Το αναξιοποίητο "πρωτάθλημα" του αιγοπρόβειου γάλακτος

Ανεκμετάλλευτο το ελληνικό αιγοπρόβειο γάλα με τα άριστα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και την υψηλή διατροφική αξία.

Είναι μη σοφό να μην διαφοροποιούμαστε…

Η είδηση όπως την διαβάσαμε στο cibum: την παραγωγή ενός καινοτόμου τυροκομικού προϊόντος υψηλής διατροφικής αξίας, από ελληνικό νωπό γάλα αγελάδας πέτυχε για πρώτη φορά στην Ελλάδα η ομάδα του έργου Raw Cheese και, μέσω της διαμόρφωσης ενός ολοκληρωμένου συστήματος, δίνει τη δυνατότητα στους Έλληνες γαλακτοπαραγωγούς αγελαδοτρόφους να διαφοροποιήσουν τα προϊόντα τους από τον διεθνή ανταγωνισμό, προσδίδοντάς τους ταυτότητα, προστιθέμενη αξία και καθιστώντας τα ένα εναλλακτικό εργαλείο ανάπτυξης του κλάδου.

Όλα καλά μέχρι εδώ.

Επιτέλους τα καταφέραμε να παράξουμε τυρί από νωπό γάλα! Αλλά, με το κουτό μου το μυαλό, επιτρέψτε μου να θέσω και άλλη μια διάσταση. Η Ελλάδα τι δυνατά χαρτιά έχει στο θέμα «γάλα»; Μα, την άριστη ποιότητα κατσικίσιου και πρόβειου γάλακτος.

Αντί λοιπόν να προσπαθήσουμε μπάλα στο πρωτάθλημα που λέγεται «αγελαδινό γάλα», γιατί δεν φτιάχνουμε ομάδα και να την κατεβάσουμε στο πρωτάθλημα που λέγεται «αιγοπρόβειο γάλα»;

Δεν μιλάμε για πυρηνική φυσική! Αλλά για το απλό δεδομένο ότι στο αγελαδινό γάλα, η χώρα μας παράγει μικρή (και ακριβή!) πρώτη ύλη μιας και η χώρα μας δεν έχει τα απέραντα λιβάδια με χορτάρι που π.χ. έχει η Ιρλανδία.

Αλλά, έχουμε αιγοπρόβειο γάλα με άριστα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά και υψηλή διατροφική αξία. Κάτι που δεν το έχουν οι χώρες που παράγουν αγελαδινό γάλα σε τεράστιες ποσότητες.

Το θέμα λοιπόν είναι να παίξουμε έξυπνα χωρίς πολύ κόπο αλλά με πολύ τρόπο! Και να εκμεταλλευθούμε τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.

Στα τυριά από αιγοπρόβειο γάλα, μπορούμε κάλλιστα να παράξουμε ακριβά προϊόντα με υψηλή προστιθέμενη αξία και να βρούμε τις μικρές αλλά προσοδοφόρες αγορές. Να βρούμε τα λεγόμενα niche markets, όπου ο ανταγωνισμός είναι μικρότερος.

Διαφοροποίηση και πονηριά που είχε ο Οδυσσέας θέλει αυτό το πρωτάθλημα!