Έλλειψη αξιολόγησης για την εκπαίδευση στην ασφάλεια των τροφίμων σύμφωνα με έκθεση

Σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύτηκε από το Lloyd’s Register Foundation, υπάρχει ανάγκη για ένα πλαίσιο αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας και των δεξιοτήτων για την ασφάλεια των τροφίμων, καθώς και των εκπαιδευτικών προγραμμάτων.

Η έκθεση αναγνώρισε προγράμματα κατάρτισης για την ασφάλεια των τροφίμων σε παγκόσμιο επίπεδο. Μελετήθηκε το εάν τα προγράμματα αυτά έχουν αντίκτυπο στη μείωση των τροφιμογενών ασθενειών και θανάτων, καθώς και η χρήση τους σε διαφορετικούς πολιτισμούς και κοινωνικούς χώρους. Σύμφωνα με δημοσίευμα του Food Safety News, η μελέτη χρηματοδοτήθηκε από το ίδρυμα Lloyd’s Register και εκπονήθηκε από τους Alex Caveen, Michaela Archer και Mike Platt της RS Standard, μια εταιρεία συμβούλων.

Πριν από τον σχεδιασμό ενός προγράμματος κατάρτισης, ένα από τα πρώτα βήματα είναι να κατανοήσουμε τους συγκεκριμένους κινδύνους μέσω συγκριτικής αξιολόγησης, σύμφωνα με την έκθεση.

Αρκετά προγράμματα αναγνωρίστηκαν με πρωτοβουλίες που προήλθαν από οργανισμούς όπως ο FAO, ο ΠΟΥ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η Διεθνής Ένωση Επιστήμης και Τεχνολογίας Τροφίμων (IUFoST) και ο GFSI.

Τα προγράμματα κατάρτισης χωρίζονται σε τρεις τύπους:

• επίσημα, όπως επαγγελματικά προσόντα και δομημένη μάθηση
• μη τυπικά, συμπεριλαμβανομένης της ημιδομημένης μάθησης
• και άτυπα, συμπεριλαμβανομένης της μάθησης στην εργασία, που είναι βασισμένη στην εμπειρία.

Όπως αναφέρει το Food Safety News περιλαμβάνονται επίσης η κατάρτιση για επιχειρήσεις, τα δημόσια προγράμματα, η εξ αποστάσεως εκπαίδευση και η κουλτούρα για την ασφάλεια των τροφίμων.

Υπάρχουν αρκετοί οργανισμοί που ενδιαφέρονται για την ανάπτυξη προγραμμάτων κατάρτισης και ανάπτυξης ικανοτήτων, με συχνά αλληλεπικαλυπτόμενες αρμοδιότητες, που οδηγούν σε αναποτελεσματικότητα πόρων στη χρηματοδότηση και την δυσκολία στην ολοκλήρωση της εργασίας, όπως αναφέρει η έκθεση.

Η ανασκόπηση πρόβλεψης του ιδρύματος για την ασφάλεια των τροφίμων το 2019, ανέφερε πως η βελτίωση της κατάρτισης και της εκπαίδευσης ήταν ένας από τους τρεις βασικούς τομείς για τη μείωση ασθενειών και θανάτων από επιμολυσμένα τρόφιμα.

Ο Tim Slingsby, διευθυντής δεξιοτήτων και εκπαίδευσης στο Lloyd’s Register Foundation, δήλωσε στο FSN ότι πρέπει να υπάρξει πρακτική καθοδήγηση για την παρακολούθηση και την αξιολόγηση της κατάρτισης σε διαφορετικά κοινωνικά πλαίσια.

«Επί του παρόντος, στοιχεία από βιβλιογραφία που συνδέουν την εκπαίδευση για την ασφάλεια των τροφίμων με τη μείωση των περιστατικών ασφάλειας τροφίμων είναι ανύπαρκτα. Ενώ υπάρχει μια σειρά προγραμμάτων για την ασφάλεια των τροφίμων που πραγματοποιούν ιδιωτικοί και ιδρυματικοί πάροχοι κατάρτισης, αλλά και διεθνείς οργανισμοί, υπάρχει έλλειψη παρακολούθησης και αξιολόγησης για την απόδειξη της αποτελεσματικότητάς τους», είπε.

Ο Slingsby είπε ότι συχνά υπάρχει έλλειψη πόρων αλλά και ικανότητας, κάτι που έχει αντίκτυπο στη συλλογή δεδομένων από χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος (LMIC).

«Για τις χώρες με χαμηλό και μεσαίο εισόδημα, πρέπει να ληφθούν υπόψη οι ευρύτεροι αναπτυξιακοί παράγοντες, όπως η έλλειψη υποδομής, η φτώχεια και τα επίπεδα αλφαβητισμού, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα προγράμματα τρέχουν χωρίς αποκλεισμούς και όχι μόνο για τις ανάγκες των υψηλότερων αγορών.»

Βρέθηκαν μόνο 11 παρόμοιες μελέτες που μέτρησαν τον αντίκτυπο των προγραμμάτων κατάρτισης σε LMIC.

Η τυπική εκπαίδευση, τα κίνητρα ανταμοιβής και η υποστήριξη φάνηκε ότι ήταν οι καλύτεροι τρόποι βελτίωσης της απόδοσης του χειριστή.

Οι ειδικοί διαπίστωσαν έλλειψη πληροφοριών σχετικά με τη διαθεσιμότητα εργαλείων και εξοπλισμού, τα κίνητρα και τις πολιτισμικές διαστάσεις. Οι συμπεριφορές, οι πεποιθήσεις και τα κίνητρα των εργαζομένων βρέθηκαν να έχουν μεγαλύτερη επιρροή στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς τους για την ασφάλεια των τροφίμων, από ότι η γνώση.

Η εκπαίδευση δεν πρέπει επίσης να εμφανίζεται μια και μόνη φορά. Η συμπεριφορά αυτή θα μπορούσε να βελτιωθεί μέσω τακτικών ανανεώσεων της κατάρτισης, σύμφωνα με την έκθεση. Η επιτυχία θα αντικατοπτρίζεται στη βελτίωση της συμμόρφωσης των επιχειρήσεων στις επιθεωρήσεις και οι εταιρείες με υψηλό επίπεδο συμμόρφωσης θα έχουν μικρότερο αριθμό περιστατικών.

Το ίδρυμα τρέχει προγράμματα στην Ανατολική Αφρική και την Καραϊβική για την ανάπτυξη ικανοτήτων εργατικού δυναμικού, σε συνεργασία με τον FAO. Στην Ανατολική Αφρική, το επίκεντρο είναι η μόλυνση των σιτηρών σε αλυσίδες εφοδιασμού δημητριακών από αφλατοξίνες που παράγονται από τον μύκητα A. flavus. Στην Καραϊβική, η εκπαίδευση απευθύνεται στον τουριστικό κλάδο για τη μείωση των τροφικών δηλητηριάσεων στις υπηρεσίες τροφίμων. Ουσιαστικά, η κατάρτιση εστιάζει σε έναν τομέα από τον οποίο εξαρτώνται οι οικονομίες των χωρών αυτών.