Του Γιάννη Ζαμπετάκη*
Την περασμένη εβδομάδα διαβάσαμε στο cibum.gr ότι σε μελέτη του Κέντρου Αναπτυξιακής Έρευνας (ZEF) στο Πανεπιστήμιο της Βόννης, εξετάστηκαν οι παγκόσμιες τάσεις κατανάλωσης κρέατος και οι διάφορες διαστάσεις αειφορίας που εμπλέκονται, συμπεριλαμβανομένων των οικονομικών, κοινωνικών, περιβαλλοντικών, ζητημάτων υγείας και καλής διαβίωσης των ζώων. Το κρέας έχει πολύ μεγαλύτερα περιβαλλοντικά και κλιματικά αποτυπώματα από τα φυτικά τρόφιμα και μπορεί επίσης να συσχετιστεί με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία. Τουλάχιστον στις χώρες υψηλού εισοδήματος, όπου οι άνθρωποι καταναλώνουν πολύ κρέας κατά μέσο όρο, η μείωση της κατανάλωσης κρέατος θα ήταν σημαντική. Ωστόσο, ο χορτοφαγικός τρόπος ζωής για όλους δεν θα ήταν απαραίτητα η καλύτερη επιλογή. Ειδικά σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, θρεπτικά τρόφιμα φυτικής προέλευσης δεν είναι διαθέσιμα ή οικονομικά προσιτά όλο το χρόνο. Επίσης, η κτηνοτροφική παραγωγή αποτελεί σημαντική πηγή εισοδήματος για πολλά φτωχά νοικοκυριά.
Σύμφωνα με τη μελέτη , υπάρχουν πολλοί λόγοι για τη σημαντική μείωση της κατανάλωσης τροφών ζωικής προέλευσης. «Αν όλοι οι άνθρωποι κατανάλωναν τόσο κρέας όσο οι Ευρωπαίοι ή οι Βορειοαμερικανοί, σίγουρα θα χάναμε τους διεθνείς κλιματικούς στόχους και πολλά οικοσυστήματα θα κατέρρεαν», εξηγεί ο συγγραφέας της μελέτης Καθ. Δρ. Matin Qaim. «Χρειάζεται λοιπόν να μειώσουμε σημαντικά την κατανάλωση κρέατος, ιδανικά στα 20 κιλά ή λιγότερο ετησίως. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι επακόλουθες ελλείψεις στις διεθνείς αγορές δημητριακών υπογραμμίζουν επίσης ότι πρέπει να δίνονται λιγότερα σιτηρά στα ζώα προκειμένου να υποστηριχθεί η επισιτιστική ασφάλεια. ” Επί του παρόντος, περίπου τα μισά από όλα τα δημητριακά που παράγονται παγκοσμίως χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφές, είπε ο Qaim.
Αυτή είναι εν συντομία η είδηση.
Η γνώμη μας: καμία μελέτη δεν μπορεί να ενοχοποιήσει την κατανάλωση κρέατος. Όπως και των ψαριών, που περίπου το 50% των ψαριών που καταναλώνουμε προέρχονται από ιχθυοκαλλιέργειες. Αυτό που πρέπει να μελετήσουμε διεξοδικά δεν είναι η κατανάλωση τροφίμων αλλά το πώς παράγονται αυτά τα τρόφιμα!
- Είναι βιώσιμη η παραγωγή τους;
- Πόσα κιλά φυτοφαρμάκων χρησιμοποιούνται ανά κιλό παραγώμενου κρέατος;
- Πώς μπορούμε να παράγουμε πιο φιλικές προς το περιβάλλον ζωοτροφές και ιχθυοτροφές;
Ο τρόπος που παράγονται οι ζωο- και ιχθυοτροφές είναι το σημείο κλειδί εδώ. Ποια άλλα συστατικά-παραπροϊόντα (π.χ. ελαιοπυρήνας όπως έχουμε γράψει σε αυτή την στήλη) μπορούν να αξιοποιηθούν για να γίνουν πιο βιώσιμες και πιο «πράσινες» οι ζωο- και ιχθυοτροφές; Εκεί είναι το κλειδί για να ανοίξουμε το κουτί με τις «πράσινες» λύσεις.
Ακολουθήστε το Cibum 
