Το κάδμιο είναι ένα βαρύ μέταλλο που είναι δυνητικά παρών σε δημητριακά και προϊόντα δημητριακών, βρεφικές τροφές, λαχανικά, ξηρούς καρπούς, όσπρια, πατάτες, κρέας, σοκολάτα καφές…
Τον περασμένο Αύγουστο η Ευρωπαϊκή Επιτροπή καθόρισε νέα ανώτατα επίπεδα καδμίου σε μία σειρά προϊόντων διατροφής για τη προστασία της δημόσιας Υγείας υιοθετώντας γνωμοδότηση της EFSA σύμφωνα με την οποία το κάδμιο είναι τοξικό κυρίως για τα νεφρά και μπορεί να προκαλέσει νεφρική ανεπάρκεια. Τώρα μία νέα έρευνα από το Κρατικό Πανεπιστήμιο του Οχάιο στις ΗΠΑ δείχνει ότι το κάδμιο δεν είναι μόνο τοξικό αλλά θα μπορούσε να έχει τη δυνατότητα να επιδεινώσει τις αλλεργικές αντιδράσεις.
Η έκθεση στο κάδμιο είναι γνωστό ότι ερεθίζει το στομάχι και τους πνεύμονες ή προκαλεί ακόμα και νεφρική νόσο. Όμως, η νέα έρευνα έρχεται να συνδέσει άλλο ένα ζήτημα υγείας με την ακούσια κατάποση χαμηλών δόσεων αυτού του επιμολυντή: την υψηλή ενεργοποίηση των αντισωμάτων που προκαλούν αλλεργική αντίδραση.
Οι ερευνητές εντόπισαν αυτή τη σύνδεση σε βακτήρια του εντέρου ποντικιών που, μετά την έκθεση στο προσλαμβανόμενο κάδμιο, παρήγαγαν σε υπερβολικό βαθμό ένα ένζυμο που υποβαθμίζει τη βιταμίνη D – δημιουργώντας αποτελεσματικά συνθήκες που προσομοιάζουν στην ανεπάρκεια βιταμίνης D. Όσον αφορά τις κλινικές επιδράσεις, τα ποντίκια έγιναν πιο ευαίσθητα σε ένα συγκεκριμένο αλλεργιογόνο αφού κατανάλωσαν κάδμιο, και παρήγαγαν υψηλά επίπεδα αντισωμάτων κατά του αλλεργιογόνου καθώς και ανοσο-κυττάρων που αύξησαν τα αναπνευστικά τους συμπτώματα.
Άλλες επιδημιολογικές έρευνες, έχουν δείξει μια συσχέτιση μεταξύ της ανεπάρκειας βιταμίνης D και της υψηλότερης ευαισθησίας στο άσθμα, καθώς και διαφόρων συμπτωμάτων αλλεργίας στα παιδιά. Επίσης, μια έκθεση του Κογκρέσου που δημοσιεύθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου αποκάλυψε μια απροσδόκητη πηγή καδμίου στα παιδιά, ανακοινώνοντας ότι επικίνδυνα επίπεδα τοξικών βαρέων μετάλλων, συμπεριλαμβανομένου του καδμίου, είχαν ανιχνευθεί σε διάφορες μάρκες παιδικών τροφών.
«Το πρόβλημα είναι, επειδή το κάδμιο δεν υποβαθμίζεται εύκολα – έχει ημιζωή στο σώμα τουλάχιστον 15 ετών – εάν είστε χρόνια εκτεθειμένοι σε χαμηλές δόσεις, αυτό συσσωρεύεται με την πάροδο του χρόνου», δήλωσε στο NewFoodMagazine ο Prosper Boyaka, καθηγητής και πρόεδρος κτηνιατρικών βιοεπιστημών στο Κρατικό Πανεπιστήμιο του Οχάιο και ανώτερος συγγραφέας της μελέτης.
“Επίσης, η αποφυγή της έκθεσης σε αυτό δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, καθώς μπορεί να παραμείνει στον αέρα, το έδαφος και το νερό”.
