Αυστραλοί επιστήμονες δημιούργησαν ένα νέο χρωμόσωμα ζυμομύκητα που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί σε μια σειρά βιομηχανικών εφαρμογών.
Επιστήμονες από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Ερευνών Οίνου (AWRI), το ARC Center of Excellence in Synthetic Biology και το Πανεπιστήμιο Macquarie ανακάλυψαν ένα γονιδίωμα ζυμομύκητα, με ευρείες χρήσεις στη μηχανική.
Ο ερευνητικός διευθυντής του AWRI και επικεφαλής συγγραφέας, Δρ Άντονι Μπόρνμαν, χαρακτήρισε αυτό το νέο χρωμόσωμα ζυμομύκητα ως «απόδειξη της ιδέας ότι μπορούμε να κατασκευάσουμε ολόκληρα νέα χρωμοσώματα για συγκεκριμένους βιομηχανικούς σκοπούς».
Σε αυτό το νέο χρωμόσωμα που δημιουργήθηκε στο εργαστήριό τους, συγκεντρωθηκαν «μοναδικές γονιδιωματικές αλληλουχίες από μια σειρά στελεχών ζύμης – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που χρησιμοποιούνται στην παραγωγή κρασιού, σάκε και βιοκαυσίμων», αναφέρει ο Μπόρνμαν. Αυτό το πρόσθετο γενετικό υλικό προσέδωσε νέα χαρακτηριστικά, όπως το να επιτρέπει στο εργαστηριακό στέλεχος να ζυμώνει σάκχαρα που κανονικά δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει, διευρύνοντας τις πρώτες ύλες που είναι διαθέσιμες για βιομηχανικούς σκοπούς.
Το Saccharomyces cerevisiae, το στέλεχος ζύμης που χρησιμοποιείται σε αυτή την έρευνα, έχει χρησιμοποιηθεί στη ζυθοποιία, την απόσταξη, την οινοποιία και την αρτοποιία εδώ και χιλιάδες χρόνια. Πιο πρόσφατα, ήταν απαραίτητο για την παραγωγή αιθανόλης για τη βενζίνη E10 και για μια ποικιλία βιομηχανικών βιοχημικών.
Εκτός από το ότι η νέα μελέτη είναι πρωτοποριακή, ανοίγει, ταυτόχρονα, την πόρτα για το σχεδιασμό νέων χρωμοσωμάτων, δήλωσε ο διευθυντής του Κέντρου Αριστείας στη Συνθετική Βιολογία του Πανεπιστημίου Macquarie ARC και συν-συγγραφέας Διακεκριμένος Καθηγητής Ίαν Πόλσεν, σύμφωνα με δημοσίευμα του Food Magazine. Έθεσε ως παράδειγμα τα έλαια που παράγουν μαγιά, καθώς και τη βελτίωση της παραγωγής άλλων βιομηχανικά χρήσιμων ενώσεων.
Αυτό το σύνολο εργασιών αποτελεί επέκταση ενός παγκόσμιου έργου μηχανικής ζύμης, Sc2.0, το οποίο επιχειρεί να συνθέσει ολόκληρο το γονιδίωμα του ζυμομύκητα Saccharomyces cerevisiae. Το έργο στοχεύει να βοηθήσει τους ερευνητές να κατανοήσουν τον τρόπο οργάνωσης ενός γονιδιώματος ζυμομύκητα και πώς τα γονιδιώματα μπορούν να βελτιωθούν για τη δημιουργία πιο ανθεκτικών οργανισμών. Παρέχει, επίσης, μια βάση για μελλοντικούς συγκεκριμένους σκοπούς, όπως η δημιουργία νέων φαρμάκων ή βιοκαυσίμων.
Ο γενικός στόχος αυτής της εργασίας ήταν να αντιμετωπίσει την έλλειψη γενετικής διαφοροποίησης στο στέλεχος Sc2.0 που θα μπορούσε να περιορίσει τη μελλοντική βιομηχανική εφαρμογή.