Διαβήτης: Επιστήμονες εντόπισαν ποιες ασκήσεις και πότε, βοηθούν περισσότερο

Οι ερευνητές του Rutgers συμπεραίνουν ότι ο χρόνος και ο τύπος της προπόνησης είναι κρίσιμοι για βέλτιστα αποτελέσματα.

Μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο The American Journal of Medicine σχετικά με τις θετικές επιδράσεις της άσκησης στα επίπεδα σακχάρου στο αίμα σε άτομα με διαβήτη τύπου 2, δείχνει ότι ενώ όλες οι ασκήσεις βοηθούν, ορισμένες δραστηριότητες – και ο χρόνος τους – είναι πολύ καλύτερες.

Ο Steven Malin, αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Κινησιολογίας και Υγείας στη Σχολή Rutgers Arts and Sciences και συγγραφέας της μελέτης είπε πως «Η πρόκλησηείναι ότι οι περισσότεροι, αν όχι όλοι, γνωρίζουν ότι η άσκηση είναι καλή για αυτούς, αλλά δεν γνωρίζουν την καλύτερη προσέγγιση. Στοχεύσαμε αυτό το θέμα εστιάζοντας σε μερικές βασικές παραμέτρους: τη χρησιμότητα της αεροβικής έναντι της άρσης βαρών, την ώρα της ημέρας που είναι η βέλτιστη για άσκηση, αν θα ασκούμαστε πριν ή μετά τα γεύματα και αν πρέπει να χάσουμε βάρος για να έχουμε οφέλη ή όχι. Εν ολίγοις, κάθε κίνηση είναι καλή και το “περισσότερο” είναι γενικά καλύτερο. Ο συνδυασμός αερόβιας άσκησης και άρσης βαρών είναι πιθανότατα καλύτερος από ό,τι η κάθε πρακτική μόνη της. Η απογευματινή άσκηση μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα από την πρωινή άσκηση για τον έλεγχο της γλυκόζης και η άσκηση μετά από ένα γεύμα μπορεί να βοηθήσει λίγο περισσότερο από ό,τι πριν από ένα γεύμα. Και, δεν χρειάζεται να χάσετε βάρος για να δείτε τα οφέλη της άσκησης. Αυτό συμβαίνει επειδή η άσκηση μπορεί να μειώσει το σωματικό λίπος και να αυξήσει τη μυϊκή μάζα».

Ως μέρος της ανάλυσης, οι ερευνητές ανέλυσαν δεκάδες μελέτες και έβγαλαν κοινά συμπεράσματα. Μερικά από τα βασικά ευρήματα περιλαμβάνουν:

• Συνήθης αερόβια άσκηση: Η σωματική δραστηριότητα, όπως η ποδηλασία, το κολύμπι και το περπάτημα, που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό και η χρήση οξυγόνου από το σώμα βοηθά στη διαχείριση της γλυκόζης στο αίμα.
• Άσκηση αντίστασης: Το να δουλεύεις μύες χρησιμοποιώντας μια αντίθετη δύναμη όπως αλτήρες, ζώνες αντίστασης ή το σωματικό βάρος ενός ατόμου ωφελεί την ευαισθησία στην ινσουλίνη σε άτομα με διαβήτη τύπου 2.
• Η κίνηση κατά τη διάρκεια της ημέρας με τη διάσπαση του χρόνου καθίσματος ωφελεί τον έλεγχο της γλυκόζης στο αίμα και τα επίπεδα ινσουλίνης.
• Η άσκηση αργότερα μέσα στην ημέρα μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερο έλεγχο των επιπέδων σακχάρου στο αίμα καθώς και σε βελτίωση της ευαισθησίας στην ινσουλίνη.

Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.