Είναι παραπλανητικοί οι όροι “κρέας” ή “γάλα” σε φυτικά προϊόντα ή όχι; Τι ισχύει σε διάφορες χώρες.
Στον αγώνα δρόμου για τις επισημάνσεις στα φυτικά προϊόντα ως προς τη χρήση του όρου “κρέας” ή “γάλα”, χώρες οι οποίες δραστηριοποιούνται στον τομέα, κονταροχτυπιούνται για το ποιας τα επιχειρήματα είναι πιο ισχυρά. Οι μεν τάσσονται υπέρ της χρήσης των όρων υποστηρίζοντας πως οι καταναλωτές γνωρίζουν τη διαφορά των φυτικών προϊόντων με τα ζωικά, οι δε υποστηρίζουν πως τέτοιου είδους όροι σε προϊόντα που δεν παράγονται από ζώα, μπορεί να είναι παραπλανητικοί. Ωστόσο οι έρευνες που έχουν γίνει αποδεικνύουν το αντίθετο, δηλαδή πως οι καταναλωτές, σχεδόν παμψηφεί, μπορούν να αναγνωρίσουν τις διαφορές. Που λοιπόν, οι τασσόμενοι κατά των ισχυρισμών, στηρίζουν τα επιχειρήματα τους;
Στην Ευρώπη οι κανονισμοί προβλέπουν πως τα φυτικά “γαλακτοκομικά” προϊόντα δεν μπορούν να χρησιμοποιούν τους όρους “γάλα” ή “τυρί”, αλλά μπορούν να χρησιμοποιούν τον όρο “τύπου τυρί”, ενώ όσον αφορά τα φυτικά κρέατα, οι κανονισμοί προβλέπουν πως μπορούν να χρησιμοποιούν τον όρο “κρέας” κανονικά Από την άλλη, η Γαλλία έγινε η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που απαγόρευσε τον όρο “κρέας” σε φυτικά προϊόντα. Οι επισημάνσεις στο γάλα και στα λοιπά ζωικά προϊόντα είναι ίδιες και στη Βρετανία, αφού τις υιοθέτησε όταν ήταν ακόμη στην ΕΕ. Αυτές προβλέπουν επισημάνσεις όπως “ρόφημα” σε φυτικά προϊόντα γάλακτος, “τύπου τυρί” σε τυριά φυτικής προέλευσης, ενώ στα φυτικά κρέατα επιτρέπεται ο όρος “κρέας” εφόσον συνοδεύεται από λέξη που παραπέμπει σε φυτό όπως “vegan”, “φυτικό” κτλ. Σε αντίθεση με τη Βρετανία και την Ευρώπη, οι ΗΠΑ επιτρέπουν τη χρήση των όρων “κρέας” ή “γάλα” σε προϊόντα χωρίς περιορισμούς όπως “γάλα σόγιας” ή “γάλα βρώμης”. Σε Ασιατικές χώρες όπως η Κίνα, η Ιαπωνία και η Σιγκαπούρη επιτρέπουν τη χρήση των όρων αρκεί να συνοδεύονται από επισημάνσεις “φυτικού”.
Οι χώρες που τάσσονται κατά της χρήσης των όρων σε φυτικά προϊόντα, επιχειρηματολογούν λέγοντας πως θα μπορούσαν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές πως είναι πράγματι ζωικά, και πως διαθέτουν ίδια διατροφική αξία. Στις κατά τα άλλα περιορισμένες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί όμως, οι καταναλωτές φαίνεται να είναι σχεδόν απόλυτα ικανοί να διακρίνουν τις διάφορες. Σε Ολλανδική έρευνα 22.000 ατόμων, όσον αφορά τα vegan λουκάνικα, το 96% των συμμετεχόντων γνώριζε ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Ομοίως και σε άλλες έρευνες μικρότερης κλίμακας, οι καταναλωτές σε ποσοστό 90% γνώριζε πως τα vegan προϊόντα κρέατος δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με ζωικό παράγωγο.
Τα αποτελέσματα αυτά έρχονται σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς των λόμπι τροφίμων που θεωρούν πως οι όροι μπορούν να παραπλανήσουν τους καταναλωτές, οι οποίοι καταλαβαίνουν πως για παράδειγμα ένα μπιφτέκι λαχανικών ή ένα γάλα βρώμης, δεν αναφέρεται σε ζωικό προϊόν. Η μεγαλύτερη ασάφεια που υπάρχει στο μυαλό των καταναλωτών, όπως προκύπτει, είναι για το τι πραγματικά σημαίνει ο όρος “φυτική βάση”. Η πλειοψηφία των καταναλωτών σε προηγούμενη μελέτη, προσδιόρισαν σωστά πως “ένα φυτικό κοτόπουλο” δεν ήταν πραγματικά κοτόπουλο ωστόσο ενδεχομένως να περιείχε άλλα ζωικά παράγωγα όπως το αυγό ή το γάλα.
Ενώ ο σκοπός για τη θέσπιση απαγορευτικών κανόνων όσον αφορά τους ορισμούς σε φυτικά προϊόντα είναι η διευκόλυνση των καταναλωτών, αυτό μπορεί να έχει τα αντίθετα αποτελέσματα. Το ζήτημα είναι να κατανοήσουν οι καταναλωτές τι πραγματικά σημαίνει ένα προϊόν με βάση τα φυτά.
Ακολουθήστε το Cibum 
