Ρεαλιστική στρατηγική για την ανάπτυξη αποτελεσματικών προληπτικών μέτρων κατά των λοιμώξεων από σαλμονέλα.
Η σαλμονέλα μπορεί να φαίνεται σαν μια ήπια ενόχληση σε μερικούς, αλλά για ευαίσθητες ομάδες, μπορεί να αποδειχθεί επικίνδυνη ή θανατηφόρα. Η σαλμονέλωση είναι η δεύτερη πιο συχνή ζωονοσογόνος νόσος μετά την καμπυλοβακτηρίωση στην ΕΕ και κοινή αιτία εξάρσεων τροφιμογενών ασθενειών. Στην ΕΕ, περισσότερες από 91.000 περιπτώσεις σαλμονέλωσης αναφέρονται κάθε χρόνο. Η EFSA έχει υπολογίσει ότι η συνολική οικονομική επιβάρυνση της ανθρώπινης σαλμονέλωσης θα μπορούσε να φτάσει τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.
Σε ένα βήμα προς την καταπολέμηση των λοιμώξεων από σαλμονέλα, οι ερευνητές μικροβιολογίας UF/IFAS δημοσίευσαν μια μελέτη που ελπίζουν ότι θα οδηγήσει σε ένα εμβόλιο κατά της νόσου. Στις ΗΠΑ, περίπου 1,35 εκατομμύρια μολύνσεις από σαλμονέλα αναφέρονται κάθε χρόνο, σύμφωνα με το CDC. Οι λοιμώξεις από σαλμονέλα προκαλούνται συχνά από την κατανάλωση μολυσμένων τροφών ή νερού ή το άγγιγμα μολυσμένων ζώων ή ζώων ή τα περιττώματά τους και έχουν ως αποτέλεσμα σοβαρή διάρροια και ακόμη και αρθρίτιδα μετά τη μόλυνση.
Τα ευρήματα της μελέτης UF θα βοηθήσουν στην ανάπτυξη ενός εμβολίου που προστατεύει από τα μη τυφοειδή στελέχη της σαλμονέλας, για τα οποία δεν υπάρχουν τρέχοντα εμβόλια, δήλωσε η Mariola Ferraro, συγγραφέας της μελέτης και αναπληρώτρια καθηγήτρια στο τμήμα μικροβιολογίας και κυτταρικής επιστήμης UF/IFAS. Η Ferraro είπε ότι τονίζουν επίσης πόσο σημαντικό είναι να εξεταστούν λύσεις για ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη Salmonella, καθώς βρέθηκαν ανθεκτικά στελέχη στα λύματα του Gainesville.
Τα ανθεκτικά στα αντιβιοτικά στελέχη της σαλμονέλας είναι ιδιαίτερα επικίνδυνα και αποτελούν ξεχωριστή απειλή για παιδιά κάτω των 5 ετών, ενήλικες 65 ετών και άνω, άτομα με ανοσοκατεσταλμένα άτομα και άτομα που λαμβάνουν ορισμένα φάρμακα, όπως μειωτικά οξέων στομάχου, σύμφωνα με το CDC. Η μη τυφοειδής σαλμονέλα διαφέρει από την τυφοειδή σαλμονέλα, η οποία προκαλεί τυφοειδή πυρετό και η οποία έχει εμβόλιο.
Η μελέτη UF/IFAS, που δημοσιεύτηκε στο Infection and Immunity, εξετάζει μια νέα μέθοδο για τη χορήγηση ενός εμβολίου για τη σαλμονέλα, το οποίο δοκιμάστηκε σε ποντίκια. Ενώ μια προηγούμενη μελέτη δοκίμασε αυτό το εμβόλιο με στελέχη Salmonella που προέρχονται από εργαστήριο, αυτή τη φορά οι ερευνητές χρησιμοποίησαν βακτήρια Salmonella από το τοπικό περιβάλλον – το σύστημα λυμάτων του Gainesville της Φλόριντα – και χρησιμοποίησαν αυτά τα περιβαλλοντικά στελέχη του πραγματικού κόσμου για να δοκιμάσουν την αποτελεσματικότητα του εμβολίου που δημιούργησαν, είπε.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι όταν δοκιμάστηκε με στελέχη της σαλμονέλας, το εμβόλιο δημιούργησε αντισώματα εναντίον αυτού του μικροβίου στα ποντίκια – το οποίο εξοπλίζει τα ζώα με έναν αμυντικό μηχανισμό κατά της σαλμονέλας, είπε η Ferraro.
Το εμβόλιο, το οποίο χορηγήθηκε στα ποντίκια μέσω της μύτης τους, χρησιμοποίησε μια καινοτόμο προσέγγιση χρήσης μικρών εξωκυτταρικών κυστιδίων (sEVs) ως μέθοδο χορήγησης. Τα sEV είναι μικροσκοπικά σωματίδια που δημιουργούνται από κύτταρα και είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους τα κύτταρα επικοινωνούν μεταξύ τους. Σε αυτή τη μελέτη, οι ερευνητές επινόησαν sEV για να μεταφέρουν βακτηριακές πρωτεΐνες, επιτρέποντας τη μεταφορά τους μεταξύ των κυττάρων και προκαλώντας μια μακροχρόνια ανοσολογική απόκριση. Δεδομένου ότι δεν χορηγούνται ζωντανά βακτήρια σε ποντίκια, ο κίνδυνος για επιπλοκές είναι μικρότερος.
Η μελέτη όχι μόνο διαπίστωσε ότι το εμβόλιο προκαλούσε ανοσοαπόκριση έναντι λοιμώξεων σαλμονέλας, αλλά τόνισε τη σημασία αυτών των sEV στη ρύθμιση της ανοσίας – ένα σημαντικό βήμα προς την πληρέστερη κατανόηση του ανοσοποιητικού συστήματος.
Για να διαβάσετε ολόκληρη τη μελέτη πατήστε ΕΔΩ.