Της Γεωργίας Βαμβακερού.
Την Κιμουλιάτικη λαδένια, την αρχαιότερη συνταγή πίτσας στην Ευρώπη, την γνώρισα από την μαμά της φίλης μου της Εργίνας, την κυρία Οδηγήτρια την καπετάνισσα. Ένα τραγανό ζυμαράκι κι από πάνω μια πανδαισία γεύσης από ντοματούλες και γλυκά κρεμμύδια, νηστίσιμο φαγάκι και απλό αλλά τόσο νόστιμο που για πλάκα έτρωγες ένα ταψί στην καθισιά σου.
Μεγαλώνοντας πήγαμε στο αγαπημένο νησάκι της Κιμώλου πολλές φορές κι η λαδένια ήταν στα must τοπικών εδεσμάτων. Όμως δεν άγγιζε εκείνη την γεύση της λαδένιας που η μαμά της Εργίνας μας έφερνε συχνά πυκνά πεσκέσι όποτε επέστρεφε από το νησί. Ήταν, πώς να το εξηγήσω, σαν να είχες επισκεφθεί την Κίμωλο αλλά δεν είχες αφεθεί στην μεσημεριάτικη ντάλα των βράχων του Καρρά. Σαν να μην είχες δει τον ήλιο να πέφτει στην Μήλο από τα Μαυροσπήλια. Νόστιμη ναι αλλά χωρίς καρδιά και μνήμες. Γιατί τι άλλο είναι μια αυθεντική Κυκλαδίτικη συνταγή από την καρδιά που έβαλαν σ αυτήν οι νοικοκυρές που πρώτη φορά την έφτιαξαν και τις μνήμες όσων μετέπειτα την γευτήκαμε; Πάμε λοιπόν να αποκαλύψουμε το μυστικό της λαδένιας.