Η τραγική λίστα θανάτων από λιστέρια άρχισε να γράφεται πολλές δεκαετίες πριν.
Ανάκληση τροφίμων όπως το κατσικίσιο γάλα, το μπρόκολο, τα αλλαντικά, οι γαρίδες, τα κρεμμύδια, το ανθότυρο καθώς και τα έτοιμα γεύματα, είναι μόνο κάποια από τα περιστατικά που έχουν σημειωθεί λόγω ξεσπάσματος λιστέριας. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ, η Λιστερίωση είναι μια σοβαρή τροφιμογενής λοίμωξη που προκαλείται από το βακτηρίδιο Listeria monocytogenes. Επιφέρει σοβαρά συμπτώματα σε ευπαθή πληθυσμό, σε νεογνά και μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρές επιπλοκές κατά την κύηση, ακόμη και θάνατο.
Τον περασμένο Ιούνιο σημειώθηκαν 5 νεκροί σε Καναδά και Δανία εκ των οποίων στον πρώτο, τα αίτια αποδόθηκαν στα γεύματα οίκου ευγηρίας ενώ στη δεύτερη παρέμειναν αδιευκρίνιστα. Τον ίδιο μήνα τρεις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στη Βρετανία από μολυσμένα καπνιστά ψάρια. Λίγες μέρες αργότερα μεταξύ άλλων, ένα ακόμη περιστατικό θανάτου και μιας αποβολής σημειώθηκε στην Ιταλία λόγω μολυσμένου παγωτού. Κατά το τέλος του περασμένου Ιουλίου ένας ακόμη θάνατος προκλήθηκε στη Δανία από μολυσμένο εισαγόμενο ζαμπόν. Ένα μήνα αργότερα δυο ακόμη νεκροί στην Ιταλία από μολυσμένο με λιστέρια, τυρί και ο κατάλογος δεν τελειώνει καθώς η λιστέρια εξελίσσεται σε ένα θανάσιμο εχθρό για τη βιομηχανία τροφίμων
Ο επίσημος κατάλογος σύμφωνα με την Claire B. Panosian Dunavan MD, ομότιμη καθηγήτρια Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια στο Λος Άντζελες που μεταξύ άλλων υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αμερικανικής Εταιρείας Τροπικής Ιατρικής και Υγιεινής το 2008, ξεκινά στις αρχές της δεκαετίας του 1980. Το περιστατικό προήλθε από τεμαχισμένο λάχανο το οποίο ήρθε σε επαφή με κοπριά προβάτων που φέρεται να ήταν η εστία μόλυνσης, και στοίχισε τη ζωή σε 18 Καναδούς. Ήταν το πρώτο ξέσπασμα που απέδειξε πως η μόλυνση μεταδόθηκε μέσω της τροφής. Τις επόμενες δεκαετίες η λιστερίωση συνδέθηκε με σηψαιμία και μηνιγγίτιδα κυρίως από μη παστεριωμένα προϊόντα. Το χειρότερο ξέσπασμα στις ΗΠΑ, σύμφωνα με την καθηγήτρια, ήταν το 2011 που μεταδόθηκε μόλυνση από πεπόνια και στοίχισε τη ζωή σε 33 ανθρώπους.
Κάνοντας αναδρομή στο 1920, το βακτήριο απομονώθηκε για πρώτη φορά από έναν βακτηριολόγο στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, αφού σκότωσε έξι από τα εργαστηριακά κουνέλια του. Είκοσι χρόνια αργότερα, ένας διάσημος Άγγλος γιατρός μετονόμασε το βακτήριο για να τιμήσει τον Joseph Listeropens, διάσημο χειρουργό του 19ου αιώνα που υπερασπίστηκε τη χειρουργική υγιεινή. Αργότερα η λιστέρια εμφανίστηκε σε σημεία προσβάσιμα από τον άνθρωπο, ενώ παρατηρήθηκε η ανάπτυξη του στο κρύο, πράγμα που αποδεικνύει γιατί η Listeria μπορεί ακόμα να πολλαπλασιαστεί, αν και αργά, εντός ψυγείου.
Κατά τα τέλη της δεκαετίας του 50’, παρατηρήθηκε ανάπτυξη του βακτηρίου, από αυτοψία οργάνων υποσιτισμένων βρεφών στη Γερμανία. Έκτοτε αποδείχθηκε η επίδραση της μόλυνσης σε ανοσοκατεσταλμένους ασθενείς και ευπαθείς πληθυσμούς. Έως τότε, η λιστέρια είχε στοιχίσει τη ζωή σε 20 ενήλικες κυρίως ισπανόφονους και σε 30 νεογνά.
Σήμερα, η μελέτη των τροφιμογενών λοιμώξεων δείχνει επίσης πώς νέες τεχνικές, όπως η αλληλουχία ολόκληρου του γονιδιώματος, μπορούν να “σπάσουν” άπιαστες εστίες όπως η μακροχρόνια έκθεση στη λιστέρια από το παγωτό Blue Bell.
Η Dunavan αφήνει ένα μήνυμα για τους επαγγελματίες υγείας: “Μην περιμένετε να εξαφανιστεί σύντομα η Listeria. Χάρη στη συγγένειά του με τα σύγχρονα, ψυγεία και τα κρύα περιβάλλοντα, θα αποτελεί πάντα απειλή. Η ενημέρωση για τα παλιά και τα νέα μέσα μετάδοσης της Listeria μέσω μιας υπηρεσίας όπως το Food Safety, είναι ένας τρόπος για να παραμείνετε ενημερωμένοι. Η απλή αναφορά τροφιμογενών λοιμώξεων σε ασθενείς υψηλού κινδύνου ή η παραπομπή τους σε έναν ιστότοπο του CDC, είναι ένας άλλος τρόπος για την ευαισθητοποίηση και την προώθηση της ασφαλέστερης διατροφής”.
Πηγή: https://www.medpagetoday.com/opinion/parasites-and-plagues/103370
Ακολουθήστε το Cibum 
