Εκτός από τις πρόσφατες μελέτες για τις αρνητικές για την υγεία επιπτώσεις των γλυκαντικών, πειράματα αποδεικνύουν πως μειώνουν την ικανοποίηση και αυξάνουν την επιθυμία για τρόφιμα με ζάχαρη.
Πρόσφατα τα γλυκαντικά δέχθηκαν πυρ ομαδόν για τις αρνητικές επιπτώσεις τους στην υγεία. Ακροθιγώς να θυμηθούμε την έρευνα του Ισραήλ τα ευρήματα της οποίας κατέρριψαν την θεωρία της ασφάλειας των γλυκαντικών καθώς προκαλούν αλλαγές στο εντερικό μικροβίωμα, και την πρόσφατη προειδοποίηση του ΠΟΥ, για τον κίνδυνο που μπορεί να ενέχουν. Επίσης η κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών συνδέθηκε με 9% υψηλότερο κίνδυνο καρδιακής νόσου και με 18% υψηλότερο κίνδυνο εγκεφαλοαγγειακής νόσου σύμφωνα με την επίσης πρόσφατη μελέτη του Πανεπιστημίου της Σορβόνης.
Δεν είναι όμως μόνο οι επιπτώσεις στην υγεία αλλά και η αναποτελεσματικότητα τους όσον αφορά στον σκοπό της ύπαρξης τους! Δηλαδή στην διατήρηση ή την απώλεια βάρους…
Οι καταναλωτές συχνά στρέφονται σε μη θερμιδικά γλυκαντικά (NCS) ως μέσο για την προώθηση ενός υγιούς σωματικού βάρους. Ωστόσο, αρκετές μελέτες έχουν συνδέσει τη μακροχρόνια χρήση τους με αυξημένη αύξηση βάρους, εγείροντας το ερώτημα εάν αυτά τα προϊόντα προκαλούν ακούσιες ψυχολογικές, φυσιολογικές ή συμπεριφορικές αλλαγές που έχουν επιπτώσεις στους στόχους διαχείρισης βάρους. Επιστημονική μελέτη του Texas Christian University, παρουσίασε τα αποτελέσματα τριών πειραμάτων που σχετίζονται με αυτό το ζήτημα, ελέγχοντας εάν η κατανάλωση γλυκαντικών επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα σκέφτονται και ανταποκρίνονται στα τρόφιμα. Οι συμμετέχοντες σε καθένα από τα τρία πειράματα ανατέθηκαν τυχαία να καταναλώσουν ένα ρόφημα με ζάχαρη, ένα ρόφημα χωρίς ζάχαρη ή ένα ρόφημα με γλυκαντικά. Στη συνέχεια μέτρησαν τη γνωστικότητά τους, την επιλογή προϊόντος και τις υποκειμενικές αποκρίσεις τους σε ένα τρόφιμο με ζάχαρη.
Οι επιστήμονες έδωσαν στους συμμετέχοντες αναψυκτικό απλό (με ζάχαρη), αναψυκτικό Zero (με γλυκαντικά) ή άγλυκο ανθρακούχο νερό με λεμόνι-λάιμ, χωρίς να τους ενημερώσουν τι είναι το καθένα και τι αφορά η μελέτη, και στη συνέχεια, τους προσέφεραν μια επιλογή: σοκολατένια καραμελάκια M&M, νερό και τσίχλα χωρίς ζάχαρη. Τα M&Ms επέλεξαν εκείνοι που έπιναν το αναψυκτικό με γλυκαντικά και είχαν σχεδόν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να πάρουν την καραμέλα από ό,τι εκείνοι που κατανάλωναν τα αναψυκτικό με κανονική ζάχαρη ή αυτό χωρίς καθόλου ζάχαρη.
Στη συνέχεια, έκαναν μια άλλη μελέτη στην οποία δόθηκε σε όλους μπισκότα Oreos και τους ρώτησαν πόση ικανοποίηση ένιωσαν με τα μπισκότα. Και πάλι, όσοι ήπιαν το αναψυκτικό Zero ανέφεραν ότι ένιωθαν λιγότερο ικανοποιημένοι σε σύγκριση με όσους κατανάλωσαν τα άλλα αναψυκτικά. «Αυτά τα αποτελέσματα συνάδουν με μελέτες απεικόνισης εγκεφάλου που δείχνουν ότι η τακτική κατανάλωση τεχνητών γλυκαντικών, μπορεί να αλλάξει τις νευρικές οδούς που είναι υπεύθυνες για την απόκριση ευχαρίστησης στο φαγητό.
Αυτό σύμφωνα με τους επιστήμονες συμβαίνει διότι υπάρχει μια απόσταση μεταξύ της ποσότητας γλυκύτητας που γεύεται ο εγκέφαλος (από τα τεχνητά γλυκαντικά) και της ποσότητας σακχάρου στο αίμα που καταλήγει (ανεβαίνει) στον εγκέφαλο. Ο εγκέφαλος δηλαδή αισθάνεται εξαπατημένος και αποζητά περισσότερη γλυκύτητα…
Συνεπώς και σύμφωνα με την μελέτη, τα τεχνητά γλυκαντικά μειώνουν την ικανοποίηση από τα γλυκά και αυξάνουν την επιθυμία για τρόφιμα με ζάχαρη, με υψηλή περιεκτικότητα σε ενέργεια που τελικά οδηγούν σε αύξηση του βάρους.
Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση https://personal.tcu.edu/sehill/Hiil_Prokosch_EtAl_2014.pdf