την επεξεργασία αχινών και την επέκταση της έρευνας και του συντονισμού πολιτικών μεταξύ των δικαιοδοσιών. Επιπλέον, η έκθεση τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης της διεθνούς και εγχώριας αγοράς για τα προϊόντα αχινού.
Εν τω μεταξύ, η ζήτηση για τους απλούς αχινούς αυξάνεται στην Αυστραλία, ενώ η Ασία παραμένει ο κυρίαρχος καταναλωτής αχινών, απολαμβάνοντας σχεδόν το 80-90% της παγκόσμιας προσφοράς. Ο αχινός είναι μια γαστρονομική λιχουδιά στην Ιαπωνία, την Κίνα και τη Νότια Κορέα, που εμφανίζεται σε πολλά παραδοσιακά πιάτα. Στην Ιαπωνία, απολαμβάνεται στην ακατέργαστη μορφή της ή ως επικάλυψη σούσι, ενώ η κινέζικη κουζίνα περιλαμβάνει τον κρεμώδη αχινό σε ζεστά πιάτα ή στον ατμό με αυγό και τόφου. Το κορεάτικο bibimbap έχει επίσης εξελιχθεί για να περιλαμβάνει αυτό το θαλάσσιο συστατικό, προσθέτοντας μια λεπτή πινελιά στο παραδοσιακό πιάτο με ρύζι. Στην Ευρώπη, το ολοένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για τις λιχουδιές με αχινό ηγείται στην Ιταλία, όπου πιάτα όπως το “Spaghetti ai ricci di mare” είναι γνωστά ως κλασικά γαστρονομικά της Σικελίας.
Ακολουθήστε το Cibum 
