Νέα μελέτη αποκαλύπτει πώς οι προτιμήσεις επηρεάζουν τη διατροφή των ατόμων άνω των 60 ετών.
Τα τρόφιμα που προσφέρουν αίσθηση νοσταλγίας και άνεσης, καθώς και μια ποικιλία υφών, αποτελούν βασικούς παράγοντες για τη δημιουργία έτοιμων γευμάτων που απευθύνονται σε ηλικιωμένους, σύμφωνα με νέα έρευνα του Πολιτειακού Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.
«Στόχος μας είναι να βοηθήσουμε τη βιομηχανία παρασκευασμένων τροφίμων να προσφέρει ορεκτικά και θρεπτικά γεύματα για ηλικιωμένους», δηλώνει η Carolyn Ross, καθηγήτρια στη Σχολή Επιστήμης Τροφίμων του WSU. «Ο υποσιτισμός είναι συχνό φαινόμενο σε άτομα άνω των 60 ετών, καθώς μπορεί να έχουν πρόσβαση σε τροφή, αλλά να μην την καταναλώνουν εάν δεν τους αρέσει. Επιδιώκουμε να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στη γεύση, τη θρεπτική αξία και την ευκολία».
Σε πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Journal of Food Science, η Ross και η ομάδα της ανέπτυξαν πρωινά και επιδόρπια πλούσια σε γαλακτοκομικά, τα οποία αξιολογήθηκαν από 81 άτομα με μέσο όρο ηλικίας 71 ετών. Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να δοκιμάσουν τέσσερα γεύματα και να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με τις διατροφικές τους συνήθειες και τις συναισθηματικές αντιδράσεις τους στα τρόφιμα.
Ένα από τα σημαντικότερα ευρήματα της μελέτης ήταν η ισχυρή σύνδεση μεταξύ νοσταλγίας και προτίμησης στα γεύματα. Σύμφωνα με την Ross, η νοσταλγία αποδείχθηκε δύσκολο να μετρηθεί αντικειμενικά, αλλά πολλές απαντήσεις των συμμετεχόντων περιέγραφαν αναμνήσεις που σχετίζονταν με αγαπημένα πρόσωπα, όπως τα μπισκότα της γιαγιάς τους. Όσο μεγαλύτερη ήταν η νοσταλγία που προκαλούσε ένα γεύμα, τόσο πιο θετική ήταν η αξιολόγησή του. Ένα ενδιαφέρον εύρημα ήταν η συχνή αναφορά στο μπάρμπεκιου ως στοιχείο που προκαλεί νοσταλγία, γεγονός που τόνισε πόσο προσωπικές είναι οι διατροφικές αναμνήσεις.
Επιπλέον, η μελέτη ανέδειξε την καθοριστική σημασία της γεύσης και της υφής. Όταν οι συμμετέχοντες θεωρούσαν ότι η γεύση ενός γεύματος ήταν υποτονική, το αντιλαμβανόμενο επίπεδο άνεσης μειωνόταν. Ένα συστατικό που ξεχώρισε ιδιαίτερα ήταν το τυρί. «Όταν η γεύση του τυριού δεν ήταν αρκετά έντονη, οι συμμετέχοντες ένιωθαν ότι το γεύμα ήταν λιγότερο ικανοποιητικό», αναφέρει η Ross, επισημαίνοντας ότι το τυρί αποτελεί συνδετικό κρίκο μεταξύ άνεσης και γεύσης.
Η ποικιλία στην υφή αποδείχθηκε εξίσου σημαντική. Δεν ήταν μια συγκεκριμένη υφή που καθόριζε την προτίμηση, αλλά η ύπαρξη διαφορετικών υφών στο ίδιο γεύμα. Οι συμμετέχοντες προτιμούσαν γεύματα που συνδύαζαν τραγανές και στέρεες υφές με πιο μαλακές και κρεμώδεις. Για τους ηλικιωμένους, η ποικιλία στην υφή είναι κρίσιμη, καθώς πολλοί μπορεί να έχουν δυσκολία στην κατανάλωση πολύ σκληρών ή τραγανών τροφών, αλλά εξακολουθούν να εκτιμούν ένα γευστικό και ευχάριστο φαγητό.
Ακολουθήστε το Cibum 
