Η ώρα του κλάδου Τροφίμων να "σηκώσει τα μανίκια"

“Μια μέρα που δεν είχα λεφτά έφαγα σκυλοτροφή με γάλα…”

“Μια μέρα που δεν είχα λεφτά έφαγα σκυλοτροφή με γάλα”. Θα μπορούσε κανείς να συμπυκνώσει και τις 82 σελίδες της έκθεσης για τη φτώχεια και τις 4 ώρες της παρουσίασής της στη φράση αυτής της γυναίκας. Είναι μια από τους ωφελούμενους της Τηλεφωνικής Γραμμής για τη Μοναξιά στην Τρίτη Ηλικία, μια από τους πολλούς ανθρώπους που μοιράστηκαν τις εμπειρίες τους με το Ελληνικό Δίκτυο για την Καταπολέμηση της Φτώχειας, που παρουσίασε την τέταρτη ετήσια αναφορά του. Οι ειδικοί κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και για την παιδική φτώχεια, αφού σχεδόν ένα στα τέσσερα παιδιά ζει σε νοικοκυριό με κίνδυνο φτώχειας.

Έτσι ξεκινούσε ένα πρόσφατο άρθρο της ΕΦΣΥΝ για την φτώχεια σήμερα στην Ελλάδα…

Εμείς, οι πιο εύποροι πολίτες, τι κάνουμε για να βοηθήσουμε αυτούς τους συνανθρώπους μας;

Μιλάμε για 3.092.300 συμπολίτες μας που αντιμετωπίζουν φτώχεια και κοινωνικό αποκλεισμό!

Μήπως ήρθε η ώρα οι ηγέτιδες εταιρείες στον τομέα των τροφίμων να δείξουν την απαραίτητη κοινωνική ευθύνη και να πρωταγωνιστήσουν σε οργανωμένα προγράμματα ουσιώδους βοήθειας αυτών των συμπολιτών μας;

Αν όχι εμείς, ποιοι;

Αν όχι τώρα, πότε;