Η μελέτη μειώνει την εξάρτηση από ζωικές πηγές.
Μια πρωτοποριακή έρευνα ενός βιολόγου της Πολιτείας του Μισισιπή για τη βελτίωση της παγκόσμιας διατροφής και βιωσιμότητας παρουσιάζεται αυτή την εβδομάδα στο New Phytologist. Η Ling Li, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Βιολογικών Επιστημών του MSU, έχει περάσει πάνω από μια δεκαετία μελετώντας καλλιέργειες ρυζιού και σόγιας, με στόχο την παροχή μιας νέας στρατηγικής για τη βελτίωση των καλλιεργειών για την αύξηση της περιεκτικότητας σε πρωτεΐνη.
Το έργο της προσφέρει μια πιθανή λύση για την καταπολέμηση της παγκόσμιας πρωτεϊνικής ανεπάρκειας, μια κατάσταση που επηρεάζει εκατομμύρια, ιδιαίτερα παιδιά, που συμβάλλει σε γνωστικές βλάβες, καθυστέρηση στην ανάπτυξη και ευαισθησία σε ασθένειες όπως το Kwashiorkor, μια σοβαρή μορφή υποσιτισμού που προκαλείται κυρίως από ανεπάρκεια διαιτητικών πρωτεϊνών. «Με τις αυξανόμενες ανησυχίες σχετικά με την ανεπάρκεια πρωτεΐνης και τον περιβαλλοντικό αντίκτυπο των ζωικών πηγών πρωτεΐνης, η ενίσχυση της περιεκτικότητας σε φυτικές πρωτεΐνες είναι ζωτικής σημασίας για τη βελτίωση τόσο της ανθρώπινης υγείας όσο και της βιωσιμότητας», είπε η Li.
Η έρευνα της περιλαμβάνει περισσότερα από 10 χρόνια επιτόπιας εργασίας και δεδομένα πεδίου για να υποστηρίξει τα ευρήματά της, επικεντρώνεται στη βελτιστοποίηση της γενετικής έκφρασης των φυτών ρυζιού και σόγιας, με αποτέλεσμα αυξημένα επίπεδα πρωτεΐνης και μειωμένη περιεκτικότητα σε υδατάνθρακες.
Η νέα της προσέγγιση χρησιμοποιεί επεξεργασία γονιδίων για να αφαιρέσει στοιχεία καταστολέα από μη κωδικοποιητικές αλληλουχίες DNA, ξεκλειδώνοντας τη δυνατότητα για υψηλότερη παραγωγή πρωτεΐνης στις καλλιέργειες. Αυτή η στρατηγική όχι μόνο προσφέρει βελτιωμένη θρεπτική αξία, αλλά προωθεί επίσης πιο βιώσιμες γεωργικές πρακτικές μειώνοντας την εξάρτηση από πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης.
Η Υπηρεσία Επιθεώρησης Ζώων Φυτών του Υπουργείου Γεωργίας των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι οι γονιδιακά επεξεργασμένες καλλιέργειες υψηλής πρωτεΐνης της Li μπορούν να καταγραφούν ως μη ρυθμιστικές σόγια και ρύζι, είπε. Τα ευρήματα παρέχουν ένα πολλά υποσχόμενο σχέδιο για τη βελτίωση της παραγωγικότητας των καλλιεργειών και της διατροφικής ποιότητας μέσω της ακριβούς επεξεργασίας του γονιδιώματος, με εκτεταμένες επιπτώσεις για την παγκόσμια επισιτιστική ασφάλεια και την περιβαλλοντική βιωσιμότητα.
https://www.sciencedaily.com/releases/2024/09/240923121355.htm