Της Δρ. Ιφιγένειας Καψάλη*
Ολοένα και αυξάνεται ο αριθμός των ανθρώπων που πάσχουν από Σακχαρώδη Διαβήτη (ΣΔ). Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας 171 εκατομμύρια άνθρωποι, δηλαδή το 3% περίπου του παγκόσμιου πληθυσμού παρουσιάζει ΣΔ και υπολογίζεται ότι έως το 2030 το ποσοστό αυτό θα έχει διπλασιαστεί.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης (ΣΔ) είναι μία χρόνια πάθηση που αποτελεί ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο της παγκόσμιας ιατρικής κοινότητας. Χαρακτηρίζεται από χρόνια υπεργλυκαιμία (αύξηση της γλυκόζης αίματος), η οποία προκύπτει είτε από έλλειψη παραγωγής ινσουλίνης από το πάγκρεας είτε από μειωμένη ή ελαττωματική δράση της παραχθείσας ινσουλίνης στον οργανισμό, είτε και από τα δύο αυτά φαινόμενα. Η χρόνια υπεργλυκαιμία είναι συνυφασμένη με βλάβη διαφόρων οργάνων όπως οι οφθαλμοί, οι νεφροί, τα περιφερικά κυρίως νεύρα, η καρδιά και τα αγγεία.
Ο ακρογωνιαίος λίθος της σωστής αντιμετώπισης και ρύθμισης του Σακχαρώδους Διαβήτη είναι μια σωστή διατροφή και άσκηση, δηλαδή ένας υγιεινός τρόπος ζωής, έτσι ώστε να επιτευχθεί η πρόληψη των μακροχρόνιων επιπλοκών του Σακχαρώδους Διαβήτη, η μείωση του σωματικού βάρους κυρίως για τα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα, η μείωση του κινδύνου για στεφανιαία νόσο μέσω της μείωσης των λιπιδίων του αίματος και η ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης.
Ο ακρογωνιαίος λίθος της σωστής αντιμετώπισης και ρύθμισης του Σακχαρώδους Διαβήτη είναι μια σωστή διατροφή και άσκηση.