Νέα μελέτη ανίχνευσε πρόσθετα πολυμερών δυνητικά επιβλαβή για τον άνθρωπο.
Επιβλαβείς ενώσεις σε ελαστικά στεγανοποιητικά υδραυλικών εγκαταστάσεων, μπορούν να διαρρεύσουν στο πόσιμο νερό, σύμφωνα με μια μικρής κλίμακας μελέτη στο Environmental Science & Technology Letters της ACS. Οι συγγραφείς αναφέρουν ότι οι απελευθερωμένες ενώσεις, οι οποίες συνήθως συνδέονται με τη ρύπανση των ελαστικών, μετατρέπονται επίσης σε άλλα ανεπιθύμητα υποπροϊόντα.
Για να ενισχυθεί η αντοχή και η ανθεκτικότητα του καουτσούκ, οι κατασκευαστές συνήθως αναμιγνύουν πρόσθετα. Οι επιστήμονες έχουν δείξει ότι η σκόνη των ελαστικών μπορεί να μεταφέρει αυτές τις ουσίες, όπως η 1,3 διφαινυλγουανιδίνη (DPG) και η Ν-(1,3-διμεθυλβουτυλ)-Ν’-φαινυλ-1,4-βενζολοδιαμίνη (6PPD), σε υδάτινες οδούς.
Σε προηγούμενη έρευνα, ο Shane Snyder και ο Mauricius Marques dos Santos διαπίστωσαν ότι αυτά τα πρόσθετα από καουτσούκ μπορούν να αντιδράσουν με απολυμαντικά σε προσομοιωμένο πόσιμο νερό. Οι εργαστηριακές τους δοκιμές δημιούργησαν μια ποικιλία χλωριωμένων ενώσεων, μερικές από τις οποίες θα μπορούσαν να βλάψουν το DNA. Τώρα, η ομάδα θέλησε να αξιολογήσει εάν οι πραγματικές υδραυλικές συσκευές από καουτσούκ μπορούν να απελευθερώσουν DPG και 6PPD και να σχηματίσουν χλωριωμένα υποπροϊόντα σε δείγματα πόσιμου νερού.
Σε αυτήν την πιλοτική μελέτη, η ομάδα συνέλεξε νερό βρύσης από 20 κτίρια και ανίχνευσε πρόσθετα πολυμερών σε επίπεδα ανά τρισεκατομμύριο σε κάθε δείγμα. Οι ερευνητές εξηγούν ότι αυτές οι ενώσεις δεν ρυθμίζονται επί του παρόντος, αλλά τα μετρούμενα επίπεδα είναι δυνητικά ανησυχητικά, με βάση τα αποτελέσματα της προηγούμενης μελέτης τους από βιοπροσδιορισμούς ανθρώπινων κυττάρων. Όλα τα δείγματα περιείχαν DPG και ένα από τα χλωριωμένα υποπροϊόντα του, ενώ 6PPD και δύο άλλες ενώσεις που περιέχουν χλώριο βρέθηκαν το καθένα σε λιγότερα από πέντε δείγματα. Αυτή είναι η πρώτη αναφορά χλωριωμένων υποπροϊόντων DPG στο πόσιμο νερό, σύμφωνα με τους ερευνητές.
Για να διαπιστώσει εάν αυτές οι ενώσεις θα μπορούσαν να προέρχονται από υδραυλικά εξαρτήματα, η ομάδα δοκίμασε ελαστικούς δακτυλίους και παρεμβύσματα από επτά εμπορικές συσκευές, συμπεριλαμβανομένων αεριστηρίων βρύσης και σφραγίδων σύνδεσης. Στο πείραμα, οι δακτύλιοι έμειναν σε νερό με ή χωρίς χλωριωμένα απολυμαντικά για έως και δύο εβδομάδες. Οι περισσότερες σφραγίδες, εκτός από αυτές με βάση τη σιλικόνη, απελευθέρωσαν πρόσθετα DPG και 6PPD. Επειδή ορισμένες από τις ελαστικές σφραγίδες των υδραυλικών εγκαταστάσεων απελευθέρωσαν DPG και 6PPD, οι ερευνητές λένε ότι το πόσιμο νερό, καθώς και η ρύπανση των ελαστικών, θα μπορούσε δυνητικά να εκθέσει τον άνθρωπο σε επικίνδυνες ενώσεις.
Διαβάστε ολόκληρη την έρευνα εδώ.
Ακολουθήστε το Cibum 
