Υπάρχουν πολλοί κανόνες σχετικά με το κρασί, από τον τύπο της φιάλης που πρέπει να έχει μέχρι το πόσο ακριβό θα πρέπει να είναι. Επίσης υπάρχουν και οι βασικές γνώσεις ώστε να ακούγεσαι σαν ειδικός και να εντυπωσιάζεις χωρίς… κόπο! Ένας κοινός μύθος είναι ότι ένα μπουκάλι κρασί πρέπει να καταναλώνεται ολόκληρο την ίδια μέρα που ανοίγει.
Αν και είναι αλήθεια ότι το κρασί αρχίζει να οξειδώνεται από τη στιγμή που βγαίνει ο φελλός, αυτό δεν είναι λόγος να πιούμε ένα λίτρο μόνοι μας ή να ρίξουμε το υγρό που περισσεύει στην αποχέτευση. Σύμφωνα με το Bon Appétit, ένα ανοιχτό μπουκάλι κρασί εξακολουθεί να είναι καλό για αρκετές ημέρες αρκεί να ξέρουμε πώς να το διατηρήσουμε σωστά.
Για παράδειγμα, εάν ανοίξουμε ένα νέο μπουκάλι καμπερνέ για να πιούμε ένα ή δύο ποτήρια, μπορούμε μετά να το κρατήσουμε κλειστό με το φελλό. Οι φελλοί αποτελούν σημαντικό μέρος της διαδικασίας παραγωγής κρασιού εδώ και αιώνες. Το υλικό είναι αρκετά πυκνό για να διατηρεί τα υγρά φρέσκα χωρίς να σφραγίζει εντελώς τον αέρα. Μια ελάχιστη ποσότητα οξυγόνου επιτρέπει στις γεύσεις του κρασιού να συνεχίσουν να αναπτύσσονται, ενώ το πολύ οξυγόνο δημιουργεί μια οξεία, δυσάρεστη γεύση.
Αν πάλι έχουμε πετάξει το φελλό, αλλά δεν ήπιαμε όλο το κρασί, λίγη πλαστική μεμβράνη με λαστιχάκι, αλουμινόχαρτο ή επαναχρησιμοποιήσιμο πώμα φιάλης κρασιού κάνει την ίδια δουλειά.
Βάζοντας το ανοιγμένο κρασί στο ψυγείο προστατεύεται από άλλους επιβλαβείς παράγοντες, όπως τη θερμότητα και το φως. Μόλις μπουν στο ψυγείο, τα περισσότερα κόκκινα και λευκά κρασιά θα διαρκέσουν δύο έως πέντε ημέρες προτού η γεύση τους αρχίσει να χαλάει. Τα αφρώδη κρασιά, όμως, έχουν περίπου μία έως τρεις ημέρες μέχρι να συμβεί κάτι τέτοιο, ενώ ορισμένα φυσικά κρασιά μπορεί να χαλάσουν σε μια μέρα.
Η όψη κι η μυρωδιά ενός κρασιού είναι δύο παράγοντες για να κρίνουμε εάν το κρασί στο ψυγείο πίνεται ή όχι. Για παράδειγμα εάν το κρασί έχει αποκτήσει καφέ απόχρωση ή/και μυρωδιά ξιδιού έχει οξειδωθεί, αυτό σημαίνει ότι ήρθε η ώρα να το πετάξουμε και να ανοίξουμε ένα καινούριο μπουκάλι.