Οι περισσότεροι άνθρωποι προσλαμβάνουν το φυσικό στοιχείο κάδμιο, ένα βαρύ μέταλλο που χρησιμοποιείται για μπαταρίες και την παραγωγή χρωστικών ουσιών, τρώγοντας φυτικές και ζωικές τροφές που έχουν απορροφήσει τον ρύπο αυτό ή πίνοντας μολυσμένο νερό. Ο Οργανισμός Περιβαλλοντικής Προστασίας απαριθμεί το κάδμιο μεταξύ των οκτώ μετάλλων που θεωρούνται εξαιρετικά τοξικά ακόμα και σε μικρές συγκεντρώσεις.
Ο Boyaka και οι συνεργάτες του, διαπίστωσαν ότι μια πειραματική ένωση που αναστέλλει τα ενεργοποιημένα ένζυμα, μείωσε την αλλεργική απόκριση σε ποντίκια που κατανάλωσαν κάδμιο.
“Προτείναμε δυο πιθανές στρατηγικές στην μελέτη”, δήλωσε ο Μπογιάκα. “Η μία είναι η πρόσληψη συμπληρώματος βιταμίνης D, αλλά αυτό πρέπει να συμβεί προτού η έκθεση στο κάδμιο προκαλέσει αυξημένη αλλεργική αντίδραση, οπότε το ερώτημα θα ήταν πότε να χρησιμοποιήσετε αυτό το συμπλήρωμα. Προτείνουμε επίσης τη στόχευση αυτών των ενζύμων ως τρόπο πρόληψης της αυξημένης αλλεργικής αντίδρασης.»
Οι περιβαλλοντικοί επιμολυντές, όπως το κάδμιο και ο μόλυβδος, θεωρούνται πως συνεισφέρουν – μαζί με τη γενετική προδιάθεση και την υπερβολική χρήση αντιβιοτικών – στον αυξανόμενο αριθμό ατόμων με αλλεργίες, αλλά οι μηχανισμοί πίσω από αυτή τη συσχέτιση δεν είναι πλήρως κατανοητοί, δήλωσε ο Boyaka.
Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές πρόσθεταν μια δόση καδμίου που θεωρείται “υποτοξική” στο πόσιμο νερό που κατανάλωναν ομάδες ποντικών, για 28 ημέρες. Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο ποντικιού το οποίο έχει παρόμοια γενετική προδιάθεση με τον άνθρωπο σε αλλεργία στα αυγά, η ομάδα εξέθεσε τα ποντίκια σε μια πρωτεΐνη αυγού για να δοκιμάσει την αλλεργική αντίδρασή τους.
Τα ποντίκια που έπιναν το νερό που περιείχε υποτοξικές δόσεις καδμίου και στη συνέχεια εκτέθηκαν στο αλλεργιογόνο είχαν ισχυρότερη αλλεργική αντίδραση – με τη μορφή εσωτερικών φλεγμονών και συμπτωμάτων αλλεργίας – σε σχέση με την ανταπόκριση που είχαν τα υπόλοιπα ποντίκια που δεν κατανάλωναν αυτό το νερό.
“Η υπόθεσή μας ήταν ότι το κάδμιο θα άλλαζε τον πληθυσμό των μικροβίων στο έντερο επειδή γνωρίζουμε ότι η δυσβίωση, ή μια αλλαγή στη μικροβιακή χλωρίδα, μπορεί να οδηγήσει σε αλλεργικές αντιδράσεις. Και ναι, η έκθεση σε αυτές τις μικροσκοπικές δόσεις καδμίου στο πόσιμο νερό, όντως άλλαξε την αλλεργική ευαισθησία”, δήλωσε ο Boyaka.
“Αυτό είναι το κύριο εύρημα – μετά την έκθεση σε υποτοξικές δόσεις βαρέων μετάλλων, οι επιμολυντές αυτοί παραμένουν στον μαλακό ιστό, συμπεριλαμβανομένου του εντέρου. Και τελικά κάνουν τα κύτταρα πιο αντιδραστικά. Στο έντερο, συγκεκριμένα, τα βακτήρια θα οδηγήσουν ορισμένα κύτταρα να παράγουν περισσότερο αυτό το ένζυμο που υποβαθμίζει τη βιταμίνη D”, δήλωσε ο Boyaka. “Αυτή είναι μια σύνδεση που δεν γνωρίζαμε πριν.”
Ακολουθήστε το Cibum 